جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مقدمه و هدف: این پژوهش با هدف کلی کاهش انگیزه جوانان دانشجو در گرایش به مصرف مواد مخدر با تغییر در نگرش آنان و ایجاد رفتارهای سالم و کارآمد در جهت پیشگیری از سوء مصرف مواد انجام شد.روش: روش پژوهش در دو سطح توصیفی- تحلیلی و سطح تجربی است. از میان 4000 نفر دانشجویان ساکن در خوابگاه های دانشگاه علامه طباطبایی تعداد 60 نفر (24 دختر و 36 پسر) به عنوان گروه نمونه به صورت تصادفی انتخاب شدند و در مرحله دوم از بین دانشجویان گروه نمونه، نیمی از دانشجویان برنامه آموزشی «ساخت رفتارهای سالم» را دریافت نمودند. میزان اثر بخشی برنامه آموزشی با مقیاس «نگرش نسبت به سوء مصرف مواد» ارزیابی شد. داده های پژوهش به کمک آزمون تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس چند متغیری و آزمون t تحلیل گردیدند.نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که برنامه آموزشی «ساخت رفتارهای سالم» موجب تقویت نگرش منفی نسبت به سوء مصرف مواد می شود. تغییر نگرش منفی در سه حیطه شناختی، عاطفی و آمادگی برای عمل معنادار بوده است. مقادیر ضرایب تعیین نشان داد که آموزش «ساخت رفتارهای سالم» بیشترین تاثیر را در حیطه نگرش شناختی داشته است.نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر در اثر بخشی برنامه آموزشی ساخت رفتارهای سالم در تغییر نگرش دانشجویان نسبت به سوء مصرف مواد با نتایج تحقیقات پیشین همسو می باشد و اجرای این برنامه آموزشی به شناسایی رفتار های پر خطر به منظور پیشگیری از سوء مصرف مواد در دانشجویان توصیه می گردد.

سوء مصرف مواد علاوه بر اینکه به سلامتی جسمی افراد ضرر می رساند، با تزریق مواد توسط معتادان، خطر انتقال بیماری ایدز را در جامعه بالا می برد. هدف برنامه نگهدارنده با متادون این است که با جایگزینی ماده مخدری (متادون) که اعتیادش قابل کنترل است، به جای موادی که اعتیادشان غیرقابل کنترل است، از سوء مصرف مواد و متعاقبا از تزریق مواد کم کند. هدف از تحقیق حاضر، سنجش تاثیر مراکز نگهدارنده با متادون بر سوء مصرف مواد بوده است. اصلی ترین پرسش تحقیق حاضر این بود که: آیا مشارکت در فرآیند درمان نگهدارنده با متادون بر سوء مصرف مواد تاثیر دارد؟ روش تحقیق پژوهش حاضر، پیمایشی و از نوع مقطعی است. جمع آوری اطلاعات از طریق ابزار پرسشنامه صورت گرفت. جامعه آماری عبارت است از کلیه معتادان که در فصل بهار سال 1391 به 11 مرکز نگهدارنده با متادون بابلسر و فریدونکنار مراجعه کردند. در مجموع تعداد 405 نفر افراد مورد مطالعه با روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی متناسب با حجم انتخاب گردیدند. یافته های تحقیق نشان می دهد که مشارکت در فرآیند درمان نگهدارنده با متادون با سوء مصرف مواد رابطه معکوس و معنادار دارد. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیونی چندگانه نشان می دهد که قویترین پیش بینی کننده سوء مصرف مواد، متغیر مشارکت در فرآیند درمان (ضریب بتا-0.24=) است. بعد از مشارکت در درمان، پیوند افتراقی (ضریب بتا0.15=) و پیوستگی(ضریب بتا-0.13=) قویترین پیش بینی کننده های سوء مصرف مواد هستند.