جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: مفهوم «خیر و شر» از زمان پیدایش عقل بشری همچنان قابل حل باقی مانده است. هر فردی در زندگی روزمره از اصطلاحاتی مانند خیر و شر، کردار و بدی و فضیلت و بدی و غیره استفاده می کند. او اعمال و آداب خود را از جنبه اخلاقی به تصویر می کشد و شخصیت های دیگران را مورد انتقاد قرار می دهد و آنها را به طیف خیر و شر متهم می کند. ما در زندگی روزمره تجربه می کنیم، اگر دو نفر با هم دعوا کنند. هر کس سعی می کند با استدلال، حقیقت خود را ثابت کند و دیگران را به اشتباه متهم کند. همین روند در میان زندگی ملت ها رایج است. هنگامی که اختلاف از حد فراتر رود، اصول، قواعد و مقررات مختلف به عنوان کمکی برای تشخیص صدق و باطل ذکر می شود و به خوبی یا بدی محکوم می شود. معمولاً تصور شده است که فیلسوفان عقاید اساسی را منحل کرده اند. این یک واقعیت است زیرا فیلسوفان آزاداندیش ادیان را در همه جنبه ها مورد انتقاد قرار دادند. گاه پایه محکمی برای باورهای دینی گذاشته اند. علاوه بر این، اعتقادات مذهبی را تقویت کردند. در میان همه فیلسوفان مسلمان در زمینه فلسفه و دین تبحر داشتند. آنها فلسفه را وابسته به دین قرار دادند. مفهوم «خیر و شر» همیشه مفهومی قابل حل باقی مانده است. اما علیرغم وضعیتی که وجود دارد این است که افکار انسان نه توانست آن را تثبیت کند و نه آن را حل کند. خداوند استفاده از عقل و مراقبه را مجاز دانسته است. در عصر حاضر، شر با شیفتگی به نظر می رسد که گویی درست به نظر می رسد و تشخیص خیر و شر بسیار دشوار است، هر چند برای قضاوت در مورد تفاوت آنها، انسان باید بداند که چگونه با نگاهی گذرا به واقعیت خیر و شر با وضوح نگاه کند. . به این ترتیب ممکن است از شر شر خلاص شویم. این مفهوم در زندگی روزمره ما رایج است، بنابراین با اتخاذ خیر، می توانیم شر را از بین ببریم. این فکر به زندگی روزمره ما تعلق دارد، بنابراین شناخت خوب و بد مهم است.