جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

دنیا درقرآن وروایات وحکمت متعالیه به سه نحو یاد شده است: 1-دنیابه طور کلی که به زندگی کنونی وپیش از مرگ گفته می‌شود ودربرابرآن آخرت است 2-دنیای ممدوح یعنی دنیایی که به عنوان ابزار یا مقدمه‌ای برای آخرت در نظرگرفته شود وبه وسیله آن آخرت به دست بیاید3-دنیای مذموم یعنی دنیایی که به نظر استقلالی در آن نگاه شود وبرآخرت ترجیح یابدو به خاطر آن آخرت از دست برودونیز آخرت به زندگی پس از مرگ گفته می‌شود ودرمورد رابطه آنها باید گفت رابطه دنیا وآخرت، رابطه علّی است وآخرت، غایت دنیا است ونیزآن‌ها مطابق هم‌اند و دنیا در ساختن آخرت یا خراب کردن آن نقش دارد زیرا دنیا مزرعه آخرت است ونیز آن دو تحت مقوله مضاف اند و معرفت به یکی ملازم معرفت دیگری است وجهل به یکی ملازم جهل به دیگری است ونیز درصورتی‌که به دنیا نظر استقلالی شود وبرآخرت ترجیح یابد و به خاطر آن آخرت از دست برود آن دو رابطه تقابل وتضاد دارند وجمع بین آن‌ها محال است؛ ودر مقایسه بین دنیا وآخرت فهمیده می‌شودکه دنیا در برابرآخرت، اندک وبی‌مقدار است وآخرت بسیار گسترده‌تراز دنیاست و درجات آن بسیار بیشتر استو نیز آنچهدر حکمتمتعالیه آمده است با آیات و روایات تطابق دارد.