جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: قرن نوزدهم دوره ای پرتلاطم در تاریخ بررسی فلسفی دین بود. محققان بزرگ - مانند هگل، فیشته، شلینگ، نیومن، کایرد و رویس - در صدد برآمدند تا پاسخ‌های نظام‌مندی به نقدهای روشنگری از دین که توسط اسپینوزا و هیوم انجام شده بود، بسازند. در همان زمان، نقدهای جدیدی از دین توسط فیلسوفانی مانند شوپنهاور و نیچه و توسط محققانی که درگیر نقد متن بودند، مانند شلایرماخر و دیلتای آغاز شد. در طول قرن، کار مارکس، فروید، داروین و دورکیم دیدگاه‌های انقلابی اقتصاد سیاسی، روانکاوی، نظریه تکاملی و انسان‌شناسی را هم بر دین و هم بر مطالعه آن وارد کرد. این چالش‌ها نقش عمده‌ای در شکل‌گیری تفکر فلسفی قرن بیستم درباره دین داشتند. «فلسفه دین قرن نوزدهم» مورد توجه محققان و دانشجویان فلسفه و دین خواهد بود و به عنوان راهنمای معتبری برای همه علاقه مندان به مباحثی خواهد بود که در این دوره مهم در تاریخ تفکر فلسفی در مورد آن اتفاق افتاده است. دین