جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

انسان در مواجهه با موقعیت های مختلف زندگی رفتار وعکس العمل هایی بدون تأمل و سنجش ازخود بروز می دهد که ناشی ازخلق وخوی اوست که به دلیل طرز تربیت درطول زندگی به صورت عادت درشخصیتش رسوخ کرده است. حال اگرصفت تکبر درشخصیت انسان به صورت ملکه ینفسانی درآمد وجزء منش وجودی او گشت در برخورد با موقعیت های فردی و اجتماعی، این خصیصه ی ناپسند اخلاقی را از خود نشان می دهد که به دلیل اثرات مخرب آن سلامت فردی و اجتماعی او را برهم می زند که نشان از عدم صحت روانی و تعادل روحی اوست.پس آدمی محتاج به شناخت این خوی ناپسند اخلاقی است که درصورت تشخیص عارضه به معالجه ی آن بپردازد و نباید این مرض را سهل وآسان گرفت و ازدرمان ریشه ای و قطعی آن غفلت ورزید، زیرا که به کفر انسان می انجامد. درکتاب کافی ازامام)صادق علیه السلام (روایت شده است که فرمود: متکبرین(روز قیامت ) به صورت مور در آیند و مردم آن ها را پایمال کنند تا خدا از حساب آن ها فارغ شود.البته موارد استثنایی نیز وجودداردکه تکبرورزیدن لازم است. پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمودند: «هرگاه متواضعان امتم را دیدید در برابرشان تواضع کنید و هرگاه متکبران را دیدید در برابرشان تکبر کنید چرا که این عمل موجب خوارى و کوچکى آنهاست» .در این پایان نامه بررسی مسئله ی تکبر از دیدگاه تربیت اسلامی در نظر گرفته شده ،چرا که نگاه اسلام به همه ابعاد جوامع بشری نگاهی وسیع و همه جانبه است.نظریات، راه بردها و ره یافت های تربیتی آن نیز از متین ترین و معتدل ترین نظریات می باشد که در سایه ی آن، انسان به تکامل مناسب روحی ومعنوی دست یابد. ماجراهای عبرت آموزی در این مکتب انسان ساز در مورد تکبر وجود دارد که نه تنها پند و اندرز می دهد و مسائلی را در این رابطه به صورت ذهنی و تئوری بیان می کند بلکه با ارائه ی نمونه های عینی در جامعه، راه روشن تربیتی را برای ما ارائه می دهد و صداقت و صراحت و واقع گرایی این دین را به اثبات رسانیده است و با این صفت مذموم که مخالف فطرت سالم بشراست به مبارزه پرداخته و عواقب و نتایج ناگوار آن را گوشزد کرده است.تحقیق حاضر از نوع تحقیقات نظری و بنیادی می باشد البته با توجه به این موضوع که تحقیق در تربیت علاوه بر این که بر شناخت و تبیین تأکید دارد دو نوع تحقیق کاربردی و بنیادی را در بر می گیرد. روش تحقیق در این پایان نامه توصیفی- تحلیلی و استنباطی است و روش گردآوری اطلاعات به صورت اسنادی می باشد.

یکی از مباحثی که در انسان شناسی مورد بررسی قرار میگیرد جایگاه و منزلت انسان نسبت به سایر آفریدگان است، انسان خلیفه ی خدا در زمین است و از طریق رسالت و مسئولیتی که از سوی پروردگار به او تفویض شده است به مقام جانشینی خدا می رسد تا اراده، مشیت وشریعت اورا تحقق بخشد.درباره ی جایگاه ومنزلت انسان دیدگاههایی وجود دارد گروهی انسان را به عنوان برترین آفریدگان معرفی کرده اند، در این دیدگاه،انسان محور حقایق وارزشهاست وهمه ی فعالیتهای علمی و عملی انسان برمحور خود آدمی می گردد .یکی از آنهادیدگاه اومانیسم می باشد.دراین دیدگاه،انسان موجودی خود ساخته وخودبنیان است که " خود " او هدف ومحور است واین انسان محورهستی وصورت بخش همه ی امور است وآزادی اودر عدم عبودیت خدا وقیود دینی تحقق می یابد وخوشبختی اودربهره برداری هرچه بهتر از مواهب طبیعی ولذات جسمانی ودوری از رنج وتاکید براصالت فایده وکاربرد تامین می گردد. برای پژوهنده نیز این موضوع همواره پر از جذبه بوده است که بداند انسان از دیدگاه اومانیسم و دین اسلام در چه جایگاهی و منزلتی قرار دارد؟وچه وجوه اشتراک و افتراقی بین این دو دیدگاه وجود دارد؟روش پژوهش حاضر، روش تحلیلی - توصیفی واز نوع مطالعه ی کتابخانه ای است.جامعه آماری و نمونه از کل آیات قرآن کریم ، ترجمه آیات ،تفاسیر موضوعی قرآن ، فرهنگ نامه ها ، فصلنامه ها ، پایان نامه هاو کتب ومجلات تخصصی ، سایتها، وکلیه اسناد ، کتابهاو منابعی که در رابطه با موضوع پژوهش بوده وبه آن مرتبط است استفاده شده است.

این پژوهش پس از طرح اهمیت و ضرورت تربیت به بررسی ابعاد و مقوله‌های مختلف تربیت و تربیت عرفانی از دیدگاه حضرت علی(ع) در نهج‌البلاغه پرداخته که در هر عصر و زمانی قابل استفاده است. نویسنده در این پایان نامه تلاش نموده است با ارائه نمونه‌هایی از این روشهای تربیتی، بیان دارد که در نیل ارتقای سطح تربیتی و فرهنگی انسان‌ها لازم است از آموزه‌های علوی به عنوان سرچشمه زلال اسلام ناب و الگوی تمام عیار استفاده شود.این تحقیق به بیان روش‌ها و راهکارهای علمی و عملی تربیت ، بر اساس دیدگاه‌های امیرالمومنین (ع) در نهج البلاغه پرداخته و در ارائه‌ی راهکارها و شیوه‌ها به ابعاد عاطفی و درونی انسانها، توجه بسیاری شده است. پرداختن به این نوع نگرشها در تمام شیوه‌ها از جمله الگوبرداری، تذکر و یادآوری، محبت و مدارا ، عبرت‌آموزی، عفو و تغافل، و تشویق و تنبیه به منظور تربیت انسان، نیاز عاطفی و مقتضای فطرت انسان‌هاست، که از دیدگاه‌های گوناگون قابل بحث است.پژوهش حاضر به بررسی دیدگاه‌های امام علی (ع) در مورد تربیت عرفانی و جمع‌آوری توصیه‌های آن حضرت درباره تربیت عرفانی پرداخته و نتیجه‌گیری نموده است که نهج البلاغه آیینه‌ی تمام نمای اسلام ناب است و روشهای تربیتی ارائه شده در نهج‌البلاغه مبتنی بر جهانی بینی توحیدی اسلام و روشهای تربیتی عرفانی در آن جامعیتی خاص در ابعاد مختلف اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اخلاقی دارد. در مسئله پژوهش، تربیت از اساسی‌ترین نیازهای زندگی بشر معرفی شده و انسان در پرتو تربیت صحیح می‌تواند موجودی هدفمند و اندیشه‌ورز بوده، به اهداف و آرمان‌های خود دست یابد. انسان مسلمان برای پیمودن راه سعادت و بندگی، نیازمند الگوهای مطمئن در عرصه عمل است و تنها معصومین (ع) بهترین و مطمئن‌ترین الگوهای تربیتی‌اند و ارائه دیدگاه‌هایشان ضرورتی انکارناپذیر برای پویندگان عرصه تعلیم و تربیت است. در این میان الگوی تربیتی امام علی (ع) جایگاه ویژه‌ای دارد. آشنا ساختن فرزندان با علوم اهل‌بیت (ع) از جمله عناصر مهم تربیت دینی در فرهنگ شیعی و علوی است. تعاریف عرفان صرف نظر از همه تفاوتها، همگی هدف مشترکی را دنبال می‌کنند یعنی شناخت همه‌جانبه خداوند به عنوان خالق عالم. بدون تردید یکی از جنبه‌های اصلی و حیاتی عرفان را مولای متقیان (ع) تشکیل می‌دهد که خود، عرفان مجسم است. بسیاری از بزهکاری‌ها، اختلالات رفتاری، مشکلات خانوادگی و مشکلات تعلیم و تربیت، همه از عدم شناخت ما از عرفان حقیقی و بیگانگی با قرآن و نهج‌البلاغه است.هدف اصلی این پژوهش، تبیین روشهای تربیتی در عرفان اسلامی با تأکید بر نهج‌البلاغه است و نیز از جمله اهداف مطرح شده در تحقیق، بررسی و کنکاش در کتاب شریف نهج البلاغه در رابطه با :1) امکان تربیت و ویژگیهای آن 2) عوامل موثر بر تربیت 3) روشهای تربیتی4) مشخصات عرفان و 5) مولفه های تربیت در عرفان اسلامی، « از دیدگاه امام علی علیه السلام » می‌باشد.انگیزه‌ اصلی محقق در انتخاب موضوع پایان نامه ، بررسی روشهای تربیتی و عرفانی امام علی (ع) در نهج‌البلاغه است تا بتوان از نتایج حاصل برای کمک به مبانی نظری تعلیم و تربیت کشور، بهره جست و بتوان راهکارهای عملی جهت نهادینه کردن روشهای تربیتی عرفان اسلامی به ویژه فرمایشات امام علی (ع) به نظام تعلیم و تربیت ارائه نمود تا روشهای تربیتی اصیل اسلامی جایگزین شود.پژوهش از نوع تحقیق توصیفی بوده که محقق جهت جمع‌آوری اطلاعات و تجزیه و تحلیل داده‌ها از مطالعه کتابخانه‌ای استفاده نموده است تا با بهره‌گیری از کتابها، کتاب‌های الکترونیکی، پایان‌نامه‌ها، مقالات اینترنتی و مطالب ارائه شده در سایت‌ها، کار پژوهشی خود را انجام دهد.از آن‌چه در فصل دوم بیان شده، می‌توان در فضای ذهنی باز و آزاد قرار گرفت و درباره آنچه علمای تعلیم و تربیت و شریعت اسلام در مورد تربیت و روش‌های آن بیان نموده‌اند و آشنایی با مفاهیم و مضامین عرفان و تربیت عرفانی، از جهات گوناگون اندیشیده‌، تا شیوه‌های تربیتی مناسب در پرتو تعالیم اسلام و عرفان اسلامی و علوی در ذهن تداعی شود. نتایج) به‌طور خلاصه می‌توان گفت: از دیدگاه نهج‌البلاغه، تربیت ممکن و روشهاى تربیتى مشخص و روشن است و بهترین روشهاى مقابله با موانع و آفات تربیت نیز درست مورد ارزیابى قرار گرفته است.با توجه به پند‌آموزى و تربیت‌پذیرى انسان، امام على (ع) سفارش مى‌کند که در تربیت افراد جامعه باید شتاب نمود و تربیت را بر هر کار دیگرى مقدم داشت ، زیرا ممکن است آداب و روشهاى زشت و ناروا دل‌هاى پاک را آلوده سازد و تربیت و سازندگى را ناممکن سازد.پس از آشنایى با مباحث مقدماتى تربیت، باید عوامل تربیتى را شناخت و آنها را تقویت کرد و به‌سوى آنها جذب شد که نقش تعیین کننده در تربیت و سازندگى فرد و جامعه دارند.تربیت موردنظر حضرت علی (علیه‌السلام) به معنی سازگار شدن فرد با سُنن و خواست‌ها و ارزشهای موجود در جامعه نیست؛ تربیت در نهج‌البلاغه همان یادگیری برقراری رابطه صحیح با مردم و با خدا، برای کسب رضایت خدا است؛ به عبارت دیگر، تربیت فراگردی است که به فرد کمک می‌کند تا با آن دسته از ارزشهای اجتماعی که فی‌نفسه معقول و مطلوب‌اند، آشنا شده و با آن دسته از امور و ارزش‌ها و وظایفی که بر خلاف تربیت الهی و اسلامی است، قطع رابطه کند.سخنان بسیاری از حضرت علی(ع) در مباحث عرفانی نقل شده است که بخشی از آنها در نهج‌البلاغه گرد‌آوری شده است. سراسر نهج‌البلاغه حاوی مواعظی است که بنیاد محبت دنیا را برمی‌اندازد و باعث حصول زهد و ورع و ترک عصیان خداوند می‌گردد که مقدمه واجب عرفان محسوب می‌شود.بررسی شاخصه‏های عرفان حضرت علی (ع) در نهج‌البلاغه امری مطلوب برای یافتن معیار عرفان سازنده و مثبت، از عرفان منفی و مخرب است. روشهای تربیتی عرفان ‌اسلامی مطرح شده در نهج‌البلاغه عبارتند از : روش‌های الگویی، محبت، عبرت، تذکر، موعظه، توبه، ابتلا و امتحان و خود مرزبانی (مراقبه و محاسبه). یافته‌های راجع به روشهای تربیتی در نهج‌البلاغه حاکی از آن است که روشهای مذکور بر اساس موازین الهی پایه‌گذاری شده است. از منظر تربیت عرفانی، هدف آرمانی تربیت آن است که آدمی ضمن رها شدن از تمامی قید و بندهای ظاهری و درونی به سطوح بالاتر معرفت و قرب الهی نزدیک شود. این همان آرمانی است که هدف غایی تربیت‌ اسلامی قلمداد می‌شود؛ از این منظر باید گفت که آرمانهای تربیتی اسلام، اساس «عرفانی» است و سایر ابعاد تربیت آدمی نیز بایستی در پرتو این آرمان نگریسته شود.

در سال‌های اخیر، بازگشت قابل توجهی به این طرز تفکر که فلسفه یک فعالیت به شمار می‌آید، صورت گرفته است. از همین رو در تحقیق حاضر که به روش توصیفی و از نوع مطالعه‌ی کتابخانه‌ای و به روش فیش برداری انجام شده است، با نظر به اهمیت تفکر منطقی و نقش مهارت هایی اعم از تفکر خلاق و نقاد، در بهبود فضای فکری جامعه‌ی اسلامی و با هدف بررسی تأثیر آموزش فلسفه به کودک بر رشد مهارت‌های استدلالی، بررسی تأثیر آموزش فلسفه به کودک بر رشد مهارت‌های ‌پژوهشی، و نیز بررسی تأثیر آموزش فلسفه به کودک بر رشد مهارت‌های تفکر نقاد و تفکر خلاق، همچنین ارتباط آموزش فلسفیدن با ارتقاء تفکر و قضاوت در کودکان، به نگارش درآمده است. برای رسیدن به این اهداف، امکان آموزش فلسفه به کودکان از دو منظر بررسی شده است: با توجه به نقش فلسفه در زندگی، همچنین با تأکید به روش منتخب در رویکرد فلسفه برای کودکان. با توجه به بررسی های به عمل آمده، می توان به نتایج ذیل نائل شد: 1) آموزش فلسفه به کودک، بر رشد مهارت‌های ‌استدلالی و منطقی اثرگذار است. 2) آموزش فلسفه به کودک، بر رشد مهارت‌های ‌پژوهشی اثربخش است. 3) آموزش فلسفه به کودک باعث ترقی مهارت‌های‌ تفکر انتقادی در کودکان می‌گردد. 4) آموزش فلسفه به کودک، بر رشد مهارت‌های تفکر خلاق نقش مستقیم دارد.واژگان کلیدی: فلسفه‏ى کاربردى، فلسفه برای کودکان، کودک، مهارت های بنیادی، تفکر چندبعدى، تفکر خلاق، تفکر انتقادی، تفکر منطقی، کندوکاو مشترک.

قرآن مجید اقیانوس عظیمی است که هیچ کس نمی تواند تمام ابعاد و زوایای آن را یکجا ببیند و مورد بحث قرار دهد چرا که از نظر عمق و وسعت و گستردگی پایان ناپذیر است. این کتاب آسمانی بهترین و کاملترین کتاب تربیتی برای انسان است که به طور همه جانبه و فراگیر تمام جنبه های فردی و اجتماعی زندگی انسان را در بر گرفته و اندیشه های تربیتی را به عالی ترین شکل بیان نموده و بهترین راهکارهای تربیتی را ارائه می دهد. لذا می توان با تدبر و تفکر در آیات آسمانی به استخراج اهداف و روش های تربیتی آیات سوره مبارکه کهف پرداخت.پژوهش حاضر با هدف تبییندلالت های تربیتی سوره مبارکه کهف و اهداف و روش های تربیتی در آن انجام شده است. روش تحقیق در این پژوهش روش توصیفی از نوع مطالعه کتابخانه ای است که با روش گردآوری اطلاعات از طریق فیش برداری و مطالعه و بررسی منابع نوشتاری و الکترونیکی و سایر منابع مربوطه همراه بوده و با توجه به ماهیت موضوع روش تجزیه و تحلیل یافته ها به شیوه توصیف و استنتاج نظری مورد بررسی قرار گرفته است که در پنج فصل تنظیم گردید. فصل اول کلیات را شامل شده و فصل دوم در چهار بخش به شناسایی سوره مبارکه کهف و محتوای آن، اهداف تربیتی، روش های تربیتی و پیشینه تحقیق پرداخته است. فصل سوم به شناسایی روش تحقیق اختصاص یافته و فصل چهارم پاسخ به سوالات پژوهش را شامل می شود. در فصل پایانی هم به نتیجه گیری، محدودیت های پژوهش وپیشنهادها تعلق گرفته است.سوره مبارکه کهف شامل سه داستان عبرت آموز اصحاب کهف، سفر معرفتی موسی کلیم الله با خضر نبی و ذوالقرنین می باشد. در این میان به معرفی مومنان،کافران و و عقوبت اعمالشان و زیانکارترین مردم پرداخته و همچنین موضوعاتی شامل صحنه آزمایش بودن این جهان، آغاز کار با یاد و نام خدا، اشاره به خلقت انسان، انتخاب همنشین مناسب و تمثیل زیبا در ترسیم قیامت را بیان می دارد. در این پژوهش محتوا، اهداف و روش های تربیتی هر یک از آیات این سوره بیان گردیده است و بر اساس نتایج آن، شناخت دلالت های تربیتی و روش های متعدد آن با موضوع هدایت و رشد موجبات نیل به سوی اهداف متعالی آیات قرآن را رهنمون می گردد.

پایان نامه حاضر تلاشی برای بررسی و مقایسه تربیت از دیدگاه امام فخر رازیو ایمانوئل کانت می باشد.روش تحقیق،بر اساسروش یکی از برجسته ترین محققان تعلیمو تربیت مقایسه ای به نام « بردی » استوار است.ابزار جمع آوری اطلاعات در این تحقیق از طریق کتابخانه‌ای است.این پژوهش از نوع تحقیقات بنیادی -کاربردیو روش تجزیهو تحلیل اطلاعات، روش تحلیل محتواست. نتایج به دست آمده بدین قرارند: نظرات تربیتی کانتو امام فخر رازی فقط در باب اینکه هردو فیلسوف به نقش معلم و تعلیمو تربیت بسیار توجه نموده اند دارای مشابهت است ولی از باب اینکه مشی فکری این دو فیلسوف متفاوت است (کانت ایدئالیست در مقابل فخر رازی رئالیست)، در بیشتر دلالت های تربیتی وجوه افتراق وجود داشت. در پایان نیز پیشنهادهای کاربردیمتناسب با نظام تعلیم وتربیت کنونی ارائه گردیده است.

مسأله پژوهش حاضر در واقع ((بررسی مفهوم سعادت و شقاوت از دیدگاه دین مبین اسلام است)). روش استفاده در این پژوهش توصیفی تحلیلی و از نوع مطالعه ی کتابخانه ای بوده که پس از گردآوری اطلاعات از طریق منابع دست اول و استنتاج نظری به تجزیه و تحلیل داده ها پرداخته است. در خصوص یافته های این پژوهش باید گفت سعادت انسان در گرو رستگاری و ظفر است و عوامل موثر بر آن همانا ایمان به خدا معاد ، ولایت ، تزکیه نفس و ... است و نقطه مقابل آن شقاوت است که توأم با خسران و عقوبت و عوامل موثر بر آن ، کفر ، انحراف ، گناه و ... می باشد که منجر به عدم پذیرش الهی است. در خاتمه جهتبهره مندی از رضای حق و نیل به سعادت حقیقی راهکارهایی با تمسک به قرآن مجید و روایات مستنددر قالب پیشنهاد به والدین ، مربیان و دست اندرکاران محترم تعلیم و تربیت ارائه گردیده است.کلید واژه ها : فوز ، فلاح ، یمن ، خسران و عقوبت

سوره لقمان به بیان آداب اخلاقی و اجتماعی و مسائل خداشناشی و معاد شناسی می پردازد. پژوهش حاضر به منظور برسی سوره مبارکه لقمان و دلالت های تربیتی آن می باشد، سوال های اساسی این پژوهش عبارت است از : اهداف و محتا و روش های تربیتی سوره مبارکه لقمان کدامند؟ در این پژوهش، ابتدا آیات و تفاسیر و نکات تربیتی آن بررسی شده است، در خصوص مضامینی چون ویژگی های نیکوکاران، چگونگی خلقت آسمان و زمین ، غنا و آثار زیانبار آن و نصایح لقمان و ... بحث شده است. سپس اهداف و رو های تربیتی که از منظر قرآن و احادیث آمده است و در نهایت اهداف و روش ها در قالب نمودارهای مفهومی بیان شده است. روش تحقیق در این پژوهش روش توصیفی از نوع مطالعه کتابخانه ای بوده و روش گردآوری اطلاعات از ماهیت موضوع پژوهش روش تجزیه و تحلیل یافته ها به شیوه توصیف و استنتاج نظری بوده است. یافته های این تحقیق هدف هایی چون هدایت و رشد ، طهارت و حیات طیبه ، عبادت و عبودیت ، تقوا ، قرب ، از آیات این سوره استنباط شد وروش هایی چون تحمیل به نفس ، فریضه سازی، محاسبه نفس، اعطای بینش ، تعلیم حکمت، تغییر موقعیت و ... از مضمون آیات استخراج گردید.واژگان کلیدی: سوره لقمان، دلالت، تربیت، اهداف ، روش ، محتوا

بحث از تربيت و شخصيت آدمي، از مباحث اساسي همه‌ي مکاتب و شاخه‌هاي علوم‌انساني بوده و همانند هر فعاليت ارادي ديگر انسان، هدفي را دنبال مي‌کند و هدفداري تعليم و تربيت، از هدفداري نظام آفرينش و نوع جهان‌بيني، انسان‌شناسي و مباني پذيرفته شده يک مکتب تربيتي جدا نيست؛ يعني هر مکتبي با توجه به مباني اعتقادي خود، از تربيت انسان، هدف خاصي را دنبال خواهد کرد. از اين رو مکاتب دنيوي در امر تربيت و روش‌هاي تربيتي به تشتت آراء و عقايد و سرانجام به بن‌بست رسيدند، زيراهيچ‌کدام خالي از نقص نبوده و بعضاً اثرات جبران‌ناپذيري بر پيکره تعليم و تربيت وارد ساختند. اما در جهان اسلام اين جريان به گونه‌اي ديگر راه پيموده، زيرا در اديان و بالاخص دين مبين اسلام طراحي نظام صحيح و جامعي براي تعليم و تربيت انسان، تنها از ناحيه وحي، برنامه‌ريزي شده است و اين الگوهاي برتر تربيتي در کتبي چون نهج‌البلاغه مشهود است. بر اين اساس رساله-حاضرتحت‌عنوان،"بررسي روش‌هاي تربيت فرزندان از ديدگاه نهج‌البلاغه در مقايسه با روش‌هاي تربيتي از منظر مکتب رئاليسم"، با هدف بررسي روش‌هاي تربيتي کتاب ارزشمند نهج‌البلاغه و ديدگاه‌هاي مکتب رئاليسم" و بيان وجوه اشتراک و افتراق آنها، با روش تحليل محتواي‌کيفي و تطبيقي، از نوع مطالعه کتابخانه‌اي به نگارش درآمده است. تحليل‌هاي تطبيقي اين تحقيق نشان داد:1-

پژوهش حاضر از جنبه های گوناگون کاربردی و بنیادی حائز اهمیت است.از آن جایی کهدعا یگانه راه ارتباط با خدا بوده و تنها وسیله ای است که خدای متعال برای ارتباط با خود مقرر فرموده، در واقع دعا بین خالق و مخلوق رابطه برقرار می کند. تاریخ دعا با پیدایش انسان قرین است، زیرا انسان هرگز از نیازمندیها جدا نبوده و در درون خود این احساس را داشته است که باید در پناه قدرتی آرام بگیرد. اگر حقیقت دعا مورد تحلیل قرار گیرد خود بندگی و عبادت حضرت حق است. دعا درمانی باعث افزایش انرژی بیمار میگردد و اثر مثبت روان درمانی بر بیماریهای جسمی و روانیدارد. به همین جهت هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر و نقش دعا بر سلامت جسم و روح انسان از دیدگاه اسلام و مسیحیت بوده است. از آن جا کهپژوهشحاضر بصورت کتابخانه ای می باشد. از کلیه متون اسلامی ومسیحی در دسترس همچون قرآن کریم ، نهج البلاغه ، صحیفه سجادیه، و دیگر کتب معتبر حدیث و روایات همچون اصول کافی ، بحار الانوار ،وسایل الشیعه وغیره.وانجیل(متی،لوقا،یوحنا،مرقس) ،قاموس کتاب مقدس،اصول مسیحیت،الهیات مسیحی باتوجه بهبضاعت استنباطیو زمان محقق استفاده شده است. نمومه مورد بررسی ، کتب در دسترس و نیز قابلیت ذهنی محقق برایاستنباط از اینمنابع بوده است.روش تجزیه و تحلیل این پژوهش توصیفی است و از روش بردی که شامل :1- توصیف 2- تفسیر 3- همجواری4- مقایسه استفاده شده است..در این پژوهش محقق به بیان چهار بخش اساسی که مشتمل بر 1- اثر دعا بر سلامت جسمی و روحی انسان در اسلام 2- اثر دعا بر سلامت جسمی و روحی انسان در مسیحیت 3-تفاوت های اثر دعا در اسلام و مسیحیت 4- شباهت های اثر دعا در اسلام و مسیحیت پرداخته است و به پنج سوال ویژه تحقیق پاسخ داده است. نتیجه این که میزان‏ ابتلاء به بیماری ها و مرگ در افراد با ایمان کمتر از سایرین است و لذا این افراد سلامتى جسمى، روانى و اجتماعى و طول عمر و رضایت بیشترى از زندگى دارند. اصول مشترکى در دستورات اسلامو مسیحیت وجود دارد که از سلامتى پیروان آن‏ها محافظت مى‏کند. دعا خواندن‌ و ذکر گفتن‌ فشار خون‌ را پایین‌ می‌آورد، ضربان‌ قلب‌ را آرام‌ می کند و از بیماری های‌ مرتبط با سامانه‌ دفاعی‌ بدن‌ پیشگیری‌ می‌ کند.امروزه همه آگاهان و متفکران از دعا این ابزار کارآمد استفاده مى‏کنند و وجود خویش را از آرامش و نشاط معنوى و انرژى فزون‏تر، سرشار مى‏سازند.و دعا در دین کلید آرامش و رستگاری انسان دیان شده است.