فطرت (بالمعنی الاخص) كه عبارت است از خلقت خاص و سرشت ازلی آدمی، منشا پاره ای شناخت ها و گرايش های متعالی است؛ دين نيز فطرت نمون است؛ و فطرت غير از عقل و شهود
... است؛ فطرت، دست كم دارای سه كاربرد در زمينه دين پژوهی است :
1.كشف پاره ای از گزاره ها و آموزه های دينی،
2.كمك به كاربرد ديگر مدارك دينی معتبر، دركشف و فهم معارف دين،
3.ارزشيابی و آسيب شناسی معرفت دينی.
مولف پس از پيشنهاد ساختار جامع تحقيق نهايی برای اثبات نظريه خويش، در اين مقاله سعی كرده است ضمن اثبات فطرتمندی انسان و فطرت نمونی دين و تبيين تمايز عقل و فطرت، فهرستی جامع از كاركرد های عام و خاص فطرت در دين پژوهی ارائه كند.
بیشتر