جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: از برنارد ویلیامز به عنوان یکی از درخشان ترین و اصیل ترین فیلسوفان پنجاه سال گذشته یاد می شود. ویلیامز که به‌عنوان یک فیلسوف اخلاقی مورد احترام بود، در اوایل دهه 1980 شروع به نوشتن در مورد سیاست به روشی پایدار کرد. در ادامه مجموعه‌ای از مقالات، سخنرانی‌ها، و سایر مشارکت‌های عمده به موضوعات مورد توجه عمومی وجود داشت - که همگی با آثار متعدد او در زمینه اخلاق، که پیامدهای مهمی برای نظریه سیاسی دارند، تکمیل شد. این مجموعه جدید از مقالات، که بیشتر آنها قبلاً منتشر نشده بودند، به بسیاری از موضوعات اصلی فلسفه سیاسی می پردازد: عدالت، آزادی، و برابری. ماهیت و معنای لیبرالیسم؛ تحمل؛ قدرت و ترس از قدرت؛ دموکراسی؛ و ماهیت خود فلسفه سیاسی. موضوع اصلی در سرتاسر این است که فیلسوفان سیاسی نیاز دارند که مستقیم‌تر با واقعیت‌های زندگی سیاسی درگیر شوند، نه صرفاً با نظریه‌های فیلسوفان دیگر. ویلیامز این استدلال را تا حدی از طریق بررسی جست‌وجو درباره اینکه تفکر سیاسی باید از کجا سرچشمه بگیرد، به چه کسی می‌تواند خطاب شود و چه چیزی باید ارائه دهد، بیان می‌کند. ویلیامز قصد داشت این مقالات را در روایتی مرتبط درباره فلسفه سیاسی با بازتاب تجربه خود از سیاست پس از جنگ ببافد. متأسفانه او زندگی نکرد تا آن را کامل کند، اما این کتاب بسیاری از اجزای آن را گرد هم می آورد. جفری هاتورن مواد را طوری تنظیم کرده است که تا حد امکان شبیه طرح و دیدگاه اصلی ویلیامز باشد. او هم مقدمه ای بر فلسفه سیاسی ویلیامز و هم کتابشناسی از نوشته های رسمی و غیررسمی او در مورد سیاست ارائه کرده است. کسانی که آثار برنارد ویلیامز را می شناسند، در اینجا ویژگی های آشنای نوشته های او را پیدا می کنند - اصالت، وضوح، دانش و شوخ طبعی. کسانی که با رویکرد فلسفی به سیاست آشنا نیستند یا با رویکرد فلسفی قانع نشده‌اند، این مقدمه جذاب را خواهند یافت. هر دو با صدایی کاملاً بدیع در نظریه سیاسی مدرن و رویکردی جست‌وجو به شکل و جهت اندیشه سیاسی لیبرال در سی و پنج سال گذشته مواجه خواهند شد.

چکیده ماشینی : یکی از دائمی‌ترین و البته آزاردهنده‌ترین مسائلی که نه فقط الهیات بلکه نظریه سیاسی، جامعه‌شناسی و سایر رشته‌ها با آن مواجه است، درگیری جاری فلسطین و اسرائیل است. برای الهیات، مشکل به ویژه به دلیل تاریخ و سنت مشترک کلیسا با اسرائیل، مشکل است. فلسطینی‌ها، از جمله مسیحیان فلسطینی، در شرایط کنونی، بار سنگین رنج و سلب مالکیت را متحمل می‌شوند، با این حال، بار بیشتری از تصاحب سیاسی مسیحیان از صهیونیسم بر دوش می‌کشند. آلن اپ ویور از طریق تحلیل شیوه‌های نقشه‌برداری پناهندگان فلسطینی برای بازگشت به وطنشان، مسئله پر دردسر خلع ید فلسطینی‌ها را مطرح می‌کند و علیه الهیات سیاسی نهفته در شیوه‌های نقشه‌نگاری صهیونیستی استدلال می‌کند که شواهد همزیستی را رد می‌کنند و به دنبال حذف آن هستند. در عوض، آلن اپ ویور یک الهیات سیاسی از ترسیم مجدد قلمرو را ارائه می دهد که با یک بینش دو ملیتی برای آینده مشترک فلسطینی و اسرائیلی سازگار است.

ترجمه ماشینی: این کتاب به مفهوم پسااسلامیسم از منظری عمدتاً فلسفی می پردازد و با استفاده از لیبرالیسم سیاسی که توسط جان رالز به عنوان ابزار اصلی تفسیری شرح داده شده است. وجه تمایز این کتاب از بسیاری از پژوهش های ایران شناسی این است که در درجه اول به پروژه های روشنفکران ایرانی از منظری هنجاری می پردازد، زیرا این مفهوم توسط فیلسوفان تحلیلی درک می شود. این جلد شامل تجزیه و تحلیل نقاط قوت و ضعف استدلال‌های زیربنای ایده‌های هر متفکر است، به جای جستجوی ریشه‌های تاریخی و جامعه‌شناختی، تبارشناسی و غیره آنها. اگرچه استدلال‌های ارائه‌شده از منابع مختلف اسلامی، به‌ویژه شیعیان استفاده می‌کنند. بنابراین، در حالی که شبستری و سروش اساساً از منظر کلامی یا کلامی نوگرایانه استدلال می‌کنند، استدلال‌های م.ح.طباطبایی و مهدی حائری یزدی عمدتاً مبتنی بر فلسفه سنتی اسلامی و تفسیر قرآن است. در حالی که کدیور، النعیم و فنایی به معنای دقیق کلمه پساسلام گرا هستند، ملکیان با ارائه نظریه ای برای معنویت که دین را در محدوده اندیشه روشنگری محدود می کند، فراتر از پساسلامیسم معمولی است. در سراسر کتاب، توجه ویژه ای به خوانش های فرارا و مارس از لیبرالیسم سیاسی شده است. اگرچه فصل‌های کتاب یک کل را تشکیل می‌دهند، اما اگر خواننده فقط در مورد روشنفکران خاصی که نظریه‌های سیاسی آنها مورد بحث قرار می‌گیرد کنجکاو باشد، می‌توان آن‌ها را به‌طور مستقل خواند.

سیدحسین نصر ازجمله فیلسوفانی است که در سنت فلسفی عرفانی(اسلام) تفکر و تدبر می‌نماید ودر این راستا، بالغ بر 50کتاب و بیش از 500 مقاله به رشته تحریر درآورده‌است و در حال حاضر در دهه هشتاد عمر خویش، همچنان پرانرژی و با انگیزه مشغول فعالیت علمی است. همین امر اهمیت واکاوی در اندیشه وی را دوچندان می‌سازد. از آنجا که اشاره صریح و آشکاری راجع به امر سیاسی در فلسفه‌ی نصر نشده است، پی بردن به مضامین سیاسی در آرا و اندیشه‌های وی کاری است بس دشوار که با بکارگیری روش هرمنوتیکی در این پژوهش شاید بتوان به بخشی از اندیشه‌هایش دست یافت. هدف نوشتار حاضر نیز پی بردن به زوایای سیاسی و اجتماعی اندیشه نصر می‌یاشد. در پاسخی صریح و فرضی به سوال مربوط به تضمنات سیاسی . اجتماعی اندیشه سیدحسین نصر شاید بتوان این گونه بیان کرد که وی در اندیشه خود به حاکمیت حکمت الهی و عقلانیت اسلامی نظر دارد.

در سالهای اخیر، دغدغه‌‌ی اصلی پاره‌ای از متفکران لیبرالیسم پاسخ به مساله‌ی تکثرگرایی است. پاسخ به این واقعیت که جوامع انسانی متشکل از گروهها و اجتماعاتی با فعالیتها و باورهای متنوع و متکثراند: ازجمله گروهها و افرادی که عقایدشان با یکدیگر ناسازگارند. در آثار این نویسندگان در خصوص ارتباط میان آزادی فردی و بهروزی جمعی به صورت واضح و روشن بحث شده است.رساله‌ی حاضر، پاسخهای فلسفی جان رالز و تامس نیگل را راجع به تنوع و تکثر عقاید، آداب و رسوم، و ایدئولوژیهای رایج در جوامع انسانی مورد بررسی و تحلیل و نقد قرار می‌دهد. اگرچه پاسخهای این دو فیلسوف از جهات قابل ملاحظه‌ای فرق می‌کند، اما، دارای هسته‌ی مشترکی نیز هستند. هسته‌ی مشترک آنها بر مبنای سه ویژگی بسیار مهم مشخص می‌شود، که این دو متفکر سعی در دفاع از آن را دارند. ویژگی اول این است که پاسخ آنها به مسأله‌ی تنوع و تکثر باورها و فعالیّتهای انسانی اساساً نه مبتنی بر مدارا است و، نه مبتنی بر ارج‌گذاری به تکثر، بلکه مبتنی بر خویشتن‌داری معرفتی است. به گفته‌ی جان رالز آنها به تکثر تصورهای متعارض، و در واقع قیاس ناپذیر، در باب معنا، ارزش، و اهداف زندگی انسان اجازه‌ی بروز و ظهور می‌دهند.ویژگی دوم این است که خویشتن‌داری معرفتی نه بر اساس ارزش مثبت تکثر و، نه بر اساس خطر واگذاری تکثر به قدرت سرکوبگر حکومتها توجیه نمی‌شود، بلکه، بر اساس توجه به اصل انصاف رالز، و اصل بی‌طرفی نیگل است. ویژگی سوم این است که این ملاحظات آنها را به ترسیم حد و مرزهای مبتنی بر تمایزات معرفتی میکشاند، و همچنین، ارائه‌ی ادله‌ای که حکومتها باید بر مبنای آن عمل کنند. به عبارت دیگر، رالز و نیگل از انصراف معرفتی در مواجهه با منازعات دفاع می-کنند. البته، واضح است که حکومتها هم مانند افراد باید عمل آنها مبتنی بر دلایل موجهی باشد. اما، آنچه که مهم است این است که حکومتها نیازمند آن هستند که مشخص کنند کدام یک از ادله‌ی انجام عمل معتبر و کدام یک نامعتبر است. مثلا، رالز می-گوید حکومتها نباید خود را مشغول به درستی (صدق) یا نادرستی (کذب) آموزه‌ی مربوط به عدالت بکنند که قرار است راهنمای عمل آنها باشد. و، متعاقباً، نیگل هم، البته، با سیر استدلالی متفاوتی می‌گوید که رای و نظری که مبتنی بر نظرگاه شخصی است باید از درستی (صدق) این رأی و نظر سلب صلاحیت شود، حتی اگر هم این آموزه‌ها صادق باشند.

اندیشه سیاسی میرزاخلیل کمره ای حول چارچوب فکری شیعی و آموزه های دینی برگرفته از این مذهب با برداشتهای ذهنی از قرآن کریم و نهج البلاغه ایشان را از دیگر اندیشمندان مصلح متمایز ساخته است،این اصلاح گر سیاسی در راستای تقریب مذاهب گام های موثر و مثمرثمری برداشته است.کمره ای پیرامون دوحجت آشکار شیعی درپی سامان بخشیدن به امور مسلمانان از طریق احیای اندیشه سیاسی اسلام وتاکید بر وحدت مسلمانان است که یافتن پاسخ های نوین ایشان ،هر خواننده ای را به خود جذب می کند.سوالی که ذهن را درگیر خود میسازد اندیشه اصلاحی کمره ای چگونه قابل توضیح است؟ درتحلیل سیاسی این اندیشمند از روش نظریه بحران اسپریگنز مورد استفاده قرارگرفته است که،از نظر این مصلح سیاسی بحران جوامع مسلمان پس از رحلت پیامبر اکرم و رویداد سقیفه ابتدای مناقشات جانشینی خاتم النبیین بالاگرفت و لذا این روند ادامه پیدا نمود تا 150 سال اخیر ،بحران ها،چهره جدیدی بخود بگیرد و پای امپریالیسم جهانی به امور مسلمانان باز شود،که حاصل این موضوع افزایش بحران اهل تسنن و تشیع، بحران های دیگر منطقه ای و علی الخصوص پدیدار شدن فرقه جدید وهابیت و سلفی گری افراطی در بین مسلمانان بود.این بحران ها باعث ایجاد نابسامانی ها و عدم پیشرفت مسلمانان شده است که در ریشه یابی عوامل معضلات جهان اسلام دغدغه های کمره ای در دو عامل داخلی وخارجی تقسیم شده است،درقسمت نخست به مشکل داخلی ،برای مثال ،اداره امور زمامداری و مسئولیت ها به دست افراد ناشایست ،عدم هوشیاری نخبگان جامعه،که این موارد باعث افزایش سطح فاصله‌ی طبقاتی و تبعاتی که ناشی از این موارد است ونیز افزایش بی حدّ استبداد در اینگونه جوامع که در پایان به هرج ومرج ،اختلافات داخلی می انجامد، اما در قسمت دوم ،مشکلات داخلی به خصوص دست استعمارگران که باعث ایجاد تفرقه و دامن زدن به همان عوامل داخلی می باشد. در اندیشه اصلاحی کمره ای یک جامعه مطلوب سیاسی (مدینه فاضله)دارای برخی فضائل و ارزش ها است ،تا این موارد قوام بخش وسنگ بنای یک جامعه باشد ،کمره ای ویژگی هایی را برای این جامعه مطرح می کند که این موارد شامل: جامعه عاری از فساد ،که درآن به کارگیری رجال لایق و صالح و پاسدارانی که این جامعه را بسوی بالندگی سوق دهند حائز اهمیت استو نیز شرایطی که یک زمامدار باید آن را دارا باشد که این موارد حول محوریّت امامت شیعه بسیار مهم است این ارزش ها شامل: شجاعت ،فداکاری و نیز ارزیابی و سنجش حاکم و زمامدار ،در مدینه فاضله مطرح گردیده شده است ،که حاصل آن ایجاد یک دولت موفق که توجه به علم ،توجه به امت اسلامی ، ایجاد امنیّت وعمران بلاد مورد اهمیّت قرارگرفته شده است .برای رسیدن به این جامعه ی مطلوب سیاسی یا به نظر کمره ای (اب حیات) برخی راهکارها را عنوان کرده اند تا به این جامعه رسید ،با انجام این امور از سرآشیبی سقوط دور شده و راهی برای خروج ازبن بست شده است و لذا تمام این این موارد باید انجام شود تا جامعه بسوی کمال رسد.کمره ای تاکید کرده است ،امت های اسلامی باید از هرگونه طائفی گری و تعصب حزبی خود رابرکنار نمایند پس از آن به این راه حل های عملی جامه عمل بپوشانند ،این موارد شامل تاکید بر امر وحدت و تکیه بر نکات مشترک که اشاره به آیه ی (( و اعتصموا بحبل الله جمیعاً و لاتفرقوا )) کرده است که باید مورد توجه قرار گیرد و همچنین در رابطه با شکل و نحوه حکومت که جز مهمترین امور در تمام جوامع بشری است ، به طرح و ارائه حکومت اسلامی شورایی و نیز استفاده از متخصصین گوناگون که در آن نماینده امور جنگی وهم نماینده عنصر حکمت درکنار یکدیگر جامعه را از گزند دشمنان ونیز نجات این جامعه برای خروج از بحران ها و مشکلات انجام دهد.