جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

برهان «اثبات قوه و ماده حامل آن براي حادث زمانی» از جمله براهینـ ی اسـت کـه فلاسـفه در طول تاریخ در بحثهاي مقدماتی حرکت، به آن استناد میکنند. هرچند بـا نگـاه ی اجمـال ی بـه بیانهاي متداول از این برهان، وجود اشتراك لفظی واژه «امکـان » در حـد وسـط اسـتدلال ر خ مینماید که این امر سبب اختلال در اعتبار برهان میشود. حل ایـ ن مسـئله بـر اسـاس مبـان ی حکمت مشاء غیرممکن است؛ ولی اهمیت مطلـب باعـث شـد متفکـران اسـلام ی بـه خصـوص پیروان مکتب حکمت متعالیه، با بازگرداندن آن به اشتراك معنوي و در نهایت توجیـ ه مسـئله بـا توجه به محتواي اصالت وجود و حرکت جوهري، به حل آن بپردازند؛ هرچنـد بـا نظـر بـه آرا ي استاد جوادي آملی در این باره، اشکالات احتمالی دیگـر ي در ایـ ن برهـان رخ مـی نمایـ د. ایـ ن مقاله با روشی توصیفی ـ تحلیلی درصدد رفع اشکالات موجود در مقـدمات و در نها یـ ت تثبیـت برهان برآمده است.