جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

دولت به عنوان یکی از مهمترین دغدغه‌های فیلسوفان سیاسی در طول تاریخ بوده است. بررسی مقایسه‌ای رویکرد مکتب متعالیه (صدرایی) و مکتب فایده‌گرایی نسبت به مقوله دولت، هدف اصلی این مقاله است. این پژوهش بر آن است تا تفاوت‌ها و تشابهات دو مکتب متعالیه (صدرایی) و مکتب فایده‌گرایی را نسبت به جنبه‌های مختلف دولت از جمله ضرورت، منشأ، ماهیت و غایت دولت مورد بررسی و مقایسه قرار دهد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که هر یک از این دو مکتب، رویکرد متفاوتی نسبت به مقوله دولت دارند. مکتب متعالیه از نگاه اخلاق‌گرایانه و دینی به دولت می‌نگرد یعنی هدف از ایجاد دولت را خیر اعلا، دستیابی به ارزش‎های الهی و رستگاری آن جهانی انسان می داند. در حالیکه مکتب فایده‌‎گرایی، دولت را از منظر مادی‌گرایانه و منفعت‌طلبانه مورد توجه قرار می دهد. با وجوداین، در رویکرد این دو مکتب نسبت به دولت، تشابهاتی دیده می‌شود، برای مثال هر دو مکتب دولت را ضرورت اجتناب‌ناپذیر می‌دانند؛ یا رویکرد مثبتی نسبت به حکومت اکثریت، چنانچه به استبداد کشیده شود، وجود ندارد. این ملاحظات بیانگر آن است که این تحقیق از نوع توصیفی ـ تحلیلی با رویکردی اسنادی – تاریخی است که بر اساس رهیافت مقایسه‌ای انجام شده و روش گردآوری داده‌ها کتابخانه‌ای است

ترجمه ماشینی : این پایان‌نامه نسخه‌هایی از نظریه فردگرایی را توسط سه نظریه‌پرداز بزرگ، جان لاک، جان استوارت میل و جان دیویی دنبال می‌کند، زیرا آنها شرایط موجود اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، قانونی و نظامی زمان خود را مورد انتقاد قرار می‌دهند. من استدلال می کنم که هر نظریه پردازی نظریه فردگرایی را اصلاح می کند تا به بهترین وجه با درک خود از ماهیت انسانی مطابقت داشته باشد، آن را در جایی که می تواند تطبیق می دهد و جنبه هایی را که نمی تواند کاملاً حذف می کند. بر اساس تصور هر متفکری از ماهیت انسان، نظریه فردگرایی متناظر آنها با آن طبیعت عدالت می کند. هر متفکری با نگاهی که به فردگرایی دارد، فعالیت های روزگار خود را به دلیل عدم رعایت عدالت نسبت به طبیعت انسان برای بخش عمده ای از بشریت مورد انتقاد قرار می دهد. من شرایط ملموس هر متفکر، نظریه او درباره طبیعت انسانی، نظریه عدالت و نظریه فردگرایی متناظر آنها را بررسی می کنم. در سه فصل اول، ابتدا نظریه لاک، سپس میل و سپس دیویی در مورد طبیعت انسان، عدالت و فردگرایی را بررسی می کنم. در فصل آخرم، من به طور انتقادی نظریه فردگرایی هر متفکری را بررسی می‌کنم و دریافتم که نظریه جان دیویی برای شرایط اجتماعی کنونی ما مناسب‌تر است. فردگرایی لاک انتقادی بود بر حاکمیت مطلق مالکان اشرافی و تلاشی برای تضعیف مبنای مفهومی برای تداوم قدرت آنها. فردگرایی جان استوارت میل انتقادی بود بر فردگرایی جان لاک تا آنجا که اکثریت گرایی در انگلستان ریشه دوانده بود و به «استبداد اکثریت» منجر شد. بنابراین، میل حتی در مخالفت با اکثریت قاطع، برای قداست فرد ارزش بالایی قائل بود. نظریه فردگرایی دیویی عمدتاً انتقادی از فقر گسترده و سوء استفاده از قدرت سیاسی در آمریکا در طول رکود بزرگ بود. اقتصاد لایسز فر، همراه با رقابت شدید و فردگرایی اتمیستی منجر به بی عدالتی فراگیر شده بود و دیویی به جای جدایی ما، به رسمیت شناختن پیوستگی و پیوستگی ما را توصیه کرد. در حالی که من معتقدم نظریه فردگرایی دیویی برای محیط اجتماعی کنونی ما مناسب است، حتی نظریه او نیز از مشکلاتی رنج می‌برد که هنوز کار نشده است. من این مشکلات را در فصل آخر بیان می کنم و با نکاتی در مورد آنچه هنوز باید انجام شود به پایان می رسم.

ترجمه ماشینی : بررسی تفسیری از آموزه های اخلاقی مسیح که در سرتاسر گزارش های انجیل دیده می شود. آموزه های نتیجه گرای مسیح با بررسی آثار پیتر آبلارد و جان استوارت میل بیشتر روشن می شود. بررسی‌های مختصری از نتیجه‌گرایان و فایده‌گرایان مدرن ارائه می‌شود، و در نهایت فرمول‌بندی انباشته‌ای از اخلاق فایده‌گرای مسیحی فعال فرموله می‌شود.

اهمیت انکارناپذیر مفهوم آزادی در زندگی بشر، هم‌چنین تأثیرگذاری آراء جان استوارت میل و شهید مرتضی مطهری در سیر تاریخیِ این مفهوم، نگارنده را بر آن داشت تا این موضوع را برگزیند و براساس عناصری چون مفهوم، دامنه، موانع، مبانی انسان‌شناختی و رابطه تعالی معنوی و آزادی به تبیین آن بپردازد. سوال اصلی این تحقیق، بررسی چگونگی و ماهیت ابعاد مختلف مفهوم آزادی در آراء جان استوارت میل و شهید مرتضی مطهری است. دستاوردهای تحقیق حاضر بدین شرح است: در زمینه مفهوم آزادی، جان استوارت میل آزادی را رهایی از موانع اجتماعی- سیاسی می‌داند در حالی که شهید مرتضی مطهری آزادی را رهایی از موانع معنوی، اجتماعی و سیاسی می‌داند. در باب‌ دامنه‌آزادی، جان میل قلمرو آزادی را اصل صیانت از ذات می‌داند و آن را برای مؤلفه‌هایی چون پرورش قدرت ابتکار، اجرای عدالت، شخصیت و استکمال نفس در دو بعد فردی و اجتماعی به‌کار می‌برد، در حالی که شهید مطهری بر اساس تعالیم مذهبی خویش قلمرو آزادی را مشخص می‌نماید و آن را برای رسیدن به رشدِ معنویتِ توحیدمحور در دو بعد معنوی و اجتماعی مطرح می‌نماید؛ وی چنین رشدی را شرط اساسی رشد و پرورش استعدادها می‌داند. در خصوص موانع آزادی، جان استوارت میل بیشتر به موانع سیاسی و اجتماعی توجه دارد در حالی که شهید مطهری علاوه بر دو مورد مذکور، به نقش خودِ فرد در ایجاد این موانع نیز توجه دارد. در باب مبانی انسان‌شناختی، جان میل محور مبانی را انسان می‌داند در حالی که شهید مطهری از طریق بینش توحیدی به تبیین مبانی آزادی می‌پردازد. در باب رابطه تعالی معنوی و آزادی جان میل غالباً معنویت را به معنای همان بعد اخلاقی بشر در نظر می‌گیرد و معتقد است برای تحقق آزادی در این بعد، باید بستر اجتماعی- سیاسی کافی فراهم گردد در حالی که شهید مطهری، بعد معنوی انسان و آزادی او را بر اساس روح الهی او معنا می‌کند. آراء این دو اندیشمند از آن جهت که هر دو خواهان عدالت اجتماعی، حمایت از اقشار ضعیف، تعهدمداری نسبت به قوانین، نقد آداب و رسوم- قدرت سیاسی- قوانین ناکارآمد و تلاش برای طرح ساختار سیاسی مناسب هستند نزدیک و شبیه به هم است.