جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

شعر امیلی دیکینسن در فرانسه کاملا شناخته شده است و نیازی به معرفی ندارد. در واقع مخاطبین فرانسوی از دهه پنجاه با آثار او آشنا شده اند. اما در مجموع مترجمین آن دوره شعر دیکینسن فقط به انتقال سخن شاعر بسنده نموده اند. تنها با ترجمه های کلر مالرو از این اشعار بود که خواننده فرانسوی توانست به عمق معنای اصوات و سازماندهی بیت ها در شعردیکینسن پی ببرد. در مقابل، کلر مالرو نیازی به رعایت وزن در ترجمه های خود نمی دید. مترجم دیگری یعنی گرتود لیپ ترجمه ای درخشان به زبان آلمانی، از اشعار دیکینسن عرضه کرده است و توانسته ظرایفی را در ترجمه خود رعایت کند و به خواننده انتقال دهد که در حرکت و سازماندهی ابیات در زبان اصلی بکار رفته است. لیپ توانسته است ترجمه ای به معنای حقیقی هنری از شعر دیکینسن عرضه کند. مقاله حاضر کار این دو مترجم زن را برروی آثار امیلی دیکینسن بررسی کرده است و در آن به ملاحاظاتی پرداخته است که مترجم با آنها در زبان و وزن شعر در فرانسه، آلمانی و انگلیسی مواجه می شود. در ضمن نشان می دهد که چگونه این دو مترجم با این ملاحظات برخورد می کنند، با آنها وفق پیدا می کنند و حتی آنها را تغییر می دهند.

آثار آندره مالرو گستره ای جهانی و اروپایی دارد. این توجه خاص نسبت به اروپا نقاشی پابلو پیکاسو را نیز شامل می شود. با اینکه مالرو در مورد پیکاسو در زمان حیاتش مطلبی ننوشته است اما در سالگرد مرگ نقاش کتابی را به رشته تحریر در آورد تا بدین ترتیب از او قدردانی به عمل آورد. رابطه پیکاسوی نقاش و مالروی نویسنده بسیار پر فراز و نشیب بود. با اینحال در اسپانیا کتاب ضد خاطرات همانقدر سر و صدا بپا کرد که تابلوهای پیکاسو. به همین دلیل است که مالرو سخنگوی نقاش می شود تا بهتر عقاید خویش را در مورد نقاشی بیان کند و پیکاسو هم به بهترین وجه موزه خیالی نویسنده را به تصویر می کشد.