پس از بعثت پیامبر و به خصوص بعد از هجرت ایشان به یثرب،بین اسلام و پیروان ادیان دیگر روابطی برقرار گردید.حضرت محمد نیز به منظور گسترش اسلام ،با پیروان ادیان اله
... هی که زبان مشترک و تشابهات بیشتری با هم داشتند به خصوص مسیحیان و یهودیان که در کتابهایشان نوید آمدن پیامبر معود را شنیده بودند و اهل کتاب نامیده میشدند،پیماننامههائی امضا نمودند و مکاتباتی داشتند تا دولت اسلامی نوپای مدینه را در برابر گزندهای احتمالی حفظ نمایند.این مراودات ابتدا مورد پذیرش طرفین واقع شد،اما با گذشت زمان و به دلیل بروز برخی تعصبات و حسادتها باعث فتنهانگیزهایی گردید.در این میان تقابلهایی بین اسلام و اهل کتاب رخ داد که برخی مانند مباهله با مسیحیان نجران و جنگ تبوک در آستانه تقابل پایان یافت،اما برخی نیز مانند جنگ خیبر و موته به صحنه درگیری کشیده شد.در پی این وقایع و با توجه به ورود نقلهای تاریخی از این حوادث به سطور کتابهای تاریخی ابتدائی اسلام،این روایات مورد استفاده قرار گرفت و رواج یافت که در صحت این روایات تاریخی هم از بعد زمان و مکان و هم از حیث رجال نقلکننده این وقایع شبهات اساسی وجود دارد.به هر شکل این نقلهای تاریخی در قرون آینده دستآویزی برای تخریب چهره پیامبر اسلام و آئینش گردید.با توجه همه جانبه به تاریخ اسلام و خصوصیات پیامبر و آئین الهیاش و همچنین تحلیل وقایع و نه صرف مطالعه روایات،میتوان دلایل قاطعی را برای رد آن دسته از نقلهایی که پیامبر را خونریز و بیرحم و شقی معرفی مینماید و دینش را دین خشونت میداند،یافت.پیامبر اسلام طبق آیات قرآن مظهر رافت اسلامی بوده و با رفتاری کاملا رئوفانه با استناد به پیمانهای برقرار شده بین ایشان و اهل کتاب با آنان برخورد نمودهاند و نه در کلام وحی و نه در سیره شخصی ایشان،خشونتی که مغرضان سعی دارند تا به پیامبر نسبت دهند،وجود نداشته است.
بیشتر