جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مکتب متکلمان، از مشهورترين مکاتب اصولي در ميان اهل سنت، معتزله و اباضيه است. در اين مکتب، به شيوه اي قياسي و از راه تنقيح گرايي قضايا و بدون دخالت فروع فتاوا، به تقرير و تکوين قواعد اصولي پرداخته مي شود. منابع اين مکتب در پژوهش، قواعد اصولي، علم کلام، لغت، فقه و منطق است. راهبردهاي اصلي اين روش، نظر و مسالک جدلي است. اين مکتب داراي جنبه هاي مثبت و قابل دفاعي چون تجريد مسايل و بي طرفي در تحليل و تنقيح آنها، استقلال و آزادي در اظهار نظر، حاکميت اصول بر فروع، توجه به تحرير محل نزاع، بحث تفصيلي و دقيق در مورد مسايل و جنبه هاي قابل انتقادي چون پرداختن به مسايل غير مرتبط با اصول فقه، مناقشه مسايل فاقد آثار فقهي، عدم توجه لازم به فروع فقهي و مبالغه در بيان استدلالات فرضي و جواب دادن به آنها است.

مفهوم سبک از دیرباز مورد توجه فلاسفه، ادبا و نظریه پردازان شاخه های مختلف دانش و هنر بوده است و در یکی دو سده اخیر هم که مکاتب گونه گون سبک شناسی در جهان غرب ظهور کرده، نظریه ها و تعاریف قابل تاملی در این باره ارائه گردیده است.برای تکوین سبک از گذشته تا حال، علل و عوامل متعددی شناخته شده است اما عوامل محدودکننده سبک و به وجودآورنده سبک غیرحقیقی و ریائی، تاکنون به عنوان یک مبحث و موضوع مستقل معرفی نشده یا کمتر مورد توجه قرار گرفته است.عوامل محدودکننده سبک راستین، به دو گروه قابل دسته بندی هستند: 1) عوامل برون زبانی؛ شامل زمینه های تاریخی - اجتماعی، مخاطبان و مشوقان، اندیشه ها، خودسانسوری و کم سوادی شاعر یا نویسنده. 2) عوامل زبانی؛ از جمله: پای بندی به سنت ها و قراردادهای ادبی، عدم توجه به صبغه اقلیمی، رویکردهای باستان گرایانه و به تبع اضطراب در سبک.هدف نگارنده در این نوشته، معرفی عوامل محدودکننده و آسیب رسان به سبک واقعی بر اساس شیوه انتقادی و فن تحلیل محتواست.

تغییر، از ضرورت های حیات بشری؛ و تعلیم و تربیت تنها وسیله نیل به آن است. تحول و تغییر از شاخصه های جامعه ایران عصر صفوی بود. این که دولتمردان آن عصر برای نیل به مقاصد سیاسی، مذهبی و اقتصادی، جامعه را از طریق چه موسسات و با چه آموزش هایی جهت دهی و مدیریت می کردند، پرسشی در خور توجه است. دستاورد این تحقیق با بهره گیری از روش تحقیق تاریخی، این است که پادشاهان صفوی در بعد آموزش های نظری از کلیه موسسات سنتی و جدید، اعم از مساجد، خانقاه ها، مدارس، قهوه خانه ها و غیره با محتوایی متناسب با جهت گیری جدید مذهبی استفاده می کرده اند.

مکتب نصّ گرای قم و مکتب عقل گرای بغداد با توجه به اختلاف روش و منبع تحقیق، در نظام امامت پژوهی، زیر شاخه ها و ملازمات آن به ویژه علم و عصمت و غلو اختلافات و تمایزهایی دارند. این اختلافها در تبیین و ارزیابی روایات نیز ثاثیر داشته است. قمیان بر پای? احادیث و نصوص معتقد بودند که امام محور تعادل عالم تکوین و تشریع است و در راستای ایفای این نقش از منابع علم متعدّدی چون توارث، تحدیث، توسّم و فراست بهره می برد و علوم مختلفی را چون علم به دین، رخ دادهای آینده، باطن افراد و غیره در اختیار دارد. امّا بغدادیان از منظر عقلی، امام را لطفی در راستای تقرّب بندگان به طاعت خداوند می دیدند و بر این اساس منابع علم امام را نوعاً به توارث فرو کاسته و علم او را به حوز? احکام و سیاست ویژه می ساختند. پذیرشِ روایات منابع و گستره های علم امام و فهمِ ظاهر گرایان? آنها از سوی قمیان و عدم پذیرش برخی از روایات منابع علم، تخصیص روایات عامّ علم امام به حوز? احکام، حمل روایات دالّ بر آگاهی امام از آینده، بواطن و ... بر معجز? امام و نه یک صفت ضرور و همیشگی برای امام از سوی بغدادیان، بازخورد مبانی کلامی پیش گفته در مطالعات حدیثی دو مکتب است. در مسأل? عصمت نیز هر چند قمیان امام را از عیوب ظاهری و گناه معصوم می شمردند ولی سهو در اعمال عبادی را بر او جایز می دانستند. بغدادیان هم در عین باور به عصمت امام از گناه و برخی از عیوب ظاهری، او را مطلقاً از سهو در عبادات مبرّا می دانستند. هر دو مکتب روایات منافی با عصمت امام از گناه را باطل انگاشته یا آن را به گونه ای توجیه و تأویل می نمایند ولی در موضوع عصمت امام از سهو، قمیان افزون بر پذیرش صدور روایات سهو النبی، در موجّه ساختن آن نیز سعی بلیغ دارند ولی بغدادیان این روایات را نقد و ردّ می کنند. هر دو مکتب باور به الوهیّت و ربوبیّت ائمه را از شاخصه های غلو در ذات می دانند و در نقد یا توجیه روایاتی که به صراحت بر این امور دلالت دارند، می کوشند. امّا در تعیین مصداق روایاتی که لازم? معنایی آنها به چنین غلوی می انجامد، همداستان نیستند. پذیرش روایاتِ عوالم پیشا خلقتی و توجیه مسائل مختلف با بهره گیری از آن و قبولِ روایات سهو النبیّ از سوی قمیان و ردّ پاره ای از روایات مربوط عالمهای پیش از آفرینش، متّهم کردن راویان ناقلِ آنها، تأویل پاره ای دیگر از این روایات وردّ احادیث سهو النبیاز سوی بغدادیان نمونه ای از این اختلاف است. افزون بر این بغدادیان ثابت ماندن تعداد روزهای ماه رمضان را از شاخصه های غلات می دانند، حال آنکه قمیان این روایات را نقل کرده و در صدور آن شکّی به خود راه نمی دهند. تعیین مصداق راویان غالی بر اساس معیارهای پیش گفته نیز از موارد اختلاف میان قمیان و بغدادیان است. بغدادیان بحث غلو در صفات را نیز به غلو در ذات افزوده اند و معتقدند ضروری و همیشگی دانستن علم امام به رخ دادهای آینده، باطن افراد، زبانها و... معتقد باشد، غلو است و منابعحدیثی در بردارند? این مطالب را نقد می کنند، حال آنکه قمیان روایات دالّ بر این علوم را به راحتی پذیرقته، منابعدر بردارند? آن را مورد استناد قرار می دهند و جزء باورهای بنیادین ایشان است. قمیان و بغدادیان اباحی گری را شاخص? عملی غلات می دانند ولی در برابرمستند آن، یعنی احادیثی که اصل دین را معرفت اهل بیت و دشمنان آنها می دانند، عملکردی متفاوت دارند. قمیان با اعتقاد به اصالت باطن در دین و ملازم? جدایی ناپذیر ظاهر با آن، این روایات را می پذیرند، امّا بغدادیان این روایات و مآخذ آن را ردّ می کنند.

در گفتمان فلسفی نوصدرایی، در سه زمینه صوری، روشی، و محتوایی، دگرگونی روی داده است. در فلسفۀ ملا هادی سبزواری نیز در این زمینه ها دگرگونی و تجدّدی روی داده که بر این اساس، او را آغازگر جنبش فلسفی نوصدرایی معرفی می کنیم. سیر اندیشه او در مسیر حکمت صدرایی بوده و در مواردی با ملاصدرا اختلاف نظر داشته؛ اما ابداعاتی نیز در اندیشۀ او وجود دارد. در ساختار صوری و روشی، استفادۀ او از منطق و سبک نگارش شرح منظومه، با توجّه به شرایط اجتماعی و نیاز زمان، بیان کننده تجدّد در ساختار اندیشه اوست. او، بخش نخست مهم ترین کتاب خود را به منطق اختصاص داده؛ در حالی که ملاصدرا از منطق سخن نگفته است. در زمینه محتوا نیز در مبحث علم، اتحاد عاقل و معقول، ترکیب مادّه و صورت، ادراک کلیّات عقلی، حدوث و ... اختلاف نظرهایی میان او با ملاصدرا وجود دارد. بر این اساس، در این مقاله، ضمن بررسی زمینه های مختلف اندیشه حکیم سبزواری، تجدّد و دگرگونی ها را بیان می­ کنیم؛ و با دلایلی او را به عنوان آغازگر جنبش نوصدرایی معرفی می­ کنیم؛ جنبشی که پس از سبزواری، به دست علامه طباطبایی استحکام یافت.

نهج البلاغه به عنوان اصلی‌ترین منبع کلام علوی7، همواره ناب‎ترین اطلاعات واخبار را از زندگانی و سیره مولای متقیان و فراز و نشیب‌های تاریخ تشیع در اختیار خوانندگان قرار داده‌است، در این کتاب گران‌سنگ، یکی از موضوعات محوری «شهرکوفه وارتباط کوفیان با آن حضرت» می‎باشد.در این پایان‌نامه که درراستای موضوع فوق و با توجه به این مطلب ،(کوفه از مراکز اصلی تمدن اسلامی است و علاوه بر حضور فعال در عرصه‌ی دگرگونی‌های فرهنگی واجتماعی در زمینه‌ی علمی نیز دارای شاخصه‌های برجسته ومنحصر به‎فرد است.) این چنین عنوان گرفت:«تبیین وبررسی مکتب علمی کوفه از پیدایش تا پایان قرن دوم(ه.ق) با توجه به نقش ائمه اطهار علیهم‌السلام» شهرکوفه و چگونگی پیدایش آن و هم‌چنین علل انتخاب آن به عنوان مرکز خلافت علوی و بازتاب‌های این انتخاب بررسی شد، تا یکی از مولفه‌های مکتب کوفه یعنی(مهد وخاستگاه آن) شناخته شود واز این رهگذر زمینه‌ی بهتری جهت آشنایی بیشتر با پایه‎های مهم مکتب که همان موسسان و پایه‌گذاران اصلی(به‎طورخاص امامان معصوم علیهم‎السلام)، از یک سو واز سوی دیگر قاطبه‌‍ی شاگردان و راویان و بهره‎مندان از محضر این بزرگواران بود، ایجاد شود. به‎علاوه در این پایان‎نامه برخی از قیام‌های شیعی در این شهر بررسی شد، تا پشتوانه‌های عقیدتی-فکری که تا حدود زیادی زمینه ساز حیات فکری-علمی کوفه بوده‌است، شناخته شود.مجموعه‌ی این بررسی‌ها بیانگر این مطلب بود که در صدر اسلام به دلایل گوناگون ازجمله ترکیب جمعیتی خاص کوفه و بالتَّبَع آن حضور معصومین علیهم السلام و وجود طبقات فریخته‌یِ بهره‎مندِاز محضرایشان در این شهر، مکتب کوفه توانسته‌است با احراز سهم ویژه‌ای در ایجاد،تبیین‌ وپیشرفت انواع علوم از پیشتازان نهضت علمی جهان اسلام ‎باشد.

در میان روایات تفسیری که از اهل‌بیت پیامبر: به دست ما رسیده است، حجم زیادی اختصاص به گونه روایات تأویلی دارد. مراد از تأویل حقایق خارجی هستند که این روایات از آنها حکایت دارند و به آنها راهنمایی می‌کنند.این‌گونه روایات کمتر مورد توجّه و تحلیل مفسّران قرار گرفته است. مسئله‌ای که روایات تأویلی را مورد بی‌مهری قرار داده است، عدم شناخت مبانی و منطق این تأویلات است که از اهل‌بیت صادر شده است. خلط معانی تنزیلی و تأویلی و منطق نقد و ارزیابی و فهم آنها مشکل اصلی در برخورد با این روایات است. اهمیّتاین موضوع آنگاه روشن‌تر می‌شود که محور اساسی تفاوت مکتب تفسیری اهل‌بیت را با سایر مکاتب در پذیرش تأویل می‌یابیم. تأکید اهل‌بیت: بر این ویژگی از آن روست که از دیدگاه ایشان، مبنای تأویل یعنی آن حقیقت خارجی که در بطن آیات به آن توجّه شده، معرّفی و دلالت به امام است. این امر به جهت آن است که طریق عبودیّت و شناخت و طاعت خداوند، اطاعت و پیروی از امام است زیرا امام مظهر اسماء حسنای الهی است و راه شناخت و عبودیّت خداوند تبعیّت از اوست. بر این پایه، فهم تفسیر تأویلی نیز نیاز به مبانی دارد تا کنه تأویل و دلالت‌های فرا زمانی و مکانی آن را سازمان بخشد.مبانی فهم تأویلات استنباط شده از روایات عبارتند از: اول: الفاظ عام در قرآن عمدتاً دارای مصادیق خاص هم هستندکه آن مصادیق، ائمه هستند. دوم: امام مجرای اراده الهی در تبیین و اجرای هدایت است.سوم: احکام الهی، احکام جزیی و فرعی و زمانی نیستند بلکه بر حقایق نوعی و کلّی قابل تسرّی هستند.چهارم: حلال و حرام الهی در قرآن بر امام و شیعیانش و دشمنان او بر پایه همان طریقیّت دلالت دارد. پنجم: راه دین‌شناسی ،شناخت امام است. ششم: ظاهر آیات که به‌صورت ماضی آمده بر حقایقی قابل تطبیق است که در آینده تحقّق خواهد یافت.اما در این میان ،تفسیر تأویلی آسیب‌هایی هم دارد که باید با بررسی‌های سندی و محتوایی بازشناسی شوند.عمده آسیب روایات تأویلی در سه حوزه مرحله صدور حدیث، به جهت عدم درک صحیح معارف بلند توسط برخی راویان، و مرحله نقل، به جهت تصرف‌های غالیان در برخی نقل‌ها و مصادره آنها به نفع خود با دست اندازی به آنها، و مرحله فهم احادیث تأویلی ، به جهت خلط حوزه‌های زبانی، خلط تفسیر و تطبیق، و امثال این‌ها رخ می‌نماید.

دوره صفویه با پایتختی اصفهان، دست آوردهای قابل توجهی را به ارمغان گذاشته است.در این میان هنر کتاب آرایی در مکتب اصفهان، در بردارنده نمونه های کتاب های مصور ارزشمند هنری است.شاهنامه نگاری نیز از سنت ها و سیاست های فرهنگی حاکمان ایرانی بوده است.که بر اساس روش مرسوم سفارش مصورسازی نسخه ای از شاهنامه، با هدف تجلیل و کرامت سلطنت، توسط حاکمان ایرانی، صادر می گردند. موزه های هنری داخلی و خارج ایران شاهنامه های مصور زیادی از دوره صفویه در خود محفوظ دارند که هر یک در تحلیل تحولات نقاشی مکتب اصفهان نقشی مهم ایفا می کنند.در این میان شاهنامه رشیدا، یکی از نسخه های مهم خطی مصور این دوره که هم اکنون در کاخ موزه گلستان تهران نگه درای می شود جهت بررسی انتخاب شده است.نگاره های شاهنامه رشیدا دارای ترکیب بندی و رنگ بندی قابل توجهی است که نمایانگر تبحر نگارگر آن است.همچنین خوشنویسی زیبای آن حکایت از مهارت کاتب دارد.این نسخه بالغ بر 93 تصویر دارد.البته در این مقاله تنها آن دسته تصاویر مرتبط با جنگ های تن به تن رستم پهلوان انتخاب گردیده و با توجه به سبک و ویژگی های نگارکری آن بررسی شده است.اهداف مقاله؛1- بررسی موضوعی و زیبایی شناسی نگاره های نسخه شاهنامه رشیدا، با موضوع نبردهای تن به تن رستم 2- دستیابی به شاخصه های سبکی نسخه رشیداسوالات مقاله:1- در تصویرپردازی شاهنامه رشیدا، نگارگر چه ویژگی هنری را مدنظر داشته است؟2- زیبا شناسی و مضامین نبردهای تن به تن رستم در شاهنامه رشیدا دارای چه شاخصه هایی هستن؟

این رساله پژوهشی است درباره مدارس دوره تیموری استان خراسان با بررسی و معرفی پیشینه و سابقه تاریخی مراکز آموزشی ایران.وجود خط در دوره ماد حاکی از وجود مراکز آموزشی است که احتمالا" در آتشکده‌ها بوده است .در دوره هخامنشیان داریوش در شهر سائیس در کنار معبد نیت و در شهرهای آسیای صغیر بورسیپا، میلت وارخویی دانشکده‌هایی تاسیس کرد.از دوره اشکانیان آثار زیادی بدست نیامده است اما از آنجا که اشکانیان به هخامنشیان تاسی می‌کرده‌اند، احتمالا" مانند آنان مراکز آموزشی داشته‌اند و آثار ادبی باقی مانده از این دوره گویایی این مطلب می‌باشد.در دوره ساسانیان مراکزی منضم به آتشکده‌ها و نیز در نزدیکی قصرشاهی مدارسی به نام فرهنگستان وجود داشته، همچنین در دو شهر "رها" و "نصیبین" مدارسی تاسیس شده بود.پیشرفته‌ترین مرکز آموزشی این دوره دانشگاه معروف جندی‌شاپور است .ظهور دین مبین اسلام تحولی شگرف در زندگی بشر ایجاد کرد و کسب علم را بر همه واجب نمود، در این زمان مساجد به عنوان اولین کانونهای نیایش و آموزش ساخته شدند.بتدریج که جامعه مسلمین گسترش یافت ، مسایل جدیدی مطرح گردید در این هنگام مساجد پاسخگوی امور آموزشی بنودند، بنابراین مکانی را می‌طلبید که اختصاص به امر آموزش داشته باشد بدین گونه مدارس اولیه به وجود آمدند.در ایران از اواخر قرن سوم و اوایل قرن چهارم هجری در شهرهای آمل، نیشاپور و ری اولین مدارس به وجود آمدند همچنین در ناحیه شرق ایران به ویژه شهر نیشابور مدارس زیادی تاسیس گردید.در زمان حمله مغول بسیاری از آنها ویران شد، اما بعد از برقراری آرامش ، مدرسه‌سازی رونق گرفت و تا زمان تیموریان ادامه یافت .در زمان جانشینان تیمور به ویژه شاهرخ، مدارس زیادی در شهرهای هرات ، سمرقند، مشهد، خواف ، تربت جام و...تاسیس گردید.از جمله می‌توان از مدارس دودر، پریزاد، غیاثیه و...نام برد که درحال حاضر در استان خراسان پابرجا هستند.این بناها از جهت شیوه معماری و آریگان شبیه به هم می‌باشند.مدرسه غیاثیه دارای ویژگی خاص می‌باشد.نقشه این مدرسه دارای تقارن انعکاسی بوده و این تقارن در تزئینات خارجی ضلع ورودی مدرسه قابل مشاهده است .اکثر قسمتهای مدارس نامبرده دارای تزئینات بسیار زیبای گچبری، کاشیکاری معرق، تلفیق آجر و کاشی و کتیبه می‌باشد متن آنها آیات قرآن، اسماء مبارک و عبارت‌الملک لله می‌باشد.روح معنوی حاکم بر این مدارس به هنرمند اجازه تمثیل نگاری نداده است و بیشتر، نقوش هندسی و گل و بوته به کار رفته است .چشمگیرترین ویژگی این بناها کتیبه‌های آنها می‌باشد.مشخصات مدارس و کتیبه‌های آنها در جداولی تقسیم‌بندی گردیده و نتایج حاصل به صورت نمودارهایی ترسیم گردیده است .مطالعه این نمودارها اطلاعات جدیدی در مورد میزان استفاده از انواع خطوط، آیات ، محل به کار رفتن کتیبه‌ها، رنگ خط، رنگ و تزئینات زمینه، ارائه می‌دهد.این روش برای اولین بار در مطالعات باستان‌شناسی مورد استفاده قرار گرفته است .