جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

پژوهشی در شیوه های کاربردی تربیت دینی و رشد و پرورش استعدادهای بالقوه انسان از دیدگاه قرآن است. نویسنده این پژوهش را در دو بخش تنظیم نموده که بخش اول به مباحث مقدماتی و بخش دوم به شیوه های کاربردی تربیت دینی اختصاص دارد. وی در بخش دوم به مباحثی همچون اسوه دهی و اسوه پذیری و شرایط آن، موعظه، تبشیر و تنذیر، وعده و وعید، تشویق و تنبیه، امید و ترس، بخشش و عبرت آموزی پرداخته است. نویسنده در خاتمه در قالب چند سؤال و پاسخ اشاره کرده است که از جمله نتیجه گرفته است که اسلام برای تربیت انسان، طریقه و روش خاصی دارد و تربیت انسان با این شیوه، سازنده شخصیت خاصی از فرد می شود که آن شخصیت مدّنظر نظام تربیتی اسلام است، و در پاسخ به این سؤال که شیوه های تربیتی اسلام را بدون نیاز به هیچ منبعی می توان از قرآن استفاده نمود.