جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

«فلسفه زمان خودش است که در افکار درک می‌شود. نیازی نیست دربرابر پدیده جهان توقف کند تا تأثیرات خود را از آن بگیرد، برعکس، موضوع خود را آزادانه انتخاب می‌کند و خودش وظایفی را که بعدا توسعه می‌دهد، تعیین‌ می‌کند.» گئورگ ویلهلم فردریش هگل با این کلمات عمیق، جوهره‌ی اثر اصلی کتاب خود، «عقل در تاریخ» را دربر می‌گیرد. این قطعه عظیم، پژوهشی فلسفی به‌عنوان یک کاوش جامع در‌مورد تکامل تفکر بشری عمل‌ می‌کند و توسعه‌ی ایده‌های فلسفی را از دوران‌ باستان تا دوران خود هگل در اوایل قرن‌ نوزدهم دنبال‌ می‌کند. سخنرانی‌های هگل، سفری شگفت‌انگیز را درمیان چشم‌اندازهای فکری تمدن‌های گذشته ارائه می‌دهد‌ و از تابلوی پیچیده ایده‌هایی که درک و ادراک انسان را شکل داده‌اند، پرده‌برداری می‌کند. هگل که به‌دلیل روش دیالکتیکی و بینش عمیق خود در‌مورد ماهیت واقعیت مشهور است، دیدگاهی پانوراما از تاریخ فلسفی ارائه می‌دهد که هم روشنگر و هم تفکر‌برانگیز است. آنچه آثار هگل را متمایز می‌کند صرفا گستردگی تاریخی آن نیست، بلکه عمق بینشی است که او با آن هر دوره فلسفی را تحلیل می‌کند. از تفکرات متافیزیکی یونانیان باستان تا ایده‌های انقلابی عصر روشنگری، هگل در میان ملیله‌های غنی اندیشه‌ی بشری با وضوح و دقت قابل‌توجهی حرکت می‌کند. یکی از جذاب‌ترین جنبه‌های سخنرانی‌های هگل، توانایی او در تشخیص جریان‌های فکری زیربنایی است که سنت‌های فلسفی ظاهرا متفاوت را به هم متصل می‌کنند. او نشان می‌دهد که چگونه هر جنبش فلسفی، بر دستاوردهای پیشینیان خود بنا می‌شود و یک پیشرفت دیالکتیکی مستمر به سمت درک و ترکیب بیشتر را‌ شکل می‌دهد. علاوه‌بر این، سخنرانی‌های هگل به قلمرو گمانه‌زنی انتزاعی محدود نمی‌شود؛ در‌عوض، آنها بینش‌ عمیقی از زمینه‌های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی ارائه می‌دهند که گفتمان‌ فلسفی را در طول تاریخ شکل‌ داده‌ است. هگل با زمینه‌سازی ایده‌های فلسفی در محیط تاریخی‌شان، درک دقیقی از تعامل پیچیده بین ایده‌ها و جامعه ارائه می‌کند. با‌ اینحال، شاید قانع‌کننده‌ترین جنبه‌ی کار هگل، ارتباط پایدار آن با گفتمان معاصر باشد. علیرغم ارائه بیش از دو قرن پیش، سخنرانی‌های او همچنان در‌ گوش خوانندگان معاصر طنین‌انداز می‌شود و بینش‌های عمیقی را درمورد سوالات همیشگی ارائه می‌دهد که از زمان‌های بسیار قدیم بشریت را درگیر کرده است. «عقل در تاریخ»، به‌عنوان یک دستاورد بزرگ در سالنامه‌ی پژوهش‌های فلسفی ایستاده است. این اثر با گستره‌ی وسیع، بینش‌های نافذ و ارتباط بی‌زمان، اثری است که تا امروز به الهام بخشیدن و روشنگری خوانندگان ادامه می‌دهد و همانطور که خود هگل به درستی خلاصه می‌کند: «تاریخ فلسفه را باید به‌عنوان باغ جهان فکری نگریست، زیرا انواع آن اشکالی را به نمایش می‌گذارد که روح تحت‌ آن خود‌ را نشان‌ داده‌ است».

ترجمه ماشینی : فلسفه هگل در سال های اخیر رنسانس شگفت انگیزی را تجربه کرده است و توجه به این مفهوم فلسفی در بسیاری از کشورها به شدت در حال افزایش است. مسئله موضوعیت و مدرنیته در مرکز شیوه های جدید تفسیر و عاری از کلیشه های غبارآلود و سوء تعبیرهای بدخواهانه به ویژه در قرن بیستم قرار دارد. مشارکت‌های این مجموعه به ویژه به موضوع ارتباط فعلی فلسفه عملی هگل مربوط می‌شود. طیف گسترده ای از هگل به عنوان بنیانگذار ایده دولت اجتماعی مدرن و درک او از قانون، مقاومت و خشم، تا انتقاد او از فرهنگ هند باستان و دیدگاه دموکراسی، تا حضور هگل در بحث های امروزی را در بر می گیرد. پدیدارشناسی فرانسوی و در بحث های اخلاق مدرن.

ترجمه ماشینی : مفهوم منفی نگری به عنوان نقص و اصل پیشرفت، اختراعی است که هگل قاطعانه مدعی آن است. از نظر او این منفی‌گرایی فعال است که به واقعیت اجازه می‌دهد - با وجود مراحل شکاف و شکست - به عقلانیت کامل برسد. اگر هگل نماینده روشنگری از طریق ارزش گذاری عقل است. با این حال، او از دیدن یک فرم غیرتاریخی و همیشه تکمیل شده در آن امتناع می ورزد. زیرا در نظر او عقل در تکوین است و فقط به صورت مترقی و پر زحمت بر روی واقعیت سرمایه گذاری می کند. این همان چیزی است که این اثر در سفری به فلسفه هگلی که عمق و ناهمواری آن را برجسته می کند، برجسته می کند.

ترجمه ماشینی : این کتاب کلاسیک تفسیر استادانه مارکوزه از فلسفه هگل و تأثیری است که بر اندیشه سیاسی اروپا از انقلاب فرانسه تا امروز داشته است. مارکوزه مفاهیم ایده‌های هگل را با تحولات بعدی در تفکر اروپایی، به‌ویژه با نظریه مارکسیستی به‌طور درخشان روشن می‌کند. عقل و انقلاب: هگل و ظهور نظریه اجتماعی. کپی رایت؛ پیشگفتار؛ فهرست؛ بخش اول مبانی فلسفه هگل. معرفی؛ 1. محیط اجتماعی-تاریخی. 2. محیط فلسفی. من نوشته های الهیات اولیه هگل (1790-1800)؛ دوم به سوی نظام فلسفه (1800-1802); 1. اولین نوشته های فلسفی; 2. اولین نوشته های سیاسی; 3. سیستم اخلاق; III سیستم اول هگل (1802-1806); 1. منطق; 2. فلسفه ذهن; IV پدیدارشناسی ذهن (1807); V علم منطق (1812-16).