جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

توجه به معنویت و عرفان در گستره فرهنگ و آداب و رسوم این مرز و بوم پیوسته از جایگاه ویژه ای برخوردار است. در چند دهه اخیر که پیشرفت های روز افزون علمی، زمینه ساز پویایی بیشتر و پیچیدگی جوامع بشری شده است، همواره توجه به «دین و معنویت» برای رشد و شکوفائی استعدادهای فطری و درونی و هدفمندی مسیر رشد و بالندگی به طور آشکارا احساس می شود.امروزه روانشناسان برای اصلاح رفتارها علاوه بر ابعاد جسمی، روحی و اجتماعی اصل دیگری به نام «معنویت» را مطرح می کنند. از این رهگذر توجه به آثار فرهیختگان شعر و نثر ادب فارسی که از منابع غنی و سرشار برای آشنایی با عرفان و معنویت است، بسیار ارزشمند است؛ اما مطالعه آثار عرفا و سیر در معنویت و عرفان بدون فهم و درک معانی دقیق اصطلاحات عرفانی میسر نیست. از طرفی برای دستیابی به مفاهیم عمیق معنویت تحلیلی مقایسه ای بین عرفا و روانشناسان مفید است.در این پژوهش سعی شده است ضمن واکاوی مفهوم شکر، عفو، مراقبه و سکینه قلب در متون نثر عرفانی تا سده هفتم و بررسی شکر و تشکر؛ بخشودگی، مراقبت و آرامش درون در روانشناسی، به بیان آثار و فواید این مقایسه تطبیقی با روش توصیفی – تحلیلی پرداخته شود و تفاوت و اشتراک هر دو حوزه بیان گردد.مفاهیم شکر، عفو، مراقبه و سکینه قلب در بیان عرفا بر اساس خدا محوری است که آثار آن به صورت فردی و جمعی در روابط بین انسانها نیز تبیین می شود. اما در بیان روانشناسان بر اساس انسان محوری و نوع دوستی بررسی می گردد.- تأثیر این مباحث از منبع وحی در میان عرفا موجب اعتماد و اطمینان خاطر بوده و زمینه ساز اصلاح فرد و جامعه است. اما در روانشناسی تأثیر بخشودگی، تشکر، مراقبه و آرامش درون، بیشتر در استحکام زندگی اجتماعی بررسی و تبیین می شود البته به این معنا نیست که به جنبه های فردی توجه نشود.- خدا محوری در بیان مفاهیم موجب هدفمندی، معناداری و رشد و بالندگی مسیر زندگی است. - برخی از آثار و فواید شکر، عفو، مراقبه و سکینه قلب عبارتاست از:کاستی ناهنجاریهای فردی و اجتماعی، کاهش اضطراب، تهذیب نفس، افزایش عزت نفس، سلامت جسم و روان، اعتماد به نفس و در نهایت اصلاح فرد و جامعه. کلید واژگان: شکر، بخشودگی، مراقبه، سکینه قلب و معنویت..

هدف این تحقیق، آشنایی با احوال، آثار، اساتید، شاگردان و اندیشه‌های عرفانی سیّد جلال الدین آشتیانی،می‌باشد.برای رسیدن به این هدف ابتدا به آثار ایشان مراجعه شده است. چه آثاری که وی به صورت مستقل تألیف کرده‌ و چه آثاری که بر آنها مقدمه و تعلیق افزوده و تصحیح کرده ‌و نیز در آنها دیدگاه وی درباره‌ی مسائلی چون ولایت، عالم مثال، وحدت وجود و ... بیان شده است. همچنین آثاری که دیگران از جمله شاگردانش، درباره‌ی ابعاد مختلف شخصیتی استاد آشتیانی نوشته، مورد بررسی قرار گرفته‌اند و بدین طریق با مطالعه‌ی آثار استاد آشتیانی و شاگردانش؛ بعد عملی، عرفانی و اخلاقی وی معرفی شده است.هرچند تلاش‌های علمی استاد آشتیانی در زمینه‌ی فلسفی، عرفانی، کلامی و تفسیری بوده است، این پایان نامه پس از معرفی آثار استاد، صرفاً به تبیین آثار عرفانی وی پرداخته است.درون مایه‌های عرفانی مطرح شده در آثار ایشان، دارای آموزه‌های عرفان نظری و عملی برای پژوهشگران علاقمند در این زمینه می‌باشد.هدف از انجام این رساله ، شناخت و ارزیابی آثار و ابعاد عرفانی استاد آشتیانی است همچنین بررسی جایگاه عرفان در آثار وی . در راستای این هدف ، تلاش شده ؛ آن دسته از آثار و رفتار استاد آشتیانی که با تعالیم و آموزه های مطرح شده در عرفان اسلامی تطابق دارد استخراج و با توصیف و تحلیل مفاهیم و مولفه های عرفانی ، جایگاه آن را در سیره ی ایشان بیان نماید . نتیجه ای که حاصل شد نشان دهنده ی این است که ایشان علاقه و گرایش خاصی به مسائل عرفانی و نیز اهل بیت ( ع ) داشتند . ایشان هرگز به سنت فلسفه پای بند نبود .استاد آشتیانی به مبانی عرفا نظر دارد و آن را با براهین عقلی وفق می دهد و معتقد است که مسائل کتب عرفانی اسلامی به مراتب نفیس‌تر از مسائل کتب اهل نظر است. زمانی می‌توانیم فعالیت و خلاقیت این استاد را توصیف کنیم که بگوییم او ملاصدرایی دیگر است.این تحقیق به روش توصیفی – تحلیلی از نوع تحلیل محتوا انجام گرفته که عناصر و مطالب مورد نظر، گردآوری و طبقه بندی و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته‌اند.

عرفان اسلامی مبتنی بر اعتقادات اسلامی و سرشار از آموزه های اجتماعی و اخلاقی است که نگاه تک بعدی و یک جانبه گرایانه به آن بیانگر عدم شناخت عرفان ناب اسلامی است . لذا اين پژوهش به بررسی عرفان اجتماعی و شناخت جنبه های مردمی آن در متون منثور عرفانی قرن پنجم تا قرن هفتم هجری مي پردازد و اخلاق اجتماعی عرفا را در بینش عرفانی و سیر و سلوک عملی شان بررسی می کند .این رساله با بررسی عزلت و نفي تداوم آن در سير و سلوک عرفا آن را مقدمة ورود عرفاني عارف به جامعه می داند و با تبیین اهداف اجتماعی عزلت ، حقیقت تازه ای از عرفان اسلامی را بیان می کند و در ادامه با بررسی مبانی صحبت و هم نشینی ، جنبة دیگری از عرفان اجتماعی را نشان می دهد و با این مقدمه به بررسي جنبه هاي اجتماعي عرفان ؛ يعني شفقت به خلق ، حسن خلق و مدارا ، فتوت ، عفو و بخشش ، ايثار ، هدايتگري و غیره در متون عرفانی می پردازد و گستردگي عرفان ناب اسلامي و تأثير مردم گرايي و نوع دوستي را در رسيدن به قرب الهي بیان می کند . اگر چه هدف کلی اين رساله اثبات حضور مؤثر عرفا در جامعه و نقش آن در تقرب به خدا و شناخت جايگاه ارزشمند خلق در بينش عرفا است اما علاوه بر آن با بیانی روشن ، پرده از چهرة حقیقت عرفان اسلامی بر می دارد و آن را در متن جامعه به نمایش می گذارد و حقانیت عرفان اسلامی را در مقابل عرفان های نو ظهور نشان داده و به شناخت عرفان واقعی کمک می کند . هم چنین مباحث اخلاقی و مردمی مطرح شده در این رساله در زمینة حل مسائل روانی به خصوص روان شناسی مثبت مؤثر خواهد بود و به رشد مفاهیمی بنیادی روان شناسی مثبت ، چون مثبت اندیشی ، هدفمندی ، بخشش و نوع دوستی ؛ در جامعة معاصر ، کمک خواهد کرد .

نقد محتوایی آثار ادبی در پژوهش های ادبی پارسی چندان رواج و روایی ندارد و بسا که زیبایی ها و جذابیت های بیرونی و موضوعی پژوهنده و خواننده را آن چنان درگیر می کند که به درستی و نادرستی نگاشته ها کمتر توجه می نماید. یکی از متون معتبر نثر فارسی که از منابع اصلی پژوهشگران درباره شخصیت جلال الدین مولوی و خاندان و یارانش می باشد، کتاب مناقب العارفین نگاشته شمس افلاکی است. این کتاب با شیوه ای مریدانه و مخلصانه نگاشته شده و اشتباهات و تضادهای بسیار دارد. از گذشتگان با بیاناتی غیر واقع، اسطوره می سازد و از معاصران با شیفتگی بسیار شخصیت های فرا واقعی جلوه می دهد که با نگاشته های خودش هم - اگر دقیق بررسی شود - تطبیق نمی کند. در این جستار احوال یکی از گذشتگان (بهاء ولد) پدر مولوی و یکی از معاصران او (امیر عارف، نوه مولوی) بررسی می شود.

مفاد آیات 71 و 72 سوره مریم به این ترتیب است که همه انسان ها اعم از کافر و مومن به آتش جهنم وارد می شوند، اما افراد پرهیزکار نجات می یابند و ناپاکان و پلیدان در جهنم به طول ابدی و جاودانه باقی می مانند. ادب عرفانی فارسی بر طبق رسم دیرینه خود - تاثر از نکات حساس و قابل توجه فرهنگ قرآنی و اسلامی - از دو آیه فوق به طور گسترده متاثر شده و نویسندگان و شعرای عارف مشرب با تغییرات شگفت انگیزی به مساله ورود همه انسان ها به جهنم پرداخته اند. نکته قابل توجه این است که این موضوع - ورود همه انسان ها به جهنم و نجات مومنین و پرهیزکاران - یک سنت تغییر ناپذیر الهی معرفی شده است.

اخلاق معاشرت يکي از شاخه‌هاي اخلاق کاربردي است. اين قسمت از اخلاق از آن جهت که موجودي اجتماعي و در ارتباط مداوم و ناگزير با همنوعان خود مي‌باشد، از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. شناخت غم و شاديِ واقعي و کاذب و معرفي پيامدها و نتايج هرکدام، بيان الگوهاي صحيح غم و شادي، راهکارهاي چگونگي کسب غم و شادي واقعي و گريز و رهايي از غم و شادي کاذب با تأكيد بر متون ديني و عرفاني منظور اين نوشتار است. در اين مقاله همچنين به شبهه‌هايي که در زمينه دين و موضع آن در برابر غم و شادي وجود دارد پرداخته شده است.

سماع، اصطلاحی است که از زمان رشد عرفان در ایران در آثار صوفیانه درباره آن سخن گفته شده است.بسیاری از عارفان متشرع یا علاقه چندانی به سماع نشان نداده‌اند و یا برای آن شرایط سختی قایل شده‌اند.در مقابل، بسیاری از عارفان نیز سماع را وسیله‌ای برای جذب واردات قلبی از جانب محبوب دانسته و شرایط آن را ذکر کرده‌اند.از آغاز تا قرن پنجم(هـ ق) تفکر و رفتار صوفیانه در ذهنیت جامعه ایرانی در حال شکل‌گیری و نمو بود؛ از این‌رو دیدگاه نویسندگان کتاب‌های تئوریک صوفیانه در این دوره بر عرفان دوره‌های بعد تأثیر فراوان گذاشت.در این مقاله نظر نویسندگان مهم این دوره درباره سماع و شرایط آن در تصوف بررسی شد تا روشن شود انجام سماع در آن دوره چگونه و با چه شرایط و اعتقاداتی در تصوف رواج داشت.به این منظور پس از ذکر مقدماتی در زمینه سماع، بررسی و تحلیل بحث سماع تا قرن پنجم(هـ ق) انجام شد.اساسِ این پژوهش بر نظر نویسندگانی است که چارچوب متصوفه به کتابهای نظریِ آن‌ها وابسته بوده است.در پایان روشن شد تا قرن پنجم هنوز پایکوبی در مجالس سماع چندان جایگاهی نداشته و تا آن زمان منظور متصوفه از سماع تنها گوش دادن به آواز و شعر و خرقه کردن جامه و بیخود شدن و فریاد زدن و نوعی حرکت بوده است نه بیش‌تر از آن.