جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در این پژوهش به دنبال پاسخ به پرسش چگونگی رابطه ی میان مفاهیم اخلاقی در آموزه‌های علوی با این فرضیه هستیم که در نگاه امیرالمومنین (علیه السلام) نسبت به مفاهیم اخلاقی، ارتباط شبکه ای دیده می شود، که جایگاه هر مقوله از مقولات اصلی و فرعی اخلاقی و ...در آن مشهوداست. در واقع مسأله ی محوری در این پژوهش، یافتن چگونگی ارتباط میان مفاهیم اخلاقی از نگاه امیرالمومنین (علیه السلام) است.در پژوهش حاضر پس از تعریف اجمالی مفاهیم اخلاقی و بررسی ارتباط میان آنها در برخی منابع اخلاقی پر اهمیت، به گونه ای متفاوت و با نگاهی معطوف به ارتباط‌ها، به مطالعه‌ی مفاهیم اخلاقی و چگونگی پیوند میان آنها در معارف علوی پرداخته شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد، اسلام، ایمان، زهد، تقوا، یقین و رضا، قدم های اصلی تهذیب اخلاق اند و ارتباط بقیه ی مفاهیم اخلاقی ذیل این گام ها تبیین می پذیرند.

مزامیر یا زبور حضرت داود (1015- 1085 ق.م.) مجموعه ای از شعر و سرود با مضمون نیایش، پرستش و توکل بر خداوند است. بسیاری از مفاهیم یکصد و پنجاه باب آن، قابل انطباق با مضامین قرآن و احادیث است. در برخی احادیث اسلامی، حضرت داود علیه السلام مورد خطاب مستقیم پروردگار قرار گرفته است. این تحقیق برای رسیدن به آموزه های مشترک ادیان ابراهیمی، صرف نظر از طرح حجیت آنها، به بررسی درون مایه های مشترک میان مزامیر و احادیث خطابی به حضرت داود می پردازد. «ستایش»، «حمد و تسبیح»، «توکل»، «امید»، «توبه»، «شکرگزاری»، «رحمت خداوند»، «عدم تلبس به لباس دشمنان»، «دوری از تکبر» و «کمک به نیازمندان»، ازجمله آموزه های مشترک در مزامیر و احادیث خطابی به حضرت داود است. در بسیاری از موارد، بجز جهت گیری کلی و اشتراکات مضمونی، در عبارات، ترکیبات، استدلال ها نیز توارد و همانندی وجود دارد. این امر، فی الجمله می تواند گواه اصالت آسمانی مزامیر باشد.