جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این پایان نامه ابتدا حکومت‌مندی را به صورت بسیار تخصصی بررسی کرده و شیوه های اعمال کردن و محدود کردن قدرت، یعنی فکر کردن در باب حکومت و حکمرانی، در سه دوره متافیزیک، فیزیک و اطلاعات را واکاوی می‌نماید. بعد از بررسی حکومت‌مندی در فلسفه تاریخ سیاسی متعارف علم سیاست سه گانه فرمول حکومت‌مندی به عنوان چارچوب تئوریک پژوهش شکل می‌گیرد. سپس با استفاده از روش پدیدارشناسی این سه گانه حکومت‌مندی بر فلسفه تاریخ سیاسی ایران تطبیق داده می‌شود. به این معنا که حکومت‌مندی متافیزیکی دوران ایران باستان تا ابتدای مشروطه را در بر خواهد گرفت و رساله های بسیار مهمی چون عهد اردشیر، نامه تنسر، سیاست نامه خواجه نظام، نوشته های سعدی و رساله دیپلماتیک ابن فرا بر اساس فرمول به دست آمده کالبد شکافی می‌شوند تا مبنای حکومت‌مندی ایران از عهد باستان تا در آستانه دوره معاصر به دست آید. سپس نحوه تبلور حکومت‌مندی در ایران معاصر با بررسی زوال ها، طراحی ها و اجراهای حکمرانی متفاوت به خصوص با بررسی رساله های ناصرالدین شاه، محمد علی فروغی و ایت اله نائینی واکاوی می‌گردد. سپس در پدیدار ذهنیت ایرانی گذار از حکومت‌مندی مکانیکی فیزیکی به اطلاعات از طریق نقد حقوق بشر، فرصت ها و چالش های عصر اطلاعات و در نهایت ورود مقوله الاهیات به حکومت‌مندی مورد بحث قرار می‌گیرد. در نهایت حکومت‌مندی جمهوری اسلامی ایران در دو بعد سیاست داخله و خارجه تحلیل می‌گیرد. هدف این پایان نامه درآوردن چارچوبی تئوریک از حکومت مندی و تداوم فلسفه تاریخ سیاسی آن از عهد باستان تا کنون می‌باشد که بتواند استانداردی جهت طراحی، اجرا و ارزیابی عقلانیت سیاسی در ایران محسوب گردد.

مقصود اصلی این پژوهش برقرار کردن پیوند میان سوژه و حقیقت در هستی اجتماعی است. به عبارتی دیگر ما با پیش فرض گرفتن وجه سوبژکتیو کنش گر اجتماعی در صدد ایجاد پیوند میان این جنبه از کنش گر با نظام حقیقتی است که در هستی اجتماعی می بایست تحقق یابد. تحقیق زیر ماحصل پرداخت به چنین پیوندی در اندیشه سیاسی گئورگ لوکاچ است. لوکاچ در جوانی کاملا تحت تأثیر سنت کانت و نوکانتی ها بود و شکاف کانتی میان جهان واقعیت و جهان ارزش یا «باید» ها را پذیرفته بود. اما برخلاف این مکتب، او اعتقاد داشت این شکاف امری است تراژیک و مانع برقراری پیوند میان جهان واقعیت اجتماعی یا جهان «هست» ها با جهان ارزش ها یا «باید» ها است. این وجه تراژیک به خصوص در اثر مهم دوره ی جوانی او یعنی نظریه رمان کاملا مشهود است او در این اثر انسان کانتی را انسان مسئله دار می داند که تشویش هایش او را اسیر خود کرده اند اما جنبه ی مهم این اثر تغییر جهت لوکاچ از کانت گرایی به هگل گرایی است. نظریه رمان نقطه ی عطف این رخداد است. اما انقلاب اکتبر روسیه و سایر بحران هایی که مصادف با جنگ جهانی اول برآمدند توجه او را بیشتر به این سمت سوق داد و این اتفاقات سرآغاز چنین تغییر رویه ای در لوکاچ گردید و کتاب تاریخ و آگاهی طبقاتی معرف گذر لوکاچ از دوره جوانی به بلوغ است. البته نکته مهم این که جهش فوق به واسطه کارل مارکس، فیلسوف رادیکال قرن 19 رخ داد. در نظام فکری لوکاچ بالغ سوژه معادل است با آگاهی و منظور از آگاهی خود تحقق بخشی واقعیت اجتماعی است. به علاوه حقیقت نیز معادل است با تحقیق عینی این آگاهی به واسطه یک سوژه جمعی که منتهی به عینیت یافتن حقیقت هستی اجتماعی است نهایت امر این که این سوژه جمعی، همان عنصری است که میان جهان واقعیت اجتماعی و حقیقتی که می بایست در این جهان تحقق یابد وساطت می کند. این امر اگر چه به وساطت کنش گر اجتماعی خاصی (طبقه کارگر) رخ می دهد اما کلیت هستی اجتماعی را در بر می گیرد. به عبارت دیگر طبقه کارگر آن سوژه ای است که تعیین کننده واقعیت عقلانی و حقیقت هستی اجتماعی است.