پایاننامه موجود به عنوان حقیقت وحی در اسلام و مسیحیت با اهداف سهیم شدن در توسعه و تعمیق بخشیدن به پژوهشهای دینی و پاسخ کاملتری به شبهات در حوزهی حقیقت وحی
... در اسلام و مسیحیت در دورانهای مختلف، تتبع و تدوین شده است که در نوع خودکار جامع و در خصوص وحی مسیحی قبل از قرون وسطی پژوهشی جدید میباشد. این تحقیق به یک سوال اصلی که حقیقت وحی در اسلام و مسیحیت چیست؟ و به چند سوال فرعی، طی چهار فصل پاسخ داده است در فصل اول واژگان کلیدی تعریف شده است. از اقسام هشتگانه وحی در قرآن، مشخص شده که وحی به معنای رسالت و نبوت مورد بحث است. و گونههای وحی نبوی، نحوهی دریافت وحی، فرق وحی با الهام و وسوسه و ویژگیهای وحی تبیین شده است. در فصل دوم از حقیقت وحی در فلسفه و الهیات غرب در چهار دورهی مختلف بحث شده است. در دوران قبل از قرون وسطی وحی در عهد جدید بر اساس دادههای اناجیل و کتابهای تفسیری پیرامون آن به این نتیجه رسیده است که عیسی تجسم وحی و کلمهی خدا است، عیسی وحی کامل است، و یا اینکه عیسی وحی منزل و تجلی کلمه در دنیا است، در دوران قرون وسطی در سرشت وحی سه دیدگاه یعنی نظریهی گزارهای، زبانی و تایخ نجاتبخشی مطرح بوده است، و به این نتیجه دست یافته است که وحی گزارهای و زبانی مجموعهای از حقایق است که خداوند بر پیامبر القاء کرده است. بر اساس دیدگاه تاریخ نجاتبخشی وحی از مقولهی فعل و حادثه است که به وسیلهی آن خود را در عیسی نشان داده و با مصلوب شدنش نجات را عهدهدار شده است. در دوران نوین نظریه شایرماخر که وحی را تجربهی دینی دانسته است بررسی گردیده و در قرن نوزدهم عدهای که وحی را نتیجهی بروز شخصیت درونی خوانده است. همچنین به تبیین دیدگاه کارل بارت که وحی اصلی شخص مسیح است پرداخته و مشخص کرده که کلام بارت بر تفاوت خدا با سایر جهان بنیان نهاده شده است. در دوران معاصر وحی اصلی شخص مسیح است و وحی در عیسی تجسم یافته است، و یا اینکه وحی مکاشفه مخصوص خدا برای نجات انسان است. در فصل سوم حقیقت وحی در فلسفه و الهیات اسلامی از نگاه فیلسوفان، متکلمان، عرفا و وحی از نگاه وحی مورد بررسی قرار گرفته است. و به این نتیجه دست یافته که فارابی و ... وحی را نتیجه عقل فعال دانستهاند. از نظر متکلمان بطورکلی وحی با دو رویکرد یعنی زبانی و غیر زبانی بحث شده و مشخص شده که دیدگاه تجربه دینی زبانی نیست. از نظر عرفا وحی کشف و شهود عرفانی است، برخی از مفسران وحی را نتیجه بلوغ دانستهاند. وحی از نگاه وحی به عنوان درک ویژه و سرشت زبانی داشتن آن، به این نتیجه دست یافته است که حقیقت وحی برای غیر پیامبران، قابل درک و فهم نیست دیگران تنها میتوانند به آثار آن پی ببرند. در فصل چهارم که مقایسهی وحی بین اسلام و مسیحیت است اشتراکها و اختلافهای آن تبیین گردیده است و روشن شده است وحی مسیحی قبل از قرون وسطی با وحی اسلامی، در معنا، ماهیت، وحی مکتوب، و ... اختلاف دارد. اشتراکها و اختلافهای وحی مسیحی در دورانهای قرون وسطی و نوین بیان گردیده و روشن شده است که تجربهی دینی قابل تطبیق بر وحی نیست.وحی نتیجه بروز شخصیت درونی، در فهم کارل بارت، نتیجهی نبوغ و کشف و شهود عرفانی مورد نقد قرار گرفته است. از دیدگاههای متکلمان پیرامون وحی، به دست آمده است که نظریهی کلام حادث، کلام لفظی و شعور مرموز قابل قبول است.
بیشتر