جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

قرآن کریم از آن مقام الوهی بوده و نزولش موجبات تعالی متن و زبان عربی را فراهم ساخته به صورتی که آیات سوره های آن از زیباترین و شیواترین کلماتدر شیوه بیان و تصویرسازی صحنه ها از ساز و کارهای هنری بهره می جوید. تجسم زیبایی ها و توجه به زیبایی شناسی آیات مبنا و قاعده بنیادین سبک قرآن و ابزار برجسته و برگزیده در بیان معانی مجرد ذهنی، حالت های درونی و موضع گیری های انسانی است. در عین حال، سرتاسر آیات قرآن و کلام وحی پوشیده از تصویر است. یکی از وجوه سادگی و قابل فهم بودن بیان قرآن، همین تصویری و ملموس بودن مفاهیم ذهنی آن است. تصویر هنری و زیبایی الفاظ و معانی قرآن وجود بشری را که آمیزه ای ازعقل ، احساس و وجدان است ، مخاطب قرار می دهد و با تحریک روان او و ایجاد تعادل میان آنها در نهایت تصویری ایده آل از ابعاد فکری اش را ترسیم می نماید. هنر نیز با دستمایه قرار دادن روح آدمی همیشه آن را به آرامش رسانده است. هنر هرگز از حقیقت جدا نبوده و با امر قدسی ارتباط دارد و در این میان زیبایی شناسی و تصویرپردازی هنری در جهان بینی دینی از جایگاه ویژه ای برخوردار است. از منظر قرآن کریم، جهان آفریده ذاتی زیباست و این ذات هر آنچه آفریده زیباست و از آنجا که سوره الرحمن به عنوان عروس وحی به زیباترین سوره قرآن شهرت یافته است؛ پژوهش حاضر با متجلی نمودن تصویر و ترسیم در آیات این سوره به بخش ها و فصل هایی تقسیم شده است. در ابتدا با بهره گیری از تعاریف عینی و بیان مولفه های زیبایی شناسی و تصویرگری و طرح آراء و نظرات صاحب نظران این حوزه ها به نشان دادن نکته ها و جنبه های زیبایی کلام وحیانی در سوره مهر پرداخته است و از آنجا که ترسیم و تجسیم بر جدل، قیاس، مناظره، تمثیل و غیره نیز تکیه می کند در انتها با بیان مثال های عینی در قالب پردازشی نمادین به تحلیل آیات این سوره با رویکردی توصیفی پرداخته است. پژوهش حاضر سعی دارد تا با رویکردی زیباشناسانه و با توجه به مفاهیم تصویرپردازی هنری و مولفه های نقد جدید، زیبایی های متن قرآنی در آلاء الرحمن را بکاود و ذهن حقیقت جو را به یکی از زیباترین نمونه ها برای بیان مفاهیم در قالب هنری معطوف نماید.

چکیده : قرآن کریم به عنوان یک متن ادبی دارای تمام ویژگی های هنری و زیبا شناسانه ی یک اثر هنری و ادبی است . تصویر پردازیهنری با استفادهاز عناصری مانند : " گفتگو ، حرکت ، تشخیص ، تجسیم ، مکان ، زمان ، رنگ ، موسیقی ، تقابل ، سایهو همانگی هنری"در یک متنبه تابلویی نقاشی و صحنه ایی از یک نمایش تبدیل می شود . و اینگونه به تحریک خیال و عاطفهمخاطب می پردازد و زیبائی متن ادبی را متجلی می کند .سید قطب به عنوان پایه گذار نظریه ی تصویرپردازی هنری در قرآ ناز تصویر به عنوان ابزار و اسلوب برگزیده در قرآن یاد می کند و آ ن را قاعده ایی عمومی در آن بر می شمرد ؛ که به وسیله ی تصویرحسیمعانی ذهنیخیال انگیز می شوند .سوره ی ذاریات پنجاه و یک امین سورهی قرآنو مکی است و با سوگند به عناصر طبیعت آغاز و به حتمی بودن مسأله معاد می پردازد و به داستان های حضرت ابراهیم، لوط، موسی و قومهای عاد و ثمود و نوح اشاره می کند . و عکس العمل این اقوام را در مقابل دعوت انبیا ی الهی مطرح می کند . پژوهش پیش رو با هدف تحلیل عناصر تصویر پردازی هنری در سوره ی ذاریات و مقایسه ی این موضوع در داستان پیامبران الهی " ابراهیم ، لوط ، موسی ، هود ، صالح ، نوح"در سوره های " اعراف ، یونس ، هود و صافات " بهاین نتایجدست یافته است : دو عنصر گفتگو و موسیقی در تمام صحنه ها حضور دارند و حضورعناصر دیگرمربوط به : تشخیص ، تجسیم ، مکان ، زمان ، حرکت و رنگمی شود . واژگان کلیدی : قرآن کریم ، سوره ی ذاریات ، تصویر پردازی هنری ،گفتگو.

سید امیر محمود انوار از شاعران معاصر ذواللسانین فارسی و عربی ایران است. ذهن وقاد و اشتیاق فراوان او به شعر و ادب باعث شد که از اوان کودکی آثار برجسته فارسی و عربی را به خوبی فرا گیرد و به حافظه قوی خود بسپارد. اشعار مشهور عربی و فارسی و ترجمه و تفسیر قرآن مجید و معارف اسلامی و بهره گیری از استادان برجسته به ویژه استاد عبداله انوار و عبدالحمید بدیع الزمانی کردستانی به حدی ذهن و زبان او را در سیطره خود گرفت که در ایام نوجوانی به سرودن اشعار فارسی و عربی روی آورد. ارادت او به خاندان پیامبر (ص) و ائمه اطهار علیهم السلام، مضامین اشعار او را به سوی اشعار آیینی کشاند و از این رو گفتمان دینی و مذهبی را برای اشعارش برگزید. در میان اشعار او، مدح و منقبت امام حسین (ع) و اصحاب و یاران او که با مضامین عرفانی در هم آمیخته، بارزتر است.

دانشمندان علم بلاغت از دیرباز به جنبه های هنری و آفرینش های خاص و بدیع قرآن توجه داشته و در قالب اشکال گوناگون آن را بیان نموده اند. امروز شاید بتوان واژۀ «تصویر» را جایگزین این جنبه ها کرد، به طوری که با درک تصاویر قرآنی و بدون استفاده از اصطلاحات پیچیدۀ بلاغی می توان راز جاودانگی قرآن و نفوذ آن در اعماق قلب مخاطب را دریافت. تطبیق قاعدۀ تصویر بر سوره های مکی و مدنی به طور جداگانه (در اینجا دو سورۀ مدثر و منافقون) نتایج درخورِ توجهی به دست می دهد که پیامد آن توجه دقیق و ژرف آیات قرآن به گونه شناسی مخاطب، شرایط مکان و زمان و در نهایت، اثبات معجزه بودنِ آن است. آیات مکی در پی استوارسازی اندیشه و رسوخ یک عقیده در دل هستند پس باید با تصاویری بدیع و مؤثر و همراه با لحنی کوبنده و تند و صریح باشند. در مقابل، هدفِ آیات مدنی تطبیق این اندیشه ها در عمل است و برای این منظور باید تصاویری را در بر گیرند که درازدامن و آرامش بخش باشند.

قصه ابزار مناسبی در انتقال آرمان ها، تجربه ها، اندیشه ها، آداب، سنن و ارزش های انسانی است. قرآن، قصه را زمانی به کار می برد که می خواهد به وسیله آن حقی را در ذهن مخاطب تثبیت و باطلی را از ذهن وی پاک کند؛ اما این امر هیچ گاه مانع از آن نمی شود که ویژگی های هنری قصه پردازی در آن ظاهر نشود. در قرآن کریم هم هدف دینی و هم طریقه هنری در بیان مد نظر است. در این مقاله تلاش شده است؛ با توجه به مجموعه مفاهیم و اصول اساسی که امروزه در بیان داستان و درام تاکید می شود، تا حد امکان، در سوره یوسف، تصاویر و ویژگی های مربوط به مکان، زمان، رویا و شخصیت، کشف و طبقه بندی شود. روش خاص پژوهش توصیفی، تحلیلی و بر پایه تصاویر استخراج شده از متن سوره است.یافته های پژوهش نشان می دهد: ارائه تصویری روشن و دقیق از اجتماع، مکان و زمان قصه، خلاقیت در آفرینش و پردازش شخصیت ها و طبیعت های انسانی، خلق چهره های متفاوت از یک شخصیت، گفتگو، طرح حوادث، گره افکنی، بحران آفرینی، گره گشایی و ایجاد انتظار از جمله مهمترین ویژگی های هنری و ادبی سوره یوسف است. عوامل یاد شده همگام با یکدیگر در روند حرکتی قصه و تحقق اهداف آن عمل می کنند. از دیگر نتایج حاصل، بازنمایی نقاط اشتراک میان اصول امروزی داستان، نویسی و قصه پردازی با قصه های قرآنی در نحوه روایت، اسلوب، ساختار و بهره گیری از ظرایف و فنون هنری و ادبی است.