جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

با توجّه به اهمیت نقش روایات در فهم دقیق قرآن و نیز عدم وجود تفسیری جامع با تکیه بر روایات تفسیری معصومان همراه با ارزیابی و تحلیل آن‌ها، این پژوهش در محدوده‌ی آیات ۱ تا ۱۹۱ سوره‌ی شعراء، در دو دامنه‌ی قرآنی و روایی انجام شده است. در دامنه‌ی قرآنی، مفاد ظاهری آیات با تکیه بر اقوال لغویان و تفاسیر اجتهادی تبیین شده است و در دامنه‌ی روایی با منبع قرار دادن مهم‌ترین تفاسیر مأثور شیعه همچون «تفسیر قمی» و «البرهان فی تفسیر القرآن» و جوامع حدیثی نظیر «الکافی» و نیز در بخش اهل سنت کتاب «الدر المنثور»، روایات تفسیری معصومان گردآوری و بررسی شده است. با توجه به داستانی و تاریخی بودن سوره، این پژوهش در قالب چهار گفتار شامل: طلیعه سوره، داستان حضرت موسی، داستان حضرت ابراهیم و بی‌تقواترین اقوام (قوم نوح، قوم عاد، قوم ثمود، قوم لوط و اصحاب ایکه) تنظیم گشته است و در هر بخش پس از بیان مفاد ظاهری، به روایات تفسیری معصومان پرداخته و پس از آسیب شناسی محتوایی، گونه‌ی روایات مشخص و سپس آموزه‌های هدایتی برآمده از روایات بیان شده است و در انتها بین مفاد ظاهری و مفاد روایی مقایسه شده است. بر این اساس مشخص شد که مهم‌ترین موضوعات مطرح شده در آیات، توحید در ربوبیّت، تقوا، لزوم اطاعت از نبیّ، حق ناپذیری توده‌ی مردم و تأکید بر عزّت و رحمت خداوند است، در بخش روایی نیز با بررسی ۶۸ روایت شیعه و ۱۱ روایت اهل سنّت معلوم گشت که روایات شیعه شامل تمامی گونه‌های قرآن شناسی، معنا شناسی، تبیینی ـ تفسیری، تأویل، جری و تطبیق و مستفاد است که جری و تطبیق با ۱۸ مورد و تأویل با ۱۲ مورد از بیشترین فراوانی برخوردارند و روایات نبوی «الدر المنثور» بیشتر مرتبط و غیر تفسیری هستند. همچنین جعل بیشترین آسیب وارده بر روایات شیعه و سنی است و بعد از آن درج، تصحیف، تحریف و تطبیق نادرست راوی از دیگر آسیب‌های وارده هستند. همچنین آموزه‌‌های هدایتی روایات ذکر شده در متن پژوهش، در چهار حوزه‌ی «اعتقادی» و «تربیتی ـ اخلاقی» «اجتماعی» و «دشمن شناسی» جای می‌گیرند که آموزه‌های اعتقادی خود بر چهار محور «خدا شناسی»، «نبی شناسی»، «امام شناسی» و «معاد شناسی» قرار دارد.