جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

بهره گیری از فرهنگ و ادب مشرق زمین و به ویژه سرزمین پارس در سفرنامه ها و داستان های نویسندگان ابتدای قرن 20 فرانسه، از جمله در آثار موریس بارس امری واضح و مبرهن است. این تاثیر در دفاتر و در دو کتاب باغی بر ساحل رود اورونت و تحقیقی در سرزمین های لوان که قبل از مرگ وی به چاپ رسید. از جایگاه ویژه ای برخوردار است. بارس گاه در نوشته هایش و در حکم یک صاحب قلم، انتقال دهنده فرهنگ و ادبیات شرقی و ایرانی به غربیان می شود و در پاره ای اوقات فراغت با اشعار سخنوران این مرز و بوم آثارش را زیبنده می سازد؛ گاه به عنوان یک الگوی وطن پرستی برای فرانسوی ها از باورهای ملی و اعتقادات مذهبی به خصوص ایرانیان سخن می گوید و اعتبار آن ها را در غنا و استواری یک فرهنگ و یک ملت گوشزد می کند. در این مقاله به تجزیه و تحلیل نوشته های این سه عنوان بارس پرداختیم تا نقل قول ها و اشاره های مستقیم با غیرمستقیمی را که به شاعران ایرانی وجود دارد برجسته سازیم و نقش بنیادین آن ها را در پیدایش آثار نویسنده فرانسوی، موریس بارس، شرح دهیم.