جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: محمود م. ایوب در آثار خود به ویژه در سال های 1398، یک الگوی اسلامی از رستگاری را توسعه داده است رنج رستگاری در اسلام. ایوب با این فرض که رستگاری تحقق از طریق رنج است یک الگوی جایگزین اسلامی از رستگاری در چارچوب شفاعت (شفاعه) را پیشنهاد کرد تشیع اثنی عشری به نظر او شفاعت پاداش مستقیم مصائب و شهادت است اهل بیت(ع) تا بندگان خود را از جهنم و عذاب الهی نجات دهند. با این حق شفاعتی. حوض الکوثر در الگوی رستگاری محمود ایوب در تشیع نمادی از ثواب و عنایات خاندان مقدس و اثبات نهایی آنهاست. رنج کشیدن. این مقاله به نقد اندیشه های محمود ایوب در مورد ارتباط انحصاری بین شفاعت و رنج در تشیع و استدلال می کند که امتیاز شفاعت پیامبر و خاندان مقدس به خاطر مقام والای ایشان در پیشگاه خداوند است که حتی بدون آن تثبیت شد رنج‌هایشان، اما آن رنج‌ها و محرومیت‌ها مقام‌های بلندشان را تقویت کرده است موقعیت یعنی خداوند هیچ درخواستی از پیامبر و اهل بیت را رد نمی کند از جمله شفاعت آنها نه فقط به خاطر تحمل رنج و شهادتشان، بلکه به خاطر محبت و احترام خداوند نسبت به آنها که دلایل متعددی دارد. بنابراین، شفاعت کننده حق پیامبر و اهل بیت در روز قیامت بیان حق تعالی است نسبت به پیامبر و خاندان پاک احساس می کند و مقام والای ایشان را به همگان نشان می دهد موجودات علاوه بر این، هدف دوم شفاعت که محمود ایوب نیز با آن موافق است، این است عنایت خداوند برای بهره مندی از کسانی است که زندگی نیکو داشته اند ولی میزان اعمال بدشان زیاد است بیش از میزان اعمال نیکشان است و مستحق مجازات هستند. در نهایت، این مقاله پیشنهاد می کند که بر اساس هدف دوم از شفاعت، اگر چه خداوند بخشنده و مهربان در تشیع اثنی عشری خدای قابل قبولی نیست، او ممکن است شباهت هایی به آنچه مسیحیت ترسیم می کند داشته باشد. خدای دلسوز و قابل قبولی که از رنج مردمش رنج می برد، به ویژه در آثار یورگن مولتمن