جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مفهوم سرمايه اجتماعي که به تازگي در ادبيات مربوط به علوم اجتماعي وارد شده ، مفهومي پيچيده ، چند وجهي و بين رشته اي است که علي رغم تازگي و پيچيدگي ، توجه بسياري از صاحبنظران حوزه هاي مذکور را به خود جلب کرده و توانسته است از ابهامات و کاستي هاي نظريبحث هاي اقتصادي - اجتماعي تا حد زيادي بکاهد . اهميت سرمايه اجتماعي به حدي ست که در کنار ساير اشکال سرمايه به عنوان يکي ازشروط لازم براي پيشرفت و توسعه جوامع به حساب ميآيد.در اين پژوهش براساس تعاريف منابع و نتايج سرمايه اجتماعي تعريف جديدي ارائه شد .که بر اين اساس سرمايه‌ي اجتماعي عبارت است از : سرمايه‌اي نامحسوس در يك اجتماع كه در طول زمان و براساس عقلانيت و نيكخواهي شكل مي‌گيرد و منشاء آن آگاهي ، هنجار ،اعتماد در ارتباط متقابل انساني و دين و سنت‌هاي اجتماعياست و سبب تقويت مشارکت ، مسئوليت و انسجام و همبستگي مي‌گردد.از آنجايي که سرمايه اجتماعي عمدتا مبتني بر عوامل فرهنگي و اجتماعي است بنابراين اين مفهوم نيازمند بومي شدن بر اساس انگاره‌هاي فرهنگي و اجتماعي همان جامعه است. از اين رو انديشه و سيره امام خميني به عنوان منبعي غني براي بومي نمودن مفهوم سرمايه اجتماعي حائز اهميت است . بر اين اساس پايان نامه حاضر نيز در پي پاسخگويي به اين سوال استکه جايگاه سرمايه اجتماعي در انديشه و سيره امام خميني چيست ؟ و منابع و شيوه هاي تقويت سرمايه اجتماعي در انديشه امام خميني (ره) کدامند ؟دستگاه تفکر سياسي امام خميني را مي‌توان در سه سطح فلسفه سياسي نظريه سياسي و الگوي سياسي مورد بررسي قرار داد که در هريک از اين سطوح منابع و نتايج و شيوه هايي براي تقويت سرمايه اجتماعي در سيره و انديشه حضرت امام خميني (ره) مي‌توان يافت که با تقويت و توسعه هريک مي‌توان به توليد و تقويت بيشتر سرمايه اجتماعي در جامعه ايران دست يافت.