جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: اتحاد گرایان آمریکایی ناظر نمایش پروتستانتیسم در قرن نوزدهم نبودند، بلکه در معمای اصلی آن شرکت داشتند: مرجعیت کتاب مقدس. وحدت گرایان به دنبال آنچه دیگر پروتستان ها بودند، یعنی تثبیت کتاب مقدس به عنوان مرجع اصلی، جستجو کردند، اما متوجه شدند که کار آنقدرها هم که آنها امیدوار بودند ساده نیست. این کتاب داستان وحدت گرایی آمریکایی قرن نوزدهم را بازبینی می کند و پیشنهاد می کند که وحدت گرایی با امیدهای دوقلوی حفظ اقتدار کتاب مقدس و تعهد به تحقیق کاملاً رایگان پایه گذاری و شکل گرفته است. این داستان در روایت بزرگ‌تر پروتستانتیسم قرار می‌گیرد، که، این کتاب استدلال می‌کند که با ارادت عمیق به مرجعیت منحصربه‌فرد کتاب مقدس (sola scriptura) و برعکس، دوگانگی نگران‌کننده در مورد چگونگی عملکرد چنین اقتداری تعریف شده است. به عبارت دیگر، چگونه یک کتاب می‌تواند به عنوان منبع اقتدار عمل کند؟ این اثر روایت بزرگ‌تری از اقتدار کتاب مقدس در پروتستانیسم را از طریق داستان چهار شخصیت اصلی وحدت‌گرا دنبال می‌کند: ویلیام الری چانینگ، اندروز نورتون، تئودور پارکر، و فردریک هنری هج. . هر چهار فرد، در زمان‌های مختلف، نقشی محوری در شکل‌دهی وحدت‌گرایی، و در تعیین چگونگی عملکرد دقیق اقتدار دینی در فرقه نوپای خود داشتند. علاوه بر این شخصیت‌های اصلی، کتاب هم به عقب می‌رود و هم سیر تحول اقتدار کتاب مقدس را از اواخر دوره قرون وسطی در اروپا تا اوایل قرن نوزدهم در آمریکا بررسی می‌کند و هم به بررسی دوره آزمایش وحدت‌گرایانه اقتدار دینی در اواخر قرن نوزدهم می‌پردازد. این کتاب همچنین کتاب را محکم به زمان حال می‌آورد و بررسی می‌کند که چگونه پرسش‌های مربوط به کتاب مقدس و مرجعیت دینی امروزه توسط جهان‌گرایان وحدت‌گرای معاصر پاسخ داده می‌شود. به طور کلی، هدف این کتاب این است که متحدان آمریکایی را محکم به گفتگوهای تاریخی و تاریخ نگاری بازگرداند، نه به عنوان افراد پرت، بلکه به عنوان افرادی مذهبی که عمیقاً متعهد به حل معضل پروتستانی مرجعیت دینی هستند.