جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

اوژن یونسکو در نمایش خود با نام قاتل شرایط واقعی زندگی انسان را به تصویر میکشد. وی زندگی و مرگ، هستی و نیستی و تنزل او به مرتبه نیستی را به روی صحنه می اورد. او در پی رویارویی انسان با شرایط واقعی زندگی است. پس وجود انسان را باید تعارض بین تمایلات افسارگسیخته و بی پایان ادمی با هستی در بند و محدود او دانست. مقاله حاضر در پی بررسی دیدگاه اوژن یونسکو پیرامون تنهایی انسان در این دنیای بیگانه، دلهره های نهفته در اعماق وجودش و تقلای وی برای زنده ماندن است که در چهارچوب مفاهیم اگزیستانسیالیستی کرکگارد تحلیل خواه شد. برای پی بردن هر چه بهتر به این مفاهیم و مطابقت انها با نمایش، بخش هایی از نمایش ارایه شده است. هدف از این بررسی لمس هرچه بهتر شرایط پیچیده ای است که انسان هر روز در حال رویارویی با ان است. درک این واقعیت که نیستی قبل از هستی افسار بر گردن انسان انداخته و هیچ گاه او را رها نمی کند برای برانژه، شخصیت اصلی نمایش دشوار است. او شرایط واقعی زندگی بشر را تجربه میکند:زندگی همزمان در شادی و زیر سایه مرگ.

زبان شعر عموما زبانی است جهانی که واژگانش، صور خیال و مضامین آن اندیشه ها و احساسات برخاسته از ژرفای قلب و وجدان بشری است. این زبان گرایش ها و مکتب های فکری به ظاهر متفاوت را کنار هم می آورد و وحدت معقول فرهنگ را سبب می شود. بررسی اجمالی این امر، اهمیت بیشتر برخی از این صور را در ادبیات شرق و غرب در دوران های مختلف مشخص می سازد. در این مقاله کوشش شده است تا با بررسی مفهوم «نی» و «چنگ بادی» در نی نامه آغاز مثنوی مولوی، شعر «چنگ بادی» کولریج، شاعر انگلیسی، و قصیده المواکب جبران خلیل جبران نشان داده شود که چگونه این صور خیال، بعضی از اصول مشترک معرفت شناسی عرفان اسلامی، رمانتیسیسم انگلیس و شعر رمانتیک معاصر عرب را با وجود برخی تفاوت های بنیادین، بیان می دارند. شاید بتوان گفت از مهمترین این اصول، حقیقت حاصل از شناخت است که از دیدگاه مولوی، جبران و کولریج، فراسوی نظام نشانه ها نیست، بلکه در درون نظامی از نشانه های متغیر یا نسبت ها است و ادراک آن از راه آن منطق امکان پذیر است که تضادها را بر خلاف منطق مشاییان می پذیرد.

اگزیستانسیالیسم به عنوان شاخه ایی از فلسفه معاصر، تفکری است که کانون توجه آن هستی، مسئولیت، آزادی، اضطراب ودیگر مسائل وجودی است. سورن کیرکگور نه به عنوان اولین اما به عنوان مهمترین فیلسوف این مسائل وجودی را مطرح وآنها را در چهارچوب دین سامان دهی کرده است. از یک سو مهمترین دغدغه برای کیرکگوربه عنوان فیلسوفاگزیستانسیالیست الهی تعریف دوباره مسیحیت حقیقی است زیرا او باور داشت که کلیسای دینی دولتی دانمارک مسیحیت را -از عملکرد و کارکرد واقعی دور و منحرف کرده است؛ در مجموع کیرکگوربه تمامی مسائل وجودی جوهره و رنگمذهبی داده و تنها خدا را به عنوان منبعی لایتناهی که هر انسانی میتواند ایمان خود را به آن گره بزند، متصور شده است.