جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این پایان نامه یک مطالعه تطبیقی ​​از مواد متقابل قرن و بین رشته ای است، که اهمیت مداوم اندیشه روشنگری، همانطور که توسط دی سیلز ارائه شده است، برای برخی از مسائل اجتماعی و اخلاقی امروزی برجسته می کند. دانش علمی به‌عنوان چارچوبی عمل می‌کند که از طریق آن می‌توان گفتار دی سیلز در مورد هیولا را مشاهده کرد. این استدلال هم به دنبال این است که در متن دی سیلز پیامدهای برخی از انحرافات علمی و اخلاقی زمان ما را آشکار کند و هم به این نویسنده اعتبار بدهد که توانسته است، بهتر از بسیاری که امروزه موفق شده اند، از اصول انسانی بالاتر از حد معین حمایت کند. افراط در اراده برای طبقه بندی انسان برای دستیابی به این هدف، از متون غیرمرتبط به نظر می رسد از دوره های مختلف استفاده گسترده ای می شود و تعاریف تفاوت را در یک بینامتن گسترده قرار می دهد. این باید به مشخص کردن خاستگاه قرن بیستم "روشنفکر" و شاید مقصد آن کمک کند. این پایان نامه بر این تمرکز دارد که چگونه مفاهیم تفاوت فیزیکی به طور همزمان در سطح اجتماعی و شخصی عمل می کنند. تفاوت فیزیکی را نمی توان به یک ارزیابی منفی ذهنی تقلیل داد، زیرا می توان گفت که همه ارزیابی های تفاوت ها به عینیت بخشیدن به موضوع متمایز شده، ارزیابی منفی عینی حتی زیبایی منجر می شود. این پایان نامه ابتدا به این می پردازد که چگونه تعاریف دی سیلز از زیبایی و هیولا با تعاریف معاصرانش مقایسه می شود و چگونه چنین تعاریفی به مفاهیم طبیعی بودن، احترام به بدن و نزاکت وابسته است. سپس بر اخلاقی شدن زیبایی و بیرونی‌سازی عوامل درونی و نامرئی از طریق فیزیکی، که منجر به سلسله‌مراتب شدن ویژگی‌های فیزیکی شده‌اند، تمرکز می‌کند. این موضوع بسیار نگران کننده است، زیرا چنین بیرونی سازی پیوند درک شده بین جسم و روح را برجسته می کند و منجر به اعمال دستورات اخلاقی و موارد منع آن در بدن می شود. این پایان نامه به طور خاص به این مفهوم مربوط می شود که «ظاهرات است ترومپوز» (l'apparence est trompeuse)، که دیدگاهی را که از طریق آن به جهان فیزیکی اطراف نگریسته می شود، تغییر می دهد. این گسترش امکانات تا بی نهایت به دی سیلز اجازه داد تا دور از ذهن ترین سناریوها را رویاپردازی کند، و ما را به بازنمایی قدرتمند د سیلز از هرمافرودیت ها از طریق انحراف افسانه تیرسیاس به یک «فلسفه متقابل» سوق داد. اسطوره تیرسیاس که توسط دی سیلز به عنوان یک هرمافرودیت کامل بازسازی شد، برای نشان دادن نظریات او در مورد تفاوت استفاده می شود. تئوری های اجتماعی-حقوقی به طور مصنوعی توسط دی سیلز برای تیرزیاس اعمال می شود تا بیهودگی تعصبات جامعه را نشان دهد. همچنین دیدگاه های دی سیلز در مورد هیولاهای «مصنوعی»، مانند مردان اخته شده را برجسته می کند، دیدگاه هایی که دوباره در یک «conte philosophique» در مورد خواجه نرسس نشان داده شده است. نقد ما از شکل تیرسیاس دی سیلز تنها به دلیل ابهامات موجود در بازتاب این نویسنده در مورد اشتباهات طبقه بندی ما از تفاوت های انسانی امکان پذیر است. سهم او در روشنگری در "غیر وجدانی" ورودی خیالی به قوانین نمادینی است که فضای جامعه را مشخص می کند. در دی سیلز، و همچنین رویای بی‌ثمر هرمافرودیت کامل، می‌بینیم که این "غرض وجدان" منجر به انگیزه سخاوتمندانه‌ای برای از بین بردن عامل خیالی تفکر دوتایی، و اشکال بی‌رحمانه طردگرایی می‌شود که این تفکر را در واقعیت اجتماعی بیان می‌کند. .

ترجمه ماشینی : بخش اول این پایان نامه مفهوم انقباض را در تفاسیر هستی شناختی و نوتیک آن، همانطور که در فلسفه جووردانو برونو (1548-1600) به کار می رود، تشریح می کند. برونو کارآمدی چندین حالت روانی، روانی و پزشکی را که به طور سنتی تصور می‌شد که به تفکر و صعود آگاهانه کمک می‌کند را انکار کرد. تنها وسیله از نظر او تعمق فلسفی بود. تأمل فلسفی ذهن را از کثرت تکه تکه تأثیرات حسی به درک اصول حاکم بر جهان معقول ارتقا داد. او منکر این بود که ذهن انسان می تواند به خلسه دست یابد و از کثرت ذهن یا روح جهانی به معنایی که او آن اصطلاحات را درک می کند، فراتر رود. صعود نوتیک به ترتیب معکوس نزول هستی شناختی از قلمرو معقول به محسوس را به دنبال داشت. کثرت عالم معقول و معقول به واسطه انقباض جوهر نامتناهی و جهانی رخ داده است. دو اصل جهان، شکل و ماده، برای ایجاد کثرت معقول «قرارداد» شدند. ماده از طریق صورت، و صورت از طریق ماده، مجزا یا منقبض می شد. در این معنای هستی‌شناختی اصطلاح، «انقباض» بخشی جدایی‌ناپذیر از اصل تشخص برونو است. در فلسفه برونو، انقباض در تعبیر نوتیک بیانگر کارکرد پیوندی ذهن انسان است. اشیاء این الحاق مفاهیم و مقاصد هستند که تشبیهاتی از عالم محسوس هستند که از طریق حواس درک می شوند یا توسط حافظه احضار می شوند. در هر دو مورد، هدفمندی مهم است. یکی از مهم ترین روش های صعود نوتیک حافظه بود. نظریه حافظه برونو عمدتاً از فلوطین (حدود 270-205) و تفسیری که مارسیلیو فیچینو (1499-1433) از فلوطین ارائه کرده است، سرچشمه می گیرد. گزارش او از انقباض در رابطه با حافظه منعکس کننده این منابع است. بخش دوم این پایان نامه منابع ایده های برونو در مورد انقباض را مورد بحث قرار می دهد. فرانسیس یتس، آلفونسو اینگنو و سایر محققان منابع مختلفی را برای مفهوم انقباض برونو به عنوان روشی برای صعود آگاهانه، به ویژه در رابطه با انقباضات فیزیولوژیکی شوخ طبعی و روحی، پیشنهاد کرده اند. با این حال، این تفسیر، ملاحظات برونو را نسبت به صعود معرفتی که از طریق انقباضات پزشکی تسهیل می‌شود، در نظر نمی‌گیرد و اصرار او بر تعریف انقباض در تفسیر نوتیک به موازات تفسیر هستی‌شناختی این اصطلاح را نادیده می‌گیرد. قانع‌کننده‌تر استدلالی است که فرانتس کلمنس، ساندرو مانچینی و فیلیپو میگنینی پیشنهاد می‌کنند که برونو مفهوم انقباض خود را در معنای هستی‌شناختی آن از نیکلاس کوزا (1401-1464) گرفته است. انقباض مفهوم مهمی در فلسفه و الهیات کوزانوس بود. برونو مطمئناً این آثار را می‌شناخت، به ویژه De docta ignorantia، که در آن کوسانوس از «انقباض» استفاده می‌کند. اما این تفسیر این احتمال را نادیده می گیرد که برونو و کوزانوس ممکن است از منابع رایج، یعنی تفسیرهای مکتبی قرون وسطایی درباره Liber de causis استفاده کرده باشند. یکی از منابع رایج احتمالی Giles of Rome است که Aegidio Romano یا Aegidio Colonna نیز نامیده می شود (حدود 1243-1316). چندین ویژگی بحث برونو از «انقباض» قویاً نشان می‌دهد که او از این منابع قرون وسطایی، به‌ویژه گیلز استفاده کرده است. برونو تفاسیر انقباض را که در کوزانوس و این تفاسیر قرون وسطی یافت با نیازهای فلسفه غیرمتعارف خود تطبیق داد.