جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

«امید» در «تربیت» و «سلامت روانی» انسان نقش مهمی بر عهده دارد. از نظر قرآن «رجا» (امید) انبساط سرور در دل به جهت امر محبوب است؛ در صورتی که انسان بسیاری از اسباب رسیدن به محبوب را تحصیل کرده باشد و به آرامش قلبی برسد.هدف از این مقاله بیان کارکردهای تربیتی امید و نقش آن در سلامت و بهداشت روان است. لذا به روش توصیفی- تحلیلی با رویکردی قرآنی- روایی، مبانی و عوامل ایجاد امید را بررسی و نتیجه گیری می کند: از نظر قرآن «امید» به واسطه دو رویکرد شناختی و رفتاری حاصل می شود. انسان از «خودشناسی» به «خداشناسی» رسیده و این باعث «خودباوری» و «خدامحوری» می گردد. شخص تکیه به هست نمای هستی دارد و اگر آن را با رویکردهای رفتاری مثل عمل صالح همراه نماید، به امیدی پایدار دست یازیده است.از نگاه قرآن «امید» در بعد تربیتی عامل تحرک و باعث عمل می باشد که بازده کار را بالا برده، باعث تقویت قدرت صبر، حس شادکامی، کارایی، کاردانی و ... می گردد که همه اینها سلامت روانی انسان را به همراه دارد.

تأویل، اصطلاحی در علوم قرآنی است در مطالعات مربوط به فهم نصوص به معنای نوع خاصی برداشت از متن که به نحوی بر خلاف ظاهر متن باشد بیان می‌شود. برخی این واژه را با تفسیر قرآن مترادف و از این روی تمام آیات قرآن را دارای تأویل می‌دانستند. اما برخی دیگر آن را به معنای خلاف ظاهر دانسته، آیاتی خاص را دارای تأویل معرفی می‌کنند. درباه معنای تأویل اختلاف شدیدی وجود دارد که همچون علوم اسلامی‌دیگر از جانب علماء مغفول نمانده در مورد آن مباحث بسیاری وجود دارد که مولف کتاب هم از این دسته مستثنی نیست و در حد توان خود به این موضوع پرداخته است و در این کتاب که به عنوان دو مقاله است در مقاله اول به بررسی معنای تاویل از نظر لغوی و اصطلاحی و از نظر اهل اصول و شرایط و قواعد تاویل و قانون کلی هنگام تعدد احتمالات در یک نص پرداخته است و در مقاله دوم تاویل را نگاه پژوهش های معاصر بررسی می‌کند و نظریات برخی از بزرگان معاصر همچون دکتر محمد ارکون و حاج ابوالقاسم حمد و دکتر حسن حنفی و دکتر ابوزید را بیان می‌کند و به نقد آن می‌پردازد و خطاهای تاویلی را در مورد ماهیت قرآن و داستانهای قرآنی و الف و لام جنس و موصوله و حجاب زن و رهبری زن بیان و بررسی و نقد می‌کند

تفسیر ابن‌ِ­جوزی‌ ‌یا زاد المسیر فی علم التفسیر، یکی از تفاسیر نقلی روایی و واعظانه قرن ششم هجری است. این تفسیر به گفته نویسنده آن، تفسیری نه خیلی مختصر و نه خیلی گسترده از لحاظ حجم است، بلکه مابین آن­ها قرار دارد؛ بنابراین این مقاله بر آن است تا روش و جایگاه تفسیر ابن‌ِ­جوزی را بیان نماید. تفسیر زاد المسیر،خلاصه‏اى از تفسیر بزرگ وى به نام المغنى فى تفسیر القرآن است که جمیع آیات قرآن را شامل می­شود. سبک غالب بر این تفسیر، نقلى و روایى و برگرفته از روایات پیامبر(ص)، صحابه و تابعین است. وی در تفسیرش با دادن اطلاعات کلى درباره سوره از قبیل نام، فضیلت، نزول و عدد آیات آن آغاز مى‏کند؛ سپس اسباب­النزول، لغت و شواهد بر آن، معناى کلمه و اقوال مفسران در آن مورد را به خوبى نقل مى‏نماید. بعد از آن به احکام برگرفته از آیه، ناسخ و منسوخ و قرائات مى‏پردازد. تفسیر ابن‌ِ­جوزی، جایگاهی مهم در میان تفاسیر قرن ششم هجری اهل­سنت دارد.

The Household of the Prophet (A) have played a significant role in explaining and interpreting the verses of Qur'an. In addition to Shia interpreters, Sunni interpreters too have benefited much from these interpretations. They mostly refer to the virtues and the high status of the Household (A) in their interpretations that show the elevated position of Ahl al-Bayt (AS) in the interpretation. They have no choice but to mention the teachings of Ahl al-Bayt (AS) and their prominence in their interpretations. Alousi is one of the greatest Sunni commentators in the thirteenth century that refers in his interpretation (Rouh Al-Maani) to the virtues of Ahl Al-Bayt (AS) and their high status. This study is going to review the Households (A)' virtues in two areas of particular virtues and shared virtues thorough investigation into Rouh Al Maani Interpretation with descriptive- analytic method. Some of those verses are: Laylatah Almbyt (II / 207), verse Sqayh Hajj (repentance / 19), verse Saleh Al-Muminin (Tahrim / 4), verse Maraja al Bahrain (Rahman / 19 to 21), verse Najwa (Mujadalah / 12 and 13), verse Sabeghun (Wagheah / 10 to 14 ), verse Izn Waeah (Haaghah / 12), verse charity (II / 274), and verse Masooloon (Saafaat / 24) However, in some cases Alusi has a doubtful view to the virtues of Ahl al-Bayt (AS)

نخستین معیار در ارزیابی صحت متن حدیث، قرآن کریم است؛ به این معنا که اگر احادیث وارده از پیامبر اکرم(ص) و ائمة اطهار با محتوای قرآن سازگار باشندف پذیرفته هستند، و در صورت ناسازگاری و مخالفت با نصوص و محکمات قرآنی به کنار افکنده می‌شوند، حتی اگر اسناد احادیث صحیح و معتبر باشند. لذا مقالة حاضر با روش توصیفی‌ـ تحلیلی روش علامه طباطبایی را در تفسیر المیزان دربارة عرضة روایات بر آیات بررسی می‌کند و نتیجه می‌گیرد که ردّ روایات پس از عرضه به دلایل، مخالفت با سیاق و ظاهر آیه، مخالفت روایت با سیاق آیه در بیان مکی و مدنی، ناسازگاری روایت با سیاق آیه به دلیل تکذیب روایت با سیاق و حمل کلّ آیه بر یک واژه است و پذیرش روایت هم به دلیل موافقت با قرآن و آیة قرآن، استعمال قرآن، از راه جری و تطبیق است که علامه به بررسی دقیق این موارد در

چکیدهفهم حدیث و درک مقصود گویندگان پاک نهاد آن ها در کناردرک و عمل به قرآن کریم ، نیاز همیشگی زندگی دینی و رهجوییبه مسیر سعادت بشر بوده زیرا مهمترین منبع برای تفسیر قرآن کریم و فقه و احکام شرعی است ، معتبرترین این احادیث را کتباربعه در بردارد.کتب اربعه شیعه ، گوهرهای گرانبهایی هستند که از ابتدای تالیف تاکنون مورد توجه علمای شیعه و اقشار مختلف قرار گرفته اندو در حقیقت بخش اعظمی از متون دینی و مکتبی تشییع در این چهار کتاب ارزشمند نهفته است . تاکنون همیشه تلاشهای علمیصورت گرفته تا روش هایی را برای فهم بهتر مقصود اصلی گوینده حدیث پایه ریزی کنند.این مبانی و شیوه های که از قواعد ادبی، اصولی و کلامی و دیگر قوانین عقلی و عقلایی استخراج شده است ما را در یافتن معنایاصلی حدیث و فهم درست و برتر مقصود آن و نیز جای دانش در یک نظام همگون یاری می رساند.یکی از مهمترین قواعد فهم حدیث ، قواعد ادبی است که شناخت فنون فصاحت و بلاغت و مفردات می باشد و هدف ما در اینپژوهش نقش این علوم در فهم احادیث و یافتن معنای باطنی کلام اهل بیت (ع) بر کتب اربعه بوده که با روشی توصیفی –تحلیلیو رویکردی روایی انجام گرفته بدین گونه که علم لغت و صرف و نحو و صورت گزینشی مباحثی از علم معانی و بیان و بدیع رابررسی کرده ایم و در هر بحث به احادیثی از کتب اربعه استشهاد شده تا اهمیت شرح و ترجمه احادیث به وسیله این علوممشخص گردد در نتیجه کسی که بدون توجه به این موضوع وارد مقوله ی شرح و ترجمه شود قطعا به مشکل برخورد خواهد کرد وشرح درستی از حدیث را ارائه نخواهد داد.

چکیدهصبریک ویژگی روانی و ثبات درونی است که نقش مهمی در زندگی دنیوی و اخروی انسان دارد و یکی ار بهترین روشها جهت تامین سلامت روحی و روانی انسان می باشد.هدف از نوشتارحاضر بیان کارکردهای تربیتی صبر و نقش آن در سلامت روان است . لذا به روش توصیفی- تحلیلی با رویکرد قرانی و رواییمبانی و عوامل ایجاد صبر را بررسی میکند.رهاورد این پژوهش نشان می دهدکه از منظر قران صبر به واسطه دو رویکرد شناختی و رفتاری حاصل میشود که نتیجه آن رسیدن از خود شناسی به خداشناسی است .از دیدگاه قران صبر در بعد تربیتی سبب میشود که انسان در برابر مشکلات و حوادث سخت زندگی مقاومت نماید،توان تحمل انسان راارتقاء بخشیده و کارایی انسان را بالامی برد. وسبب رهایی از تنیدگی، موفقیت در عرصه‌های مختلف،مهارکردن خشم و....می گردد که همه اینهاسبب بهداشت روان انسانمی گردد.واژگان کلیدی:صبر،تربیت،سلامت روان ، فشار روانی

درباره آموزه نجات و تنوع ادیان سه دیدگاه متفاوت مطرح است. انحصارگرایی، شمولگرایی وکثرت گرایی. بسیاری از مسیحیان از جمله: کارل‌بارت (1968-1886م) متأله پروتستان به انحصارگرایی مسیحی گرایش دارند. متألهانی هم‌چون کارل رانر (1984-1904م) شمول‌گرایی دینی را پذیرفته‌اند و فیلسوفان دینی مانند: جان هیک (1922م) پلورالیسم‌ دینی‌ نجات‌بخش را تقویت کرده اند. مدعای انحصارگرایی مسیحیت، یعنی تجلی میثاقی منحصر به فرد خداوند در عیسی و فدیه حضرت مسیح(ع) که هدیه خداوند به بشریت و تنها راه نجات است با هیچ دلیل عقلی و منطقی حمایت نمی‌شود، و تنها مبتنی بر آموزه‌های دینی مسیحیت است که دارای صبغه‌ای کلامی‌اند و تا پیش‌فرض‌های الهیاتی آن ثابت نگردد، کارآمد نیست. این دیدگاه بیشتر به یک پیشنهاد اخلاقی شبیه است تا نظریه‌ای کلامی. به علاوه این دیدگاه گرفتار پارادوکس نجات‌بخشی می‌باشد، زیرا با این‌که مسیحیان می‌گویند خداوند همه انسان‌ها را آفریده و پدر آسمانی نجات و رستگاری همه آنان را خواستار است، هم‌چنین ادعا می‌کنند که تنها راه رستگاری و نجات مسیحیت است. در برابر این نگرش انحصارگرایانه، ‌کثرت‌گرایی دینی نجات‌بخش جان هیک مطرح است که مدعی است تنها یک دین، راه واقعی رستگاری و نجات را به دست نمی‏دهد، بلکه همه‏ی ادیان راهی به سوی نجات عرضه می‏کنند و معیار نجات ، تحول از «خود محوری» به «خدا محوری» است. چنین نگرشی نسبت به ادیان، دور از واقعیت و کاملاً سطحی است؛ چرا که ادیان مختلف دیدگاه‏های گوناگونی نسبت به خدامحوری دارند، و لذا تطبیق چنین آموزه‏ای بر ادیان متعدد بسیار مشکل است این دیدگاه متضمن نوعی شکاکیت افراطی در مسأله نجات‌بخشی است و منشأ آن نیز خلط بین ملاحظات اخلاقی و ملاحظات معرفت شناختی است. به علاوه کثرت‌گرایی نجات بخش جان هیک مفهومی بسیار عام و پر ابهام است. به نظر می‌رسد هر دو نگرش در دنیای مسیحیت در باب «نجات» از نوعی نابهنجاری تفریطی و افراطی به شدت رنج می‌برند.از منظر اسلام مفهوم نجات به طور خاص انحصاری نیست؛ یعنی چنین نیست که فقط مسلمانان بتوانند به نجات و رستگاری دست یابند، بلکه کسانی که با حقیقت عناد نورزند، و از روی قصور به اعتقادات حق دست نیافته باشند، به ندای فطرت‏شان پاسخ مثبت دهند و به نیک و بدی که به طور فطری درک می‏کنند، پایبند باشند، مشمول رحمت واسعه‏ی خداوند خواهند بود و در نهایت رستگار خواهند گردید

رساله حاضر با عنوان «ثبات قدم در دینداری از دیدگاه قرآن و روایات » در 5 فصل تدوین شده است. در این رساله پس از مقدمه به کلیات بحث تحت عنوان مفهوم شناسی ثبات از نظر لغوی و اصطلاحی پرداخته و مترا دفات آن را نیز مورد بحث قرار داده ایم کلماتی از قبیل استقامت، صبر. در فصل دوم مؤلفه های ثبات در دینداری ومرد بررسی قرار گرفته است. در فصل سوم در مورد عواملی است که زمینه ساز قوت در دینداری می باشد که شامل عوامل و زمینه های درونی و بیرونی است. در فصل چهارم آفات و موانع ثبات قدم در دینداری مورد بحث قرار گرفته است. و در فصل پنجم بررسی الگو های قرآنی در ثبات قدم پرداخته شده است.