جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این مجلد پیشگام، خطوط ارتباطی نوظهور علمای زن مسلمان از سراسر جهان را با سنت‌های تفسیری معتبر اسلام، کلاسیک و معاصر مشخص می‌کند. الهیات مسلمان، که در اینجا به طور گسترده تعریف شده است تا طیفی از راهبردها و دیدگاه های تفسیری را در بر گیرد که از موقعیت های اجتماعی متعدد ناشی می شود، کتاب مقدس اسلامی و سایر اشکال گفتمان دینی را مورد بازجویی قرار می دهد تا زنان مسلمان با ایمان را قادر سازد تا به نفع عدالت جنسیتی صحبت کنند. مشارکت‌ها مروری بر این زمینه در این مقطع ارائه می‌کند، از فمینیسم کتاب مقدس مسلمان پیشگام تا تحلیل‌های دقیق متون حقوقی و عرفانی توسط گروه بین‌المللی جدیدی از دانشگاهیان و فعالان زن مسلمان. رویکردهای «سازه‌گرایی» زن مسلمان معاصر، نگرانی‌هایی را درباره تنوع، از جمله نژاد و کثرت‌گرایی مذهبی، به موازات تحولات در قرائت‌های زنانه و مجریستی از متون دینی بیان می‌کند.

ترجمه ماشینی: ایران در دولت رئیس جمهور روحانی، دستور کار توسعه پایدار 2030 را پذیرفت و تعهد خود را نسبت به اجرای همه جانبه و همه جانبه آن، هرچند با ملاحظاتی که از یک کشور اسلامی انتظار می رود، ابراز کرد. امضای این سند مورد انتقاد شدید آیت‌الله علی خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب قرار گرفت و گفت که این برای یک کشور اسلامی که قرآن و احکام اسلامی معیار زندگی مشترک عمومی و خصوصی است، مناسب نیست. شورای عالی انقلاب فرهنگی در تاریخ 3 خرداد 1396 به عدم اجرای سند دستور کار 2030 در ایران رای مثبت داد. به همین ترتیب، کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان به تصویب دولت اصلاحات محمد خاتمی رسید و به تصویب مجلس ششم رسید. اما در نهایت شورای نگهبان آن را با استدلال عدم تطابق با اسلام رد کرد. این فصل به نقش سنتی اعطا شده به زنان در حقوق ایران در پرتو توسعه حقوق برابر در حقوق بین الملل می پردازد. دو موردی که در اینجا ارائه می‌شود، نشان‌دهنده دو تفسیر متفاوت از اسلام و تأثیر آن بر برابری حقوق و نقش سنتی زنان تحت قانون در جامعه ایران است. آنچه می بینیم از یک سو تصویب موافقت نامه های مهم بین المللی - CEDAW و دستور کار 2030 - توسط دولت های خاتمی یا روحانی است، در حالی که از سوی دیگر، هر دو سند از سوی مقام معظم رهبری و اصولگرایان در ایران به دلیل ناسازگاری با اسلام رد شده است. ارزش ها یا آموزه ها این فصل CEDAW را به عنوان مجموعه ای از معیارهای برابری جنسیتی با قوانین جاری جمهوری اسلامی ایران مقایسه می کند. این مقایسه برای تشخیص اینکه چگونه CEDAW ادعا شده در تضاد با قوانین ایران است که ادعا می شود بر اساس قوانین اسلامی است، ضروری است. هدف، نشان دادن ظرفیت ها، نقاط قوت و محدودیت های قوانین اسلامی برای برابری جنسیتی است. بر این اساس، هدف این فصل بررسی تفاسیر مختلف از اسلام است تا مشخص شود کدام تفاسیر با هنجارهای جهانی عدالت و در نتیجه مطابق با برابری جنسیتی سازگار است.

نخستین موج فمینیسم در اواخر قرن نوزده با ویژگی تلاش برای کسب حقوق مساوی به ویژه حق رای پدید آمد. فمینیسم لیبرالی در این مرحله با استدلال بر اشتراک ماهیت انسانی یا «جوهره مشترک انسانی» یا برتری ارزش های زنانه و با صرف نظر از تفاوت های جنسیتی، به دنبال برابری منزلت و نقش زن در مقابل مرد، بود. حوزه فعالیت موج دوم به عرصه های مختلف خانواده، کار و نظریه پردازی در حوزه علوم انسانی تعمیم یافت. موج سوم هم بیشتر از دیدگاه پست مدرن، تحولات نظام سرمایه داری و رویکرد افراطی موج دوم متاثر است. در این سه موج عدالت جنسیتی جایگاهی ندارد و با تکثرگرایی نمی توان مبنایی برای عـدالت ترسیم نمود. در این نوشـتار ضمن نقد و بررسی نظریه تساوی به تبیین دیدگاه اسلامی و شاخصه های عدالت جنسیتی پرداخته و معلوم می شود در اسلام درحالی که تفاوت ها نادیده گرفته نشده، تبعیض هم تجویز نمی شود.

امروزه هر از چند گاهی بشر مدعی می شود جریان های جدیدی را با هدف برقراری عدالت در سطوح گوناگون جامعه شناسایی و طراحی کرده است. یکی از این جریان های جدید که مدعی دفاع از حقوق زنان، به ویژه با ویژگی های غربی آن است، به نام «فمینیسم» (feminism) چهره نشان داده است. این پدیده در کشور ما نیز مدتی است با نام «فمینیسم اسلامی» مطرح شده است. این مقاله بر آن است که با نگاهی انتقادی این پدیده را واکاوی کند، و ضمن نقد و بررسی آن، در چهارچوب مطالعه ای پیمایشی، به تعیین میزان گرایش به این مکتب در میان دانشجویان دختر موسسه آموزش عالی جهاد دانشگاهی استان یزد بپردازد. نتایج تحقیق نشان می دهد که دانشجویان دختر موسسه آموزش عالی جهاد دانشگاهی یزد از میان ابعاد چهارگانه فمینیسم اسلامی به بعد «تساوی و تشابه حقوق زن و مرد» گرایش دارند و دیدگاه آنان در خصوص سه بعد دیگر منفی است. همچنین، از میان شاخص های فرعی فمینیسم اسلامی، شاخص فرعی «مشارکت یک سان زن و مرد در تربیت فرزندان» با رتبه میانگین 574.74 بیشترین میزان شدت را دارد و شاخص فرعی «مناسب و کافی نبودن فرصت های موجود در جامعه برای زنان» با رتبه میانگین 383.44 کمترین میزان شدت در میان دانشجویان مذکور است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.