جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: چگونه باید با اختلال روانی برخورد کنیم - به عنوان یک "بیماری" مانند دیابت یا برونشیت، به عنوان یک "مشکل در زندگی" یا چه؟ این کتاب در پی پاسخگویی به این گونه پرسش‌ها است که به ریشه‌های آن‌ها می‌پردازد، در پرسش‌های فلسفی درباره ماهیت ذهن انسان، راه‌هایی که می‌توان آن را درک کرد و درباره ماهیت و اهداف پزشکی علمی. مناقشه بر سر ماهیت اختلال روانی و مناسب بودن «مدل پزشکی» فقط یک بحث تئوریک انتزاعی نیست: این بحث بر مسائل بسیار عملی درمان مناسب و همچنین اخلاق و قانون روانپزشکی تأثیر دارد. بحث اصلی این کتاب این است که این سؤالات در نهایت ماهیت فلسفی دارند: تنها در صورتی می توان آنها را حل کرد که برخی فرضیات فلسفی گسترده در مورد "ذهن" و "بدن" و در مورد معنای "علمی بودن" پزشکی را کنار بگذاریم. رویکرد «پدیدارشناختی» فیلسوف فرانسوی قرن بیستم، موریس مرلوپونتی برای زیر سؤال بردن این مفروضات استفاده می شود. تصور او از انسان به عنوان "سوژه های بدن" برای ارائه شیوه ای روشن تر از تفکر در مورد اختلال روانی و راه هایی است که از طریق آنها می توان آن را درک کرد و درمان کرد. شرایطی که ما به طور مرسوم آن را «اختلالات روانی» می‌نامیم، یک گروه همگن نیستند: تفسیر استاندارد مدل پزشکی با برخی راحت‌تر از دیگران مطابقت دارد. با این حال، اختلالات روانی اصلی به عنوان روش‌های آشفته بودن در دنیا در نظر گرفته می‌شوند که به دلیل انحراف از هنجارهای "انسانی" و نه به طور مستقیم "بیولوژیکی" باعث ناراحتی می‌شوند. به این معنا که آنها به جای عملکرد فیزیولوژیکی، در نحوه تجربه ما از جهان و به ویژه افراد دیگر مشکل دارند - حتی اگر ماهیت تجربه ما در نهایت از روش‌های عملکرد بدن ما جدا نباشد. این تجزیه و تحلیل در داخل کتاب هم برای مسائل مربوط به درمان بالینی و هم برای سؤالات اخلاقی و قانونی خاص اعمال می شود.

ترجمه ماشینی: تأثیرات اختلال روانی آشکار و فراگیر است، در رنج، از دست دادن آزادی و فرصت های زندگی، تأثیرات منفی بر تحصیل، رضایت شغلی و بهره وری، عوارض در قانون، مؤسسات مراقبت های بهداشتی و غیره. با ویرایش جدید "انجیل" تشخیص روانپزشکی - DSM - در حال توسعه، زمان آن است که یک قدم به عقب برداریم و دقیقاً نحوه تشخیص و تعریف اختلال روانی را دوباره ارزیابی کنیم. این کتاب جدید درک بولتون به مشکلات مربوط به تعریف و مرزهای اختلال روانی می پردازد. این کتاب به دو سوال اصلی در مورد بیماری روانی می پردازد. اولاً، اساس معیارها یا هنجارهایی که بر اساس آنها قضاوت می کنیم که یک فرد دارای اختلال روانی است - اینکه ذهن فرد آنطور که باید کار نمی کند، عملکرد ذهنی او غیرطبیعی است، چیست؟ اختلاف بین هنجارهای پزشکی، علمی یا طبیعی از یک سو و هنجارهای اجتماعی از سوی دیگر بر اختلاف نظرها در مورد این سؤالات غالب بوده است. به نظر می رسد هنجارهایی که اختلال روانی را تعریف می کنند متعلق به روانپزشکی هستند، پزشکی و علمی هستند، اما آیا واقعاً هنجارهای اجتماعی هستند که توسط حرفه پزشکی ربوده شده و مبدل شده اند؟ ثانیاً، تفاوت بین اختلال روانی و نظم، بین عملکرد ذهنی غیرطبیعی و عادی چه اعتباری دارد؟ علیرغم ظاهرا، اختلال روانی تا چه حد شامل واکنش های معنادار و حل مسئله است؟ این پاسخ ها ممکن است به مشکلات عادی زندگی، یا مشکلات نه چندان عادی - به چالش های شدید روانی-اجتماعی باشد. آیا بالاخره نظمی در اختلال روانی وجود دارد؟ با بسته شدن آسایشگاه ها و ظهور مراقبت در جامعه، اکنون اختلال روانی در میان ما قرار گرفته است. در حالی که تلاش‌هایی برای تعریف واضح مفهومی از اختلال روانی انجام شده است که واقعاً پزشکی است در مقابل اجتماعی، شواهد فزاینده‌ای وجود دارد که چنین تمایزی غیرقابل دوام است - هیچ مرز مشخصی بین آنچه در جمعیت طبیعی است و آنچه غیرطبیعی است وجود ندارد. 'اختلال روانی چیست؟' این تحولات مهم مختلف و تأثیر عمیق آنها بر مفهوم و مرزهای آن را در کتابی تحریک آمیز و به موقع مرور می کند.

این پژوهش پژوهشی بنیادی است که هدف آن شناخت رابطهٔ بین دین‌داری و سلامت روان در شهرستان سقز است. باتوجه‌به اینکه جامعهٔ ما جامعه‌ای دینی است و شناخت دین‌داری و رابطهٔ آن با جنبه‌های گوناگون زندگی، از جمله سلامت روان ازلحاظ آسیب‌شناسی اهمیت دارد، این تحقیق می‌تواند در کمک به جوانان مؤثر باشد. ابزارهای استفاده‌شده در این پژوهش عبارت‌اند از: پرسش‌نامهٔ دین‌داری و پرسش‌نامهٔ سلامت روان. در این پژوهش داده‌های به‌دست‌آمده به‌وسیلهٔ روش‌های آمار توصیفی، ضریب همبستگی و ... تجزیه و تحلیل شد. روش‌های آماری نشان دادند که بین متغیرهای پیش‌بینی و ملاک استفاده‌شده رابطه وجود دارد. همچنین، نتایج نشان دادند که رابطه‌های معناداری بین دین‌داری و اختلال‌های روانی وجود دارد. علاوه‌براین، نتایج تحلیل نشان دادند که بُعد اعتقادی و آیینی دین‌داری، بیشترین نقش را در تعیین اختلال‌های روانی دارند.