جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: دانش و محدودیت‌های آن یک مفهوم جدید سیستماتیک از دانش را به‌عنوان نوعی مرحله ذهنی حساس به محیط دانش‌آموز ارائه می‌دهد. این کمک بزرگی به بحث بین فلسفه‌های ذهنی بیرونی و درون‌گرایانه می‌کند و به‌طور ریشه‌ای با سنت معرفت‌شناختی تجزیه‌وتحلیل دانش برحسب باور واقعی می‌شکند. این نظریه نور جدیدی را بر مسائل فلسفی مانند شک گرایی، شواهد، احتمال و ادعا، واقع گرایی و ضد واقع گرایی، و حدود آنچه می توان شناخت، می افکند. استدلال‌ها با مدل‌های دقیق مبتنی بر منطق معرفتی و نظریه احتمال نشان داده می‌شوند. نتیجه روشی جدید برای انجام معرفت شناسی و سهم قابل توجهی در فلسفه ذهن است.

ترجمه ماشینی: برای کسانی که تازه وارد فلسفه شده‌اند، «Tetralogue» راهی شگفت‌انگیز برای ورود به این موضوع است. برای کسانی که دست‌های قدیمی دارند، سؤالات جدی درباره حقیقت و کذب، نسبی‌گرایی و جزم‌گرایی مطرح می‌کند. چکیده: چهار نفر با دیدگاه‌های کاملاً متفاوت در یک قطار با هم ملاقات می‌کنند و در مورد اعتقادات خود صحبت می‌کنند. هر کدام با متقاعد شدن به اینکه حق با اوست شروع می کنند. تیموتی ویلیامسون از یک گفتگوی تخیلی برای بررسی بحث فلسفی در مورد اینکه آیا یک دیدگاه می تواند درست باشد و دیگری اشتباه است، استفاده می کند. او خواننده را به تصمیم گیری دعوت می کند. ادامه مطلب...

پیتر آنگر، فیلسوف تحلیلی آمریکایی است که کتاب‌ها و مقالاتش عمدتاً در متافیزیک، معرفت‌شناسی و اخلاق‌اند. چند مقالۀ او در دفاع از نوعی ضدواقع‌گرایی در متافیزیک در دهه هشتاد پراستناد و مهم بوده‌اند. در ۲۰۰۶ عمدۀ مقالاتش در دو جلد نسبتاً حجیم از سوی انتشارات دانشگاه آکسفورد (با عنوان: Philosophical papers) منتشر شد. با این حال، می‌توان آثار سابق او را با توجه به کتاب اخیرش، از نو فهمید. در این مطلب تیموتی ویلیامسون، معرفت‌شناس، متافیزیک‌دان و منطق‌دان انگلستانی، کتابِ «ایده‌های تهی» را بررسی می‌کند. ویلیامسون می‌کوشد استراتژی و استدلال اصلی آنگر را خلاصه و ارزیابی کند. او در عین شمردن فضایلی برای کتاب، نشان می‌دهد که ایدۀ اصلی آنگر پذیرفتنی نیست و استدلال‌های او مخدوش‌اند.

ترجمه ماشینی: جلد دوم سخنرانی های بلک ول براون در فلسفه، این جلد برداشتی بدیع و تحریک آمیز از ماهیت و روش شناسی فلسفه ارائه می دهد. * بر اساس سخنرانی های عمومی در دانشگاه براون، که توسط فیلسوف برجسته، تیموتی ویلیامسون ایراد شده است * ایدئولوژی "چرخش زبانی"، متمایزترین گرایش فلسفه قرن بیستم را رد می کند * روش فلسفه را به عنوان توسعه ای از غیر روش های فلسفی تفکر * راه های جدیدی را برای درک آنچه فیلسوفان معاصر و گذشته انجام می دهند پیشنهاد می کند.

مدت مدیدی است که فلسفه مسئول تفکر انتزاعی و مسائل نظری است و این کار را با لمیدن در پشت میز انجام داده است. اما اخیراً فلسفۀ آزمایشگاهی از تحقیقات روان‌شناسی، عصب‌شناسی و علوم شناختی، هم چنین از تصویربرداری مغناطیسی (FMRI) و دیگر ابزارهای این علوم برای تحلیل مسائل کهن فلسفه استفاده می‌کند. گروه‌های آموزشی فلسفه اغلب به سبب هزینه‌بر و بی‌فایده بودن ملامت می‌شوند. آیا روش‌های آزمایشگاهی موسوم به فلسفهٔ آزمایشگاهی و طرفداران آن می‌توانند بسترهای جدیدی برای مسائل قدیمی ارایه دهند؟ یا اینکه بی‌اهمیت و مایه اتلاف زمان هستند؟ اتاق مناظرۀ نیویویرک تایمز سوالاتی دربارۀ فلسفۀ آزمایشگاهی، نسبت آن با فلسفۀ کلاسیک و آیندۀ پیش روی آن را در قالب مجموعه‌ای از نوشتار-مباحثه از برخی فیلسوفان معاصر پرسیده است. تیموتی ویلیامسون، استاد فلسفۀ داشگاه آکسفورد؛ برایان لیتر، استاد حقوق دانشگاه شیکاگو؛ کوام آنتونی آپیا، استاد فلسفۀ دانشگاه پرینستون؛ تیم مادلین استاد فلسفۀ داشگاه راتگرز؛ جاشوا نوب، استاد فلسفه و علوم شناختی دانشگاه ییل و ارنست سوسا استاد فلسفۀ دانشگاه راتگرز فیلسوفان مشارکت کننده در این بحث بودند. ترجمۀ این شش نوشتار کوتاه در شش قسمت تنظیم شده است و به مرور در اختیار شما قرار خواهد گرفت. مباحثه را دنبال کنید.