جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: تصوف غالباً به گونه ای تلقی می شود که به طور عرفانی از محیط های فرهنگی گسترده تر خود فاصله گرفته است. تصوف هندی از قرن هفدهم با برگرداندن این دیدگاه، سیاست و شعر تصوف هند را از طریق مطالعه قداست اسلامی در میان جامعه جهانی هند متشکل از مهاجران، سربازان، ادبا و شاهزادگان آشکار می کند. این مطالعه جالب با قرار دادن سنت‌های عرفانی اسلام هندی در بافت‌های فرهنگی آن‌ها، بر زیارتگاه‌های چهار قدیس صوفی در منطقه مغفول دکن و تغییر نقش آنها در حکومت مغول‌ها، نظام‌های حیدرآباد و پس از سال 1948، هندی‌ها تمرکز دارد. ملت گرین به طور خاص به مطالعه شهر اورنگ آباد می پردازد و تاریخ پر جنب و جوش فکری و فرهنگی این شهر را به عنوان بخشی از ایالت مستقل حیدرآباد بررسی می کند. او ترکیبی از متون تاریخی و کار میدانی مردم‌شناختی را به کار می‌گیرد که چشم‌انداز تازه‌ای از تحولات اسلام عبادی در جنوب آسیا در طول سه قرن گذشته ارائه می‌کند و درک کامل‌تری از تصوف و قدیسان مسلمان در جنوب آسیا به دست می‌دهد.