جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: ژرژ فلوروسکی مغز متفکر «بازگشت به پدران کلیسا» در الهیات ارتدکس قرن بیستم است. دیدگاه الهیاتی او - سنتز نوپاتریستی - به پارادایم اصلی الهیات ارتدوکس و معیار طلایی هویت ارتدوکس شرقی در غرب تبدیل شد. این مطالعه با تمرکز بر دوره اروپایی فلوروفسکی (1920-1948)، چگونگی تفسیر متحول فلوروفسکی از تفکر دینی روسی، به ویژه ولادیمیر سولوویوف و سرگیوس بولگاکف، را به رویکرد او نسبت به منابع پدری می پردازد. پل گاوریلیوک با در نظر گرفتن دقیق مبانی هستی شناختی، معرفت شناختی و کلیسایی خوانشی جدید از الهیات نوپاتریستی فلوروفسکی ارائه می دهد. تقابل الهیات نوپاتریستی فلوروفسکی با فلسفه‌های دینی «مدرنیستی» پاول فلورنسکی، سرگیوس بولگاکف و دیگر نمایندگان رنسانس مذهبی روسیه معمول است. Gavrilyuk استدلال می کند که روایت استاندارد الهیات ارتدکس قرن بیستم، بر اساس این قطب بندی، باید تجدید نظر شود. نویسنده تصاحب انتقادی فلوروفسکی را از مضامین اصلی رنسانس مذهبی روسیه، از جمله ضدیت های الهیاتی، معنای تاریخ، و ماهیت شخصیت نشان می دهد. ویژگی‌های متمایز الهیات نوپاتریستی فلوروفسکی - تمرکز مسیحی، «تجربه کلیسایی»، شخصیت‌گرایی، و «هلنیسم مسیحی» - به بهترین وجه در پس‌زمینه مشکل اصلی رنسانس قابل درک است. به طور خاص، نشان داده شده است که سوفیولوژی بولگاکف یک زیرمتن جدلی برای الهیات خلقت فلوروفسکی ارائه کرده است. استدلال می شود که استفاده از هنجار پدری در کاربرد الهیات مدرن روسیه نشان دهنده امضای الهیات فلوروفسکی است. این مطالعه با تکیه بر مطالب و مکاتبات آرشیوی منتشرنشده، نور جدیدی را بر جنبه‌هایی از حرفه فلوروفسکی مانند پیشینه خانوادگی، مشارکت او در جنبش اوراسیا، پایان‌نامه‌اش درباره الکساندر هرزن، سخنرانی‌هایش درباره ولادیمیر سولوویف، و مشارکت او در برادری بولگاکف می‌افکند. سنت سوفیا