جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: در دین اخلاقی کانت، آلن دبلیو وود استدلال می کند که آموزه کانت در مورد باور دینی اگر با بهترین تفکر انتقادی او سازگار باشد و در واقع، استدلال های اخلاقی - همراه با ایمانی که آنها را توجیه می کنند - بخشی جدایی ناپذیر از فلسفه انتقادی کانت است. . وود نشان می‌دهد که دیدگاه حساس دینی کانت به جهان شایسته است که در زمره بزرگترین مشارکت‌های فلسفی او به حساب آید. وود در بیان تفسیر خود از کانت، بیان روشنی از آنچه فیلسوف در استدلال خود برای اعتقاد به خدا و جاودانگی آشکار می‌سازد، ارائه می‌کند. او مفهوم کانت از اراده اخلاقی را دوباره بررسی می کند و از دکترین او در مورد عالی ترین خیر دفاع می کند. او استفاده کانت از ایمان اخلاقی را به عنوان یک معیار عقلانی برای دین در رابطه با ایمان کلیسایی، تجربه دینی و ادعای وحی الهی مورد بحث قرار می دهد. در نهایت، او ایده فیلسوف از شر رادیکال در طبیعت انسان را مورد بحث قرار می‌دهد و نظریه کانت را در مورد فیض الهی، همانطور که در کتاب او به نام Religion In the Limits of Reason در سال 1793 پیش‌بینی شده است، توسعه می‌دهد. وود معتقد است که افکار کانت درباره دین راه‌حل بزرگ فیلسوف است. به مشکلات دشواری که همگان باید با آن مواجه شوند و می تواند راهگشای هر تلاشی برای برخورد عقلانی با مسائل دینی باشد.

ایمانویل کانت (1724-1804م) یکی از فیلسوفان مهم عصر روشنگری، در تفکر فلسفی خود جایگاه قابل ملاحظه ای را به دین اختصاص داده و در این راستا در سه رساله عمده خود این موضوع را با تفصیل بیشتری بررسی کرده است. در نقد عقل محض توجهش به مولفه های دینی به ویژه ایده خدا معطوف است و با رد مهم ترین براهین الهیات عقلی نشان می دهد که قوه شناسایی ما قادر به اثبات و انکار خدا به عنوان امری فرا تجربی نیست، و این نتیجه طبیعی بررسی دین شناختی در حوزه معرفتی اوست. اما بنا بر تربیت دینی اش فعالیت خود را به جنبه سلبی محدود نمی کند و در حوزه دیگر اصول و مبانی دین شناختی ایجابی خویش را شرح و بسط می دهد. در نقد عقل عملی، دلیل اخلاقی اثبات وجود خداوند را بر اساس غایت نهایی آن، یعنی خیر اعلا، تشریح می کند. او در استدلال خود دو مولفه خدا و جاودانگی نفس را بر پایه سعادت و فضیلت اثبات می کند و بر این اساس دین را بر اخلاف مبتنی می سازد و معتقد است که قوانین اخلاقی با توجه به خیر اعلا به سمت دین هدایت می شود؛ یعنی به حوزه ای که در آن همه وظایف انسان در عین حال که قوانین ذاتی هر اراده آزاد هستند، به عنوان فرامین الهی نیز لحاظ می شوند. در کتاب «دین در محدوده عقل تنها» نیز بر اساس طبیعت بشر به شرح دین می پردازد؛ یعنی بعد از بررسی و تشریح طبیعت بشر، دوگانگی طبیعت انسان از لوازم موضع دینی او قرار می گیرد و اخلاق او به سمت دین هدایت می کند. در واقع نظام دینی او در جهت اصلاح انسان و مکمل نظام اخلاقی اوست. این پژوهش نیز بر آن است تا با بررسی طبیعت انسان بر مبنای اصول اخلاقی کانت، موضع دینی و محتوای اخلاقی وی را مشخص سازد.