جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این جلد به بررسی تأثیر R. I. Moore و ماهیت بدعت و سرکوب آن در قرون وسطی می پردازد. این جلد به مسئله آزاردهنده منشأ بدعت های قرون وسطایی و تأثیر احتمالی مبلغان بوگومیل می پردازد. مناطق جغرافیایی که معمولاً برای رشد بدعت بررسی نمی‌شوند مورد بررسی قرار می‌گیرند و درک جدیدی از خشونت جنگ صلیبی آلبیژن ارائه می‌شود. مرز مبهم بین بدعت و ارتدکس و ماهیت بدعت و مذهب عامه نیز مورد بحث قرار گرفته است. فصول پایانی شکل‌گیری جامعه آزاردهنده و تأمل مور در مورد دانش اواخر قرن بیستم را بررسی می‌کند. این جلد بینش جدیدی در مورد ماهیت بدعت و جامعه در قرون وسطی ارائه می دهد.

ترجمه ماشینی: آمریکای گنوسی خوانشی از فرهنگ، سیاست و زندگی مذهبی کنونی آمریکا بر اساس جنبش باستانی معروف به گنوسیزم است. پیتر ام برفیند در آن، پایه‌های هانس جوناس، دنیس دو روژمان، نورمن کوهن، ویلیام ووگلین، کارل یونگ و هارولد بلوم را بنا می‌کند، که هر یک از آنها تأثیرات گنوسی را در زندگی آمریکایی (و غربی) معاصر دیدند. او مکانیسم‌های معنوی را که در پس هر چیزی از تراجنسیتی گرفته تا به اصطلاح «پرستش معاصر»، از جنبش ساختارشکنی گرفته تا نقشی که موسیقی پاپ و رسانه در فرهنگ ما دارند، از سیاست مترقی گرفته تا کلیسای نوظهور، بررسی می‌کند. این ادعای برفیند به ویژه چالش برانگیز است که هم ترقی گرایی و هم نئوانجلیکالیسم - که ظاهراً در "جنگ های فرهنگی" در تضاد هستند - در واقع ریشه های گنوسی یکسانی دارند. کتاب برفیند سیری است از طریق راک، پاپ، فیلم، تلویزیون، سیاست و مذهب معاصر که نشان می‌دهد چقدر از ارزش‌های محرک این عناصر فرهنگی از آموزه‌های باطنی باستانی گنوسیزم آگاه است. برفیند شواهد شگفت‌انگیزی را برای اثبات ادعای خود به ارمغان می‌آورد که ما را از تاریخ باستان و قرون وسطی، دوره‌های روشنگری و رمانتیک تا امروز می‌برد. کسانی که مایل به دست و پنجه نرم کردن با موقعیت های فلسفی و معنوی پدران زندگی معاصر آمریکایی هستند، پاداش خواهند گرفت. آمریکای گنوسی برای کسانی که احساس می کنند دین جدیدی "معنوی اما نه مذهبی" در آمریکا ظهور کرده است، اما نمی توانند انگشت خود را بر این بگذارند که دقیقاً این دین چیست، خواندنی است. Burfeind مرتکب هتک حرمت تعریف دینی می شود که ادعا می کند "فراتر از" تعریف است. مهمتر از همه، او این سوال را مطرح می کند که اگر گرایش های معنوی فرهنگ معاصر واقعاً یک دین است، متمم اول متمم اول برای کسانی که با آگاهی جدید «تکامل» نیافته اند، چه تدابیری باقی می ماند، اما ترجیح می دهند در پارادایم های ظاهراً واپس گرایانه گیر کرده باشند. فکر؟ درباره نویسنده: پیتر برفیند به عنوان کشیش در کلیسای لوتری صلیب مقدس و وزارت دانشجویی در دانشگاه تولدو خدمت می کند. او همچنین یک کشیش ارتش ایالات متحده و ناشر مواد آموزشی کودکان (Pax Domini Press) است. او با همسرش جیلیان و چهار فرزندش در تولدو، اوهایو زندگی می کند.

ترجمه ماشینی: برای ویرایش سوم، این تاریخچه جامع از جنبش های بدعت آمیز بزرگ قرون وسطی به روز شده است تا تحقیقات اخیر در این زمینه را در نظر بگیرد.

ترجمه ماشینی: اولین بررسی سیستماتیک و بین فرهنگی ایده های ارتدکس و بدعت را در گروهی از سنت های اصلی مذهبی ارائه می دهد.

ترجمه ماشینی: این اولین جلدی است که تلاش می‌کند مروری جامع بر تکامل کلیساهای «آریان» در دنیای روم اواخر باستان و اهمیت سیاسی آن‌ها در پادشاهی‌های روم متأخر قرن پنجم تا ششم، که توسط نخبگان جنگجوی بربر اداره می‌شد، داشته باشد. گرد هم آوردن محققانی از رشته‌های الهیات، تاریخ و باستان‌شناسی، و ارائه کتاب‌شناسی گسترده، پیشرفتی در زمینه‌ای است که عمدتاً در مطالعات تاریخی نادیده گرفته شده است. یک اصطلاح جدلی که توسط کلیسای ارتدکس (طرفی که در منازعات تثلیثی قرن چهارم غالب بود) ابداع شد.

ترجمه ماشینی: این کتاب در کاوش در موضوعات مرتبط با بدعت، جادو و جادوگری، سه مانع علمی رایج دوره‌بندی، رشته و جغرافیا را می‌شکند. مرزهای زمانی ساخته شده را کنار می‌گذارد، و با انجام این کار هدفش دستیابی به تصویر واضح‌تری از آنچه «پیش از آن» و همچنین «پس از آن» آمده است، است. بنابراین این جلد تداوم و همچنین تغییر در مفاهیم و درک جادو، بدعت و جادو را نشان می دهد. علاوه بر این، الگوی جغرافیایی شباهت‌ها و تنوع‌ها، رویکردی تطبیقی ​​را مطرح می‌کند که فراتر از مرزهای اعترافی و ملی است. در سراسر قرون وسطی و اوایل دوره مدرن، ارتدکس کلیسای مسیحی به طور مداوم مورد مناقشه قرار گرفت. چالش هترودوکسی، به ویژه که در انواع مختلف بدعت، جادو و جادو بیان می شود، در طول دوره 1200-1650 دائماً وجود داشت. نه مخالفان و نه پیروان ارتدکس، گروه ها یا فراکسیون های همگن نبودند. خود آنها و افکارشان از قرنی به قرن دیگر، از منطقه ای به منطقه دیگر، حتی از شهری به شهر دیگر، اما در چارچوب تفسیری مشترک تغییر کردند. این مجموعه مقالات به این مجموعه می پردازد.

ترجمه ماشینی: بین سال‌های 1000 تا 1250، کلیسای کاتولیک با تهدید بدعت با قدرت فزاینده‌ای مقابله کرد. برخی از مهم‌ترین وقایع تاریخ قرون وسطی - جنگ صلیبی کاتار، آزار و اذیت و سوزاندن دسته جمعی بدعت گذاران، تفتیش عقاید پاپی که برای شناسایی و سرکوب عقایدی که از دین واقعی دور شده بودند، ایجاد شد - مربوط به این دوره است. ترس از بدعت در بقیه قرون وسطی و پس از آن جامعه اروپایی را شکل داد و آزار و شکنجه های خشونت آمیز متهمان اثری پاک نشدنی بر جای گذاشت. با این حال، همانطور که R. I. Moore بیان می کند، نسخه ای از این رویدادها که به دست ما رسیده است ممکن است بیشتر تبلیغاتی باشد تا واقعیت تاریخی. گزارش‌های رایج درباره رویدادهای بدعت‌گذار، به ویژه جنگ صلیبی کاتار، از تفتیش‌گران قرن سیزدهم گرفته شده است که جنبش‌های بدعت‌گذار سازمان‌یافته را تهدیدی برای جامعه می‌دانستند. مور که در مورد قابل اعتماد بودن گزارش‌های آن‌ها تردید دارد، به منابع قبلی هم‌زمان بازمی‌گردد، جایی که او یک حقیقت شگفت‌انگیز را می‌آموزد: هیچ مخالفتی منسجم با کاتولیک، خارج از خود کلیسا، وجود نداشت. معلوم می شود که کاتارها ساختی اسطوره ای هستند و تفاوت مذهبی منشأ نبردها علیه اعمال و اعتقادات بدعت آمیز را توضیح نمی دهد. توضیح واقعی تر در درگیری میان نخبگان - اعم از سکولار و مذهبی - نهفته است که از شبح بدعت برای گسترش اقتدار سیاسی و فرهنگی خود و خاموش کردن مخالفت استفاده کردند. روایت مور با تمرکز بر انگیزه‌ها، نگرانی‌ها و علایق کسانی که با بدعت‌گرایی جنگیدند، نشان می‌دهد که بدعت‌گذاران اولیه ممکن است برای ایمان خود مرده باشند، اما به خاطر ایمانشان نبود که به قتل رسیده‌اند.

ترجمه ماشینی: ظهور یهودیت تکوینی به طور سنتی در پرتو مشغله الهیاتی با دو جنبش مذهبی رقیب، "مسیحیت" و "یهودیت" در قرن های اول عصر مشترک بررسی شده است. در این کتاب آریل شرمر تلاش می‌کند تا اجماع علمی را از این پارادایم دور کند، در عوض به نگرش خاخام‌ها نسبت به روم، ویران‌کننده معبد در سال 70 پس از میلاد، نسبت به نگرانی‌شان با جنبش نوپای مسیحی، امتیاز می‌دهد. شرمر می‌گوید که دشمنی محسوس سیاسی خاخام‌ها با روم، در شکل‌گیری هویت خود یهودیان تعیین‌کننده بود. او ادعا می‌کند که مقوله بدعت در پی آسیب ویرانی معبد، که مستلزم ساختن یک هویت جدید بود، فوریت جدیدی پیدا کرد. شرمر با تکیه بر تصویر علمی اواخر قرن بیستم از رشد آهسته و سنجیده مسیحیت در امپراتوری تا زمان تغییر مذهب کنستانتین و حتی پس از آن، میزان توجه خاخام ها به حضور مسیحی را به حداقل می رساند. با این حال، او در ادامه به جدایی راه بین خاخام ها و مسیحیان در ثلث اول قرن دوم می پردازد، زمانی که سرانجام مسیحیان به طبقه بدعت گذاران منصوب شدند.