جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این مطالعه منشأ، توسعه و بحران پروژه الهیات آلمانی قرن نوزدهمی را به عنوان علم توصیف می کند. روایت آن بر دو مکتب کلامی غالب در این دوره متمرکز است، مکتب توبینگن و مکتب ریچل. کار آنها به عنوان یک تلاش بزرگ برای ترکیب الهیات تاریخی و سیستماتیک در پارادایم های دوگانه تاریخ گرایی و ایده آلیسم آلمانی ظاهر می شود. یوهانس زاخوبر با درگیر شدن جزئیات با تحقیقات الهیاتی، تاریخی و فلسفی قهرمانان داستان، اساس این پژوهش را به عنوان یک اعتقاد عمیق به وحدت نهایی دانش بشری بازسازی می کند. این ایده‌آلیسم با اصول تاریخ‌گرایانه‌ای که زیربنای بسیاری از تحقیقات واقعی محققان بود، در تضاد بود. تنش بین این پارادایم ها در کل دوره جاری شد و در نهایت به فروپاشی پروژه در پایان قرن منجر شد. زاخوبر با تکیه بر انبوهی از منابع اولیه، که بسیاری از آنها قبلاً هرگز در مطالعات انگلیسی زبان مورد استفاده قرار نگرفته بودند، داستان اساساً الهیاتی را که ارائه می کند در تحولات فکری گسترده تر در آلمان قرن نوزدهم گنجانده است. با وجود شکست نهایی، پروژه الهیات به عنوان علم در آلمان قرن نوزدهم در اینجا به عنوان یک تلاش فکری پارادایماتیک مدرنیته اروپایی با اهمیتی گسترده فراتر از محدوده یک رشته دانشگاهی توصیف می‌شود.