جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

با گذر از قرون وسطی که دوره ی غلبه ی عقل جزمی درهم تنیده با ایمان مسیحی در مغرب زمین بود نوعی تشکیک در همه ی آموزه های سنتی و اعتقادات علمی و دینی به جای مانده از عهد باستان پدید آمد. عقلانیت انتقادی جانشین عقلانیت جزمی شد؛ نسبیت گرایی معرفتی جای یقین های مستحکم را گرفت؛ اومانیسم و انسان محوری به جای محوریت اندیشه ی الوهی نشست و به اصطلاح راززدایی از جهان صورت گرفت. بنابراین، سپهری جدید در فضای اندیشه و عمل آدمیان چهره نمود که نهایتاً مدرنیته نام گرفت….

ایدئولوژی بوم گرای به یک تغییر ارزشی در انسان و نهادهای مدرن برای حفظ محیط زیست می اندیشد. چگونه چنین تغییری حاصل می آید؟ با ارائه آگاهیهای زیست محیطی جدید به انسان، ارائه تصویری نوین ازانسان و نیازها او، نقد نهادهای مدرن و مشروعیت بخشیدن به برنامه های سیاسی و اقتصادی جدید و زمینه سازی (تدارک راهبرد) برای تحقق این برنامه ها، برنامه هایی که حفظ محیط زیست را لازمه تداوم حیات می دانند. بوم شناسی به منزله علم همکنشی اجزا با محیط، به قرن نوزدهم بر می گردد اما به منزله ایدئولوژی تغییر نهادها و انسان، محصول دو دهه 1960 یا 1970 است. تعریف ایدئولوژی بوم گرایی به منزله یک تغییر ارزشی، جنبه رادیکال دارد. اما تعریف دیگری نیز می تواند به دست داد که جنبه انسان مدارانه بیشتری داشته باشد. گفتنی است که در این میان دو نظر وجود دارد. ایددولوگهای انسان مدار بوم شناسی معتقدند که طبیعت در اختیار انسان نهاده شده است تا از آن بهره گیرد. بنابراین، هرگونه محافظتی که از طبیعت به عمل می آید، به خاطر انسان است و جنبه های مدیریتی و تکنولوژیک دارد. به عبارت دیگر، تکنولوژیهای سالم و پاکیزه تری را جایگزین تکنولوژیهای مخرب می کنند و یا تغییراتی در قوانین موجود می دهند تا فی المثل از میزان آلودگیها بکاهند. ایدئولوگهای رقیب، با همان بو گرایان رادیکال یا عمیق، در مقابل معتقدند که رویکرد انسان مدارانه بالا سطحی است. ایشان، در عوض، الگوهای تولید و مصرف را عمیقا به پرسش می کشند. آنان برای طبیعت ارزش ذاتی قائل می شوند و معتقدند محافظت از طبیعت باید به خاطر خود طبیعت باشد، نه به خاطر منافع به خطر افتاده آدمیان ایشان را بوم مداران را نیز نامیده اند.

نظری بر جامعه شناسی دین، گفتاری است پیرامون رویکرد جامعه‎شناسی به یکی از مهمترین و کهنه‎ترین نهادهای جامعۀ انسانی یعنی دین. پاره‎ای روشنگری ها دربارۀ موضوع جامعه‎شناسی دین و تفاوت آن با سایر حوزه‎های تفکر انسان که با موضوع دین سروکار دارند بحث های معرفت شناختی و روش شناختی پیرامون چگونگی مطالعه علمی دین، و تلاش در جهت ارائه تعریفی جامعه شناختی از دین، و وضعیت این رشته در جهان از جمله موضوعاتی است که در این مقاله بررسی می‎شود. نویسنده با طرح دشواری هایی که در زمینه پژوهش تجربی پدیده‎ها و رفتار دینی وجود دارد، نتیجه می‎گیرد که برای مطالعه این مقولات نمی‎توان به روش های تجربی – اثباتی موجود بسنده کرد و روش های «تفسیری»، با توجه به حساسیتی که در زمینه دنیای معانی افراد مورد پژوهش نشان می‎دهد، امکان موفقیت بیشتری در درک معانی عمیق دینی و تجربه‎های خاص افراد خواهد داشت.

مفهوم سرمايه اجتماعي که به تازگي در ادبيات مربوط به علوم اجتماعي وارد شده ، مفهومي پيچيده ، چند وجهي و بين رشته اي است که علي رغم تازگي و پيچيدگي ، توجه بسياري از صاحبنظران حوزه هاي مذکور را به خود جلب کرده و توانسته است از ابهامات و کاستي هاي نظريبحث هاي اقتصادي - اجتماعي تا حد زيادي بکاهد . اهميت سرمايه اجتماعي به حدي ست که در کنار ساير اشکال سرمايه به عنوان يکي ازشروط لازم براي پيشرفت و توسعه جوامع به حساب ميآيد.در اين پژوهش براساس تعاريف منابع و نتايج سرمايه اجتماعي تعريف جديدي ارائه شد .که بر اين اساس سرمايه‌ي اجتماعي عبارت است از : سرمايه‌اي نامحسوس در يك اجتماع كه در طول زمان و براساس عقلانيت و نيكخواهي شكل مي‌گيرد و منشاء آن آگاهي ، هنجار ،اعتماد در ارتباط متقابل انساني و دين و سنت‌هاي اجتماعياست و سبب تقويت مشارکت ، مسئوليت و انسجام و همبستگي مي‌گردد.از آنجايي که سرمايه اجتماعي عمدتا مبتني بر عوامل فرهنگي و اجتماعي است بنابراين اين مفهوم نيازمند بومي شدن بر اساس انگاره‌هاي فرهنگي و اجتماعي همان جامعه است. از اين رو انديشه و سيره امام خميني به عنوان منبعي غني براي بومي نمودن مفهوم سرمايه اجتماعي حائز اهميت است . بر اين اساس پايان نامه حاضر نيز در پي پاسخگويي به اين سوال استکه جايگاه سرمايه اجتماعي در انديشه و سيره امام خميني چيست ؟ و منابع و شيوه هاي تقويت سرمايه اجتماعي در انديشه امام خميني (ره) کدامند ؟دستگاه تفکر سياسي امام خميني را مي‌توان در سه سطح فلسفه سياسي نظريه سياسي و الگوي سياسي مورد بررسي قرار داد که در هريک از اين سطوح منابع و نتايج و شيوه هايي براي تقويت سرمايه اجتماعي در سيره و انديشه حضرت امام خميني (ره) مي‌توان يافت که با تقويت و توسعه هريک مي‌توان به توليد و تقويت بيشتر سرمايه اجتماعي در جامعه ايران دست يافت.

پژوهش حاضر در رابطه با شروع جنگهای جمل و صفین و نهروان در حکومت امام علی (ع) میباشد که سعی نموده ایم در پژوهش مشخص سازیم چه کسانی و با چه انگیزه ای برپا کنندگان اصلی این فتنه ها علیه امام بوده اند. و نشان داده ایم که اختلافات طبقاتی و قومی که قبل از اسلام بین اعراب وجود داشت عامل اصلی شروع جنگها و بحرانها در دوران امام بود و مبارزه امام (ع) در سه جبهه بود. ‎۱- مبارزه با گروه قدرت طلب و متجاوز و مستبد که دارای مکتبی متضاد و متفاوت با امام علی(ع) بود. ‎۲- مبارزه با گروه بد اندیش کج فهم و متعصب که قبلا همان مکتب امام علی (ع) را داشتند و در راه درستی و راستی بودند اما در اثر تبلیغات که در مقابل امام ، قرار گرفتند. ‎۳- مبارزه با همرزمان قبلی که دوستان نیمه راه بودند اگرچه اینها با گروه اول از قدیم الایام مبارزه می کردند. این تحقیق مشتمل بر پنج فصل میباشد: فصل اول مربوط به بررسی فعالیت گروها و دسته بندیهای مختلف میباشد. فصل دوم : گروههای که در مقابل امام قیام می کنند، مورد بررسی قرار می گیرند. فصل سوم: در این فصل به جنگ امام با معاویه که خطرناکترین دشمن او بود ، پرداخته ایم. فصل چهارم:در این فصل ما به بررسی گروه مارقین پرداخته ایم. فصل پنجم : در این فصل ما تمامی گروه های را با یکدیگر مورد بررسی قرار دادیم.

هدف از این رساله، بررسی تطبیقی مبانی مشروعیت حکومت مبتنی بر قرارداد اجتماعی و اسلام است. لذا سعی در پاسخ به این سوال است که وجوه اختلاف و تشابه مبانی مشروعیت حکومت مبتنی بر قرارداد اجتماعی با حکومت اسلامی مبتنی بر ولایت فقیه چیست؟ براساس فرضیه تحقیق، مبانی مشروعیت حکومت مبتنی بر قرارداد اجتماعی در جهان بینی، نعرفت شناسی، انسان شناسی و دیدگاه شناسی با حکومت اسلامی مبتنی بر ولایت فقیه تفاوت دارد و با توجه به این اختلافات مبنایی هیچگونه وجه مشترکی بین این دو وجود ندارد روش تحقیق در این رساله توصیفی تحلیلی بوده و مطالب آن در سه بخش تنظیم گردیده است. بخش اول به قرارداد اجتماعی و بررسی نظرات هابز، لاک و روسو و نقد آنها می پردازد. دربخش دوم، حق حاکمیت در اسلام، ولایت و وکالت و نیز شوری و بیعت مورد مطالعه قرار می گیرد. نهایتا" بخش سوم به بررسی تطبیقی این دو نظریه می پردازد. یافته های تحقیق نشان می دهد که اسلاک گرایش به زندگی اجتماعی را فطری می داند در حالی که قرارداد اجتماعی آن را حاصل قراردادها می داند. اسلام بین دین و سیاست انفکاک ایجاد نمی کند ولی درفلسفه عصر روشنگری این دو دارای دو حوزه متفاوت هستند. اسلام حکومت را یک پدیده طبیعی می داند در حالی که قرارداد اجتماعی آن را غیر طبیعی می داند. اسلام و قرارداد اجتماعی در خصوصیات و شرایط حاکم اختلاف دارند. درفلسفه سیاسی اسلام" نقش مردم" با " مشارکت سیاسی " با نظریه قرارداد اجتماعی مفهومی متفاوت دارد. به طور کلی این رساله نشان داده است که مبانی حکومت اسلامی در تضاد جدی و همه جانبه با مبانی حکومت مبتنی بر قرارداد اجتماعی است.

سیمای جمهوری اسلامی ایران به عنوان فراگیرترین و پرمخاطب ترین رسانه کشور، نقش بسزایی در پروراندن شناخت و درک مردم از گروه های قومی و تعریف روابط میان گروهی در کشور بر عهده دارد. شواهد پژوهشی نشان می دهد که اقوام ایرانی، تصاویر پخش شده از سیما درباره خود را چندان مطلوب نمی یابند. برای فهم عمیق تر درک خود اعضای گروه های قومی، یک رشته مصاحبه نیمه متمرکز در میان افرادی از این گروه ها، که در تهران به کار یا تحصیل اشتغال دارند، صورت گرفت. همان طور که انتظار می رفت، آنها از بازنمایی هایی که از ایشان در سریال ها و فیلم های تلویزیونی ارایه می شود، ناخرسندند. افراد مصاحبه شده از شبکه های سراسری انتقاد دارند و چنین می پندارند که در این شبکه ها به اندازه کافی نقش ندارند و اگر هم نشان داده می شوند، اغلب چهره های تحریف شده ای از آنان به نمایش در می آید. آنها بر این باورند که در بسیاری از مواقع از آنان، برحسب ویژگی های منسوب به قومشان در گفتمان عامیانه، تصویرهای قالبی نشان داده می شوند. بیشتر افراد مصاحبه شده بر این باورند که فیلم های نشان داده شده در تلویزیون، از اعضای گروه های قومی در چهره های اصلی استفاده نمی کنند و معمولا نقش های حاشیه ای را به آنها محول می نمایند. به اعتقاد مصاحبه شوندگان، گستردگی بازنمایی های مذکور از یک سو ناشی از بی اطلاعی تهیه کنندگان برنامه های تلویزیونی و یا نگرش های پیشداورانه آنها نسبت به خرده فرهنگ های قومی است و از سوی دیگر، ریشه در برخی سیاست های گذشته دارد که به حضور و سهم گروه های قومی در فرهنگ ملی بهای لازم را نمی دهد.

گوناگونی فرهنگی روندی گریزناپذیر در جهان کنونی است که به واسطه جهانی شدن و فراگیر شدن ارتباطات شتابی دوچندان گرفته است. در این نوشتار به دنبال پاسخ به این پرسش هستیم که اگر در جهان امروز در هیچ جامعه ای و از جمله در ایران امکان تحقق یگانگی فرهنگی یا ایجاد نوعی فرهنگ یکدست و یکپارچه وجود ندارد، چگونه می توان سیاستی فرهنگی شالوده ریزی کرد که به وحدت ملی بینجامد؟ ضمن انتقاد از انواع گفتمان های یگانه باور که سودای شالوده ریزی جامعه و فرهنگی یگانه و یکدست در سر دارند، در دفاع از گوناگونی فرهنگی و چندگانگی هویتی استدلال می شود و با تکیه بر همان استدلال ها و با عنایت به شرایط خاص تاریخی و فرهنگی ایران، در پیش گرفتن سیاستی فرهنگی که توانایی جذب آحاد مختلف جامعه ایران را داشته باشد پیشنهاد می شود.