جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

دلالت از ماده (دلل) به معنای راهنمایی کردن چیزی به چیز دیگر است؛ مانند دلالت دود بر آتش. دلالت در واژه یعنی: به واسطه تصور واژه‌ای، معنای آن در ذهن شکل گیرد. شکل‌گیری معنای واژه‌ها در ذهن انسان به واسطه‌های گوناگونی انجام می‌گیرد؛ واسطه‌هایی چون: ساختار یک واژه، نقش و جایگاه یک کلمه در ترکیب عبارت، استفاده از فرهنگ لغت، سیاق و حال ادای واژه‌ها و نوع آواهای یک واژه. این مقاله بر آنست که دعای استعاذه را از صحیفه سجادیه بر مبنای آواشناسی تحلیل و ارزیابی کند و نقش و تأثیر آواها را در رساندن پیام به مخاطب بکاود. مهمترین نتیجه این پژوهش آنست که در صحیفه تمامی آواها در جای خویش و متناسب با موقعیت مخاطب به کار برده شده‌اند. آنگاه که امام سجاد ـ علیه‌السلام ـ از رحمت و مغفرت الهی و امید به درگاهش صحبت می‌کند، از آواهای نرم و مهموس و به دور از خشونت استفاده می‌کند و آنگاه که از عذاب و مجازات الهی سخن می‌گوید، آواهای خشن و شدید و مجهور به کار می‌برد. به نحوی که نمی‌توان آوایی را به جای آوایی دیگر قرار داد. آواها چنان در متن تاثیر گذارند که انسان با گوش دادن به نوای آنها پی به معنای واژه‌ها و حال غالب بر متن می‌برد. بنابراین در تمام دعاهای صحیفه سجادیه از جمله در دعای هشتم صورت با محتوا به حدی پیوند خورده که جایگزین کردن واژه‌های به کار رفته در صحیفه سجادیه با وا‌ژه‌ای مترادف یا واج دیگری امکان‌پذیر نیست.

Hermeneutics help readers with comprehension of text through overcoming the gap between the text and its commentator, with seeking to regulate their understanding. Thinking about religious texts and the way of comprehending them is amongst the disturbances of theologians, and even commentators and translators of such contexts, because comprehension of religious texts enjoy features and attributes which make the need to consider its authors’ intention. Thus such types of texts are much more sensitive than others. It has been centuries since hermeneutics is in a considerable position in the field of discovery of religious texts’ secrets. The collection of orations and letters of Imam Ali – peace be upon him- gathered by Seyed Razi in 400 Higria as Nahj-al-balaghah is one of the Islamic religious texts. The present research intends to study three explanations means explanation and demonstration of letter 53 from Nahj-al-balaghah by Ghazvinni, Feiz-al-Islam and Makarem Shirazi and others according to the four rules of Emilio Betti Hermeneutics. The goal is to find to what extend clarification of each of these three is based on the four rules of hermeneutics Betti. The results of the study reveal although the hermeneutics rules are taken into account in the three mentioned explanations, it is focused on the main text by all the above-mentioned commentators. So, it can be said the approach followed by the mentioned commentators in letter 53 is author-based rather than commentator-based.

امام علی بن ابی طالب (ع) شخصیتی است بی نظیر که شاعران بسیاری از مذاهب گوناگون، اعم از شیعه و سنی، زبان به مدح ایشان گشوده اند. اما پس از کاوش در میان مدایح امیرمومنان، به قصیده ای از شاعری گمنام برخوردیم که با وجود برخورداری از قریحه شگفت انگیز شاعری و توانمندی و تسلط در شعرسرایی، به ویژه مدیحه سرایی، از نظرها دور مانده و تاکنون بررسی نشده است. از آن جا که این شاعر عراقی در عصر عثمانی و دوره رکود ادبی زندگی می کرده و دیوان شعر خود را به اظهار ارادتش به اهل بیت پیامبر رحمت، به خصوص امام علی (ع) اختصاص داده، از انصاف دور است که فقط قصیده برده بوصیری را قصیده برجسته این دوره بدانیم. برای همین، در این مقاله سعی کرده ایم تا با معرفی عبدالباقی العمری به اهل علم و ادب، به بررسی درون مایه ها و شیوه شاعری وی در قصیده عینیه اش و بررسی سیمای امام علی (ع) در آن بپردازیم.

شاعران و ادیبان برای بیان آراء و نظریاتشان با توجه به مقتضای حال از اسلوب‌های گوناگونی استفاده می‌کنند اسلوب انشاء یکی از اسلوب های مورد استفاده در متون ادبی خواه شعر و خواه نثر می باشد. و ساختاری لغوی و مفهومی دارد که بطور مستقیم و غیر مستقیم باعث تحریک و تهییج ولذت در خواننده می‌شود و در همین حال به بیان اغراض شاعر نیز توجه دارد و آن‌ها را به مخاطب نشان می‌دهد.از آنجا که این اسلوب دارای معانی دومین و دلالتهای بلاغی خاصی می باشد نقش مهمی در رساندن افکار و آراء به مخاطب دارد، این پایان نامه در نظر دارد تا به بررسی اسلوبهای انشا در شعر زهیر بن ابی سلمی بپردازد، و تلاش می کند تا اسلوب های انشایی بکار رفته در شعر شاعر را با هدف استخراج معانی دومین و دلالتهای بلاغیبشکلی دقیق و کامل مورد بررسی قرار دهد، و تببین کند زهیر تا چه اندازه در شعرش از اسلوب انشاء استفاده کرده. روش مورد استفاده روش توصیفی در بررسی اسلوب ها و شیوه تحلیلی و استقرائی در استخراج معانی بلاغی است.این پایان نامه شامل چهار فصل می باشد: فصل اوّل: بررسی کلیات پژوهش می باشد، فصل دوم: مباحث نظری پژوهش است که به موضوعاتی چون تعریف علم دلالت و بیان اهمیت آن، تعریف انشاء وبیان اقسام آن می پردازد. فصل سوم: به بررسی انواع انشاء طلبی(امر، نهی، استفهام، تمنی، و نداء) و معانی مجازی و بلاغی آنها در دیوان شاعر می پردازد. فصل چهارم: شامل بررسی انوع انشاء غیر طلبی و معانی بلاغی و اصلی آنها در دیوان شاعراست. فصل پنجم خاتمه بحث است که شامل مهمترین نتایج بحث است. از مهمترین نتایجی که این پژوهش بدان دست یافت این بود که زهیر در شعرش توجه ویژه‌ای به اسلوب انشایی داشته و در جاهای گوناگون از اسلوب انشایی و انواع آن استفاده کرده، مثلاً در مقدمات غزلی برای بیان حزن و اندوه خود بر آثار دیار محبوب از استفهام، و یا برای بیان ارشادات و امثال و حکم از امر و نهی، و یا برای تأکید کلام خود از قَسَم که همگی از انواع اسلوب انشایی هستند استفاده کرده است.بدین گونه می بینیم که ساختار جمله های انشایی در شعر زهیر دارای گوناگونی و تنوع است و این تنوع و گوناگونی هر اندازه که باشد در لابه لای خود حاوی عواطف و احساساتی قوی است. شاعران و ادیبان برای بیان آراء و نظریاتشان با توجه به مقتضای حال از اسلوب‌های گوناگونی استفاده می‌کنند اسلوب انشاء یکی از اسلوب های مورد استفاده در متون ادبی خواه شعر و خواه نثر می باشد. و ساختاری لغوی و مفهومی دارد که بطور مستقیم و غیر مستقیم باعث تحریک و تهییج ولذت در خواننده می‌شود و در همین حال به بیان اغراض شاعر نیز توجه دارد و آن‌ها را به مخاطب نشان می‌دهد.از آنجا که این اسلوب دارای معانی دومین و دلالتهای بلاغی خاصی می باشد نقش مهمی در رساندن افکار و آراء به مخاطب دارد، این پایان نامه در نظر دارد تا به بررسی اسلوبهای انشا در شعر زهیر بن ابی سلمی بپردازد، و تلاش می کند تا اسلوب های انشایی بکار رفته در شعر شاعر را با هدف استخراج معانی دومین و دلالتهای بلاغیبشکلی دقیق و کامل مورد بررسی قرار دهد، و تببین کند زهیر تا چه اندازه در شعرش از اسلوب انشاء استفاده کرده. روش مورد استفاده روش توصیفی در بررسی اسلوب ها و شیوه تحلیلی و استقرائی در استخراج معانی بلاغی است.این پایان نامه شامل چهار فصل می باشد: فصل اوّل: بررسی کلیات پژوهش می باشد، فصل دوم: مباحث نظری پژوهش است که به موضوعاتی چون تعریف علم دلالت و بیان اهمیت آن، تعریف انشاء وبیان اقسام آن می پردازد. فصل سوم: به بررسی انواع انشاء طلبی(امر، نهی، استفهام، تمنی، و نداء) و معانی مجازی و بلاغی آنها در دیوان شاعر می پردازد. فصل چهارم: شامل بررسی انوع انشاء غیر طلبی و معانی بلاغی و اصلی آنها در دیوان شاعراست. فصل پنجم خاتمه بحث است که شامل مهمترین نتایج بحث است. از مهمترین نتایجی که این پژوهش بدان دست یافت این بود که زهیر در شعرش توجه ویژه‌ای به اسلوب انشایی داشته و در جاهای گوناگون از اسلوب انشایی و انواع آن استفاده کرده، مثلاً در مقدمات غزلی برای بیان حزن و اندوه خود بر آثار دیار محبوب از استفهام، و یا برای بیان ارشادات و امثال و حکم از امر و نهی، و یا برای تأکید کلام خود از قَسَم که همگی از انواع اسلوب انشایی هستند استفاده کرده است.بدین گونه می بینیم که ساختار جمله های انشایی در شعر زهیر دارای گوناگونی و تنوع است و این تنوع و گوناگونی هر اندازه که باشد در لابه لای خود حاوی عواطف و احساساتی قوی است. شاعران و ادیبان برای بیان آراء و نظریاتشان با توجه به مقتضای حال از اسلوب‌های گوناگونی استفاده می‌کنند اسلوب انشاء یکی از اسلوب های مورد استفاده در متون ادبی خواه شعر و خواه نثر می باشد. و ساختاری لغوی و مفهومی دارد که بطور مستقیم و غیر مستقیم باعث تحریک و تهییج ولذت در خواننده می‌شود و در همین حال به بیان اغراض شاعر نیز توجه دارد و آن‌ها را به مخاطب نشان می‌دهد.از آنجا که این اسلوب دارای معانی دومین و دلالتهای بلاغی خاصی می باشد نقش مهمی در رساندن افکار و آراء به مخاطب دارد، این پایان نامه در نظر دارد تا به بررسی اسلوبهای انشا در شعر زهیر بن ابی سلمی بپردازد، و تلاش می کند تا اسلوب های انشایی بکار رفته در شعر شاعر را با هدف استخراج معانی دومین و دلالتهای بلاغیبشکلی دقیق و کامل مورد بررسی قرار دهد، و تببین کند زهیر تا چه اندازه در شعرش از اسلوب انشاء استفاده کرده. روش مورد استفاده روش توصیفی در بررسی اسلوب ها و شیوه تحلیلی و استقرائی در استخراج معانی بلاغی است.این پایان نامه شامل چهار فصل می باشد: فصل اوّل: بررسی کلیات پژوهش می باشد، فصل دوم: مباحث نظری پژوهش است که به موضوعاتی چون تعریف علم دلالت و بیان اهمیت آن، تعریف انشاء وبیان اقسام آن می پردازد. فصل سوم: به بررسی انواع انشاء طلبی(امر، نهی، استفهام، تمنی، و نداء) و معانی مجازی و بلاغی آنها در دیوان شاعر می پردازد. فصل چهارم: شامل بررسی انوع انشاء غیر طلبی و معانی بلاغی و اصلی آنها در دیوان شاعراست. فصل پنجم خاتمه بحث است که شامل مهمترین نتایج بحث است. از مهمترین نتایجی که این پژوهش بدان دست یافت این بود که زهیر در شعرش توجه ویژه‌ای به اسلوب انشایی داشته و در جاهای گوناگون از اسلوب انشایی و انواع آن استفاده کرده، مثلاً در مقدمات غزلی برای بیان حزن و اندوه خود بر آثار دیار محبوب از استفهام، و یا برای بیان ارشادات و امثال و حکم از امر و نهی، و یا برای تأکید کلام خود از قَسَم که همگی از انواع اسلوب انشایی هستند استفاده کرده است.بدین گونه می بینیم که ساختار جمله های انشایی در شعر زهیر دارای گوناگونی و تنوع است و این تنوع و گوناگونی هر اندازه که باشد در لابه لای خود حاوی عواطف و احساساتی قوی است. شاعران و ادیبان برای بیان آراء و نظریاتشان با توجه به مقتضای حال از اسلوب‌های گوناگونی استفاده می‌کنند اسلوب انشاء یکی از اسلوب های مورد استفاده در متون ادبی خواه شعر و خواه نثر می باشد. و ساختاری لغوی و مفهومی دارد که بطور مستقیم و غیر مستقیم باعث تحریک و تهییج ولذت در خواننده می‌شود و در همین حال به بیان اغراض شاعر نیز توجه دارد و آن‌ها را به مخاطب نشان می‌دهد.از آنجا که این اسلوب دارای معانی دومین و دلالتهای بلاغی خاصی می باشد نقش مهمی در رساندن افکار و آراء به مخاطب دارد، این پایان نامه در نظر دارد تا به بررسی اسلوبهای انشا در شعر زهیر بن ابی سلمی بپردازد، و تلاش می کند تا اسلوب های انشایی بکار رفته در شعر شاعر را با هدف استخراج معانی دومین و دلالتهای بلاغیبشکلی دقیق و کامل مورد بررسی قرار دهد، و تببین کند زهیر تا چه اندازه در شعرش از اسلوب انشاء استفاده کرده. روش مورد استفاده روش توصیفی در بررسی اسلوب ها و شیوه تحلیلی و استقرائی در استخراج معانی بلاغی است.این پایان نامه شامل چهار فصل می باشد: فصل اوّل: بررسی کلیات پژوهش می باشد، فصل دوم: مباحث نظری پژوهش است که به موضوعاتی چون تعریف علم دلالت و بیان اهمیت آن، تعریف انشاء وبیان اقسام آن می پردازد. فصل سوم: به بررسی انواع انشاء طلبی(امر، نهی، استفهام، تمنی، و نداء) و معانی مجازی و بلاغی آنها در دیوان شاعر می پردازد. فصل چهارم: شامل بررسی انوع انشاء غیر طلبی و معانی بلاغی و اصلی آنها در دیوان شاعراست. فصل پنجم خاتمه بحث است که شامل مهمترین نتایج بحث است. از مهمترین نتایجی که این پژوهش بدان دست یافت این بود که زهیر در شعرش توجه ویژه‌ای به اسلوب انشایی داشته و در جاهای گوناگون از اسلوب انشایی و انواع آن استفاده کرده، مثلاً در مقدمات غزلی برای بیان حزن و اندوه خود بر آثار دیار محبوب از استفهام، و یا برای بیان ارشادات و امثال و حکم از امر و نهی، و یا برای تأکید کلام خود از قَسَم که همگی از انواع اسلوب انشایی هستند استفاده کرده است.بدین گونه می بینیم که ساختار جمله های انشایی در شعر زهیر دارای گوناگونی و تنوع است و این تنوع و گوناگونی هر اندازه که باشد در لابه لای خود حاوی عواطف و احساساتی قوی است.

تفاسیر قرآن با رویکردهای مختلفی به نگارش درآمده است که یکی از پیشتازترین این رویکردها، رویکرد ادبی است. فصاحت و بلاغت آیات قرآن کریم یکی از وجوه اعجاز قرآن است. از این رو برخی از مفسران برای کشف مراد خداوند از آیات، به نگارش تفسیر ادبی پرداخته اند. این مقاله بر آن است تا با مقایسه تفسیر الکشاف زمخشری و التفسیر البیانی للقرآن بنت الشاطیء نگرش ها، نظریه ها و امتیازهای هر کدام و میزان پیشرفت این رویکرد را بررسی نماید. با پیشرفت علوم بلاغی، تفاسیر ادبی هم رو به تکامل گذاشته تا آنجا که برخی از مفسرین معاصر بر متقدمان برتری یافته اند؛ چنانکه بنت الشاطیء با بهره بردن از تلاش های مفسران قبلی تفسیری به مراتب کامل تر و زیباتر، از قرآن کریم ارائه داده است.

در تفسیر قرآن با رویکردهای متفاوتی روبرو هستیم که هر کدام از آنها به شیوه ها و مناهج گوناگونی تقسیم می شود. از جمله آنها رویکردهای: عقیدتی، علمی، عقلی- اجتماعی نوین، ادبی و رویکردهای منحرف. آن چه در این جا مدنظر است، رویکرد ادبی است که به دو شیوه: بیانی و تذوق ادبی تقسیم می شود. منهج بیانی بر اسلوب نظمی بی نظیر و نیکو تکیه دارد که مخالف با اسالیب معمول عرب است، و صور بیانی که متشکل از بدیع ترین و فصیح ترین واژگان و صحیح ترین معانی می باشد. اما تذوق ادبی بر پایه توازن بین ذات و موضوع استوار است و تذوق در قرآن کریم، حرکتی روانی و گرایشاتی ذاتی و درونی است که ناخودآگاه بر انسان تاثیر می گذارد. رویکرد ادبی از آن جهت حائز اهمیت است که قرآن، ادبیات و فصاحت و بلاغت خویش را موضوع معجزه و آیت بودنش معرفی می کند و دیگران را نیز در این زمینه به مبارزه می طلبد. بنابراین برای مفسران بسیار ارزشمند خواهد بود تا پرده از اعجاز ادبی و بلاغی قرآن بردارند. با توجه به اهمیت این موضوع، دو تفسیر ادبی مهم (تفسیرالکشاف و التفسیر البیانی للقرآن) را که یکی مربوط به دوره های نخست و دیگری مربوط به دوره معاصر می باشد، مورد مقایسه قرار گرفته است. مهمترین نتیجه این پژوهش اینست که رویکرد ادبی با شیوه بیانی جایگاه والایی در فهم و تفسیر کلام الهی دارد و با پیشرفت علوم بلاغی تفاسیر ادبی هم رو به تکامل گذاشته تا آنجا که برخی از مفسران معاصر بر متقدمان تفوق یافته اند که از میان آنها می توان عائشه عبدالرحمن را نام برد که با بهره بردن از تلاش های استادی چون زمخشری، تفسیری به مراتب کامل تر و زیباتر از قرآن کریم ارائه داد.

این مقاله به بیان حقیقت توکل و همچنین مصادیق آن در قرآن می پردازد و در صدد است که بیان کند این صفت اخلاقی طبق نظر قرآن اولا از صفات چه کسانی است و ثانیا کدام ویژگی ها جزو ذاتیات فرد متوکل است و بینش چنین فردی چیست و در آخر این که در کدامین موارد قرآن روی این فضیلت تأکید دارد.

توکل از صفات و خصائص اولیاء الله است و نشانه ای است از توحید حقیقی و ایمان حقیقی و انسان متوکل انسانی است که به حقیقت توحید افعالی دست یافته است. این مقاله قصد دارد تا با غور در این مفهوم نشانه های توکل حقیقی و صفات انسان متوکل را بیان کند و از طرفی تفاوت توکل را با دیگر خصائص نیز نشان دهد.

قرآن کریم اصیل ترین سرچشمه ی آموزه ها، به فصیح ترین زبان نازل شده، از این رو برای ترویج و تبلیغ مفاهیم والا و معارف بلند آن، ترجمه و شرح حقایق جاودانه اش به زبان های مختلف دنیا ناگزیر می نماید. از دیرباز و از سده های نخستین اسلام، متفکران و قرآن پژوهان بسیاری در ترجمه پذیری یا ترجمه ناپذیری قرآن، اصول و مبانی ترجمه ی قرآن و انواع سبک های ترجمه ی آن قلم فرسایی کرده و ترجمه هایی شیوا و روان هم ارائه داده اند؛ در این میان فرزانگان نکته سنج، لغزش ها و غفلت ها را یافته و با نقدهای عالمانه، ترجمه ها را به سوی اتقان و استحکام بیشتری سوق داده اند. نویسنده در پژوهش حاضر برآن است تا با روش توصیفی- تحلیلی ابتدا به طور خلاصه به ذکر انواع ترجمه بپردازد سپس مصادیقی از نارسایی های ترجمه ی منظوم در حوزه ی ساختارهای واژگانی، دستوری، آوایی و معنایی را در ترجمه خدا امینیان بیان کند. مهمترین دستاورد این پژوهش آنست که شعر با وجود آرایش های لفظی و معنوی غالبا تکلف آمیز و تابع هنرنمایی و سلیقه ی گوینده است، به همین دلیل شاعر قبل از اینکه از متن پیروی کند تابع ضرورت های شعری و تنگنای وزن و قافیه است؛ در نتیجه واژگان انتخاب شده یا بیش از متن عربی است یا با آن تفاوت دارد. این حقیقت در مورد ترجمه ی قرآن- چه نظم و چه نثر- انکار ناپذیر است و نشان می دهد هنوز با ترجمه ی مطلوب، فاصله بسیار است.