جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

با توجه به آیه تطهیر و روایات رسول اسلام (ع) چون توسلوا بمجتنا الی الله تعالی .... و نحن اهل البیت مفاتیح الرحمه و موضع الرساله و ... مراد از اهل بیت در اصطلاح ذات نورانی پیامبر اکرم (ع)‌، علی مرتضی،‌ فاطمه زهرا و یازده فرزند معصوم وی خواهد بود. استشراق در اصطلاح علم عالم شرق است و دارای دو معنای خاص و عام در معنی عام بر فرد غربی اطلاق می‌شود که مشغول بررسی زبان، عادات، تمدن و ادیان شرق است.در معنی خاص به بررسی های اطلاق می‌شود که متعلق به زبان، تاریخ و عقاید شرق اسلامی است. مراد از مشتشرق کسی است که علوم ، فنون، عادات و ادیان تاریخ و هر آنچه که مربوط به شرق است را بررسی می‌کند. نسبت به مجموع اهل بیت (ع)نظرات خاورشناسان خیلی کم دیده می‌شود و در دیدگاه مثبت آنان آمده است که : قرآن مقام خاندان پیامبر را همچون جایگاه پیامبران، سلف،‌برتر از مقام هر مومنی قرار داده و آنان را از هر پلیدی پاک گردانیده است. در دیدگاه منفی آنان نسبت به اهل بیت ع آمده است که عبارت اهل بیت ع در اسلام ابتدا به خاندان خلفاء اطلاق می‌شد. شیعیان طرفداران علی ع آنگاه اندیشه اهل بیت ع پیامبرع و ال محمد ع را برای اثبات حق موروثی مرد این خانواده و فرزندانش برای خلافت تبلیغ می‌کردند... مکتب شیعه نزد عده ای موب جاودانی دین خدا، شیعه بهترین خلق خدا و برخی نیز اعتقادات ناصوابی چون الوهیت ائمه، عدم اعتقاد به خاتمیت رسول اسلام و .... دیده می‌شود. در مورد نبوت حضرت ع آمده است که: آوای که محمد در این وحی شنید، چنین بود: ای محمد تو رسول خدایی و من جبرئیل هستم. و برخی حتی خدشه در اسم حضرت نبوت او را منکر شدند. شرق شناسی می‌نوسید: واژه محمد نام خاص پیامبر اسلام ع نبوده است و او این نام را تحت تاثیر خواندن انجیل و پیوند با مسیحیان بر خود نهاده است. در دید مثبت یکی از خاورشناسان در مورد امام علی آمده است: تمام فضایل را داشت از جمله با انرژی بودن، قدرت تصمیم گیری و آینده نگری. او سلحشوری دلاور، مشاوری دانا، دشمنی کریم و دوست حقیقی بود.... راجع به فدک زهرا می‌گویند: که او نتوانست آشکارا علیه موضع جانشین پدر خود اعتراض کند. در مورد امام حسن مجتبی ع آورده است که: حسن از جمله سجایای پدر خود پرهیزگاری، رافت را ارث برده بود. در دیدگاه منفی خاورشناسان نسبت به امام مجتبی آمده است: اوقاتش را در باغها می‌گذراند و اندیشه داشت از اینکه بخت خویش را در میدان جنگ آزمایش نماید. خاورشناسی در مورد محبت رسول خدا ع نسبت به سیدالشهدا ع می‌نویسد: معروف است که پیامبر ع او را بسیار دوست می‌داشت. همچنین آورده اند که حسین یک انقلابی قهرمان بود که جانش را در راه مبارزه فدا کرد و نه فقط بخاطر یک ژست سمبولیک بلکه بخاطر یک هدف واقعی اجتماعی وظیفه امروز مسلمانان این است که مبارزه او را ادامه دهند یک جامعه بی طبقه بسازند و تمام اشکال سرمایه داری، ظلم و جور و قدرت طلبی را نابود کنند. عبادت امام سجاد با این نحو در نوشته خاورشناسی آمده است: علی بن الحسین ع به جهت و سرنوشت دینی عمیقش در بادها مانده است. او را امام سجاد نیز خواندند چون زمانی دراز بر سرسجاده به عبادت می نشست. او سجده های طولانی داشت .... مسجدی در خانه خود داشت. .. در وصف علمی امام باقر می‌نویسد: او با احاطه تمام در باب موضوعها متعدد گفتگو می‌کرد. از جمله در باب جوهر و طبیعت روح انسان و اوصاف علمای ربانی و ذات و صفات الهی ... در مقام علمی امام صادق آورده اند: که فقیهان سنی نیز دانش او را در قوانین اسلامی و الهیات قبول داشتند و محترمش می‌شمردند می‌گفتند که وی صاحب اطلاعات وسیعی در زمینه نجوم و کیمیا و علوم غیبیه است و در زهد و تقدس بی نظیر و فوق العاده است .... در دیدگاه منفی نسبت به امام صادق آورده اند که وی ظاهرا نتوانست یا نخواست همه مسایل را که این گرایش بوجود آورده یا مفاهیم ارزنده ای که از آن تراویده بود نهی و قدغن کند. در مورد مظلومیت و شهادت امام موسی بن جعفر آمده است: به منظور اینکه فرزندان علی دقیقا تحت نظر باشند خلیفه عباسی امام هفتم را به بغداد دعوت نمود بعد از هفت سال زندان بالاخره قطرات زهر به زندگی او نیز خاتمه داد. در موردولایت عهدی امام رضا ع آورده است که : خلیفه مامون به این تفکر افتاد تا از طریق ایجاد همبستگی میان این دو خاندان در اسلام وحدت و همفکری بیشتری فراهم آورد به این جهت دخترش را با امام رضا ع داد و پیشاپیش او را به ولایتعهدی خود انتخاب نمود. در مورد امام عصر ع می نویسد: پیامبر پیشگوی فرموده بود که اشراف جهان را به فساد خواهند کشید بنابراین یکی از افراد خاندان من برای بازگردانیدن عدالت به زمین فرستاده خواهد شد. در یکی از دیدگاههای منفی نسبت به امام عصر آورده اند که: شک می‌توان داشت که محمد در این خصوص بدین وضوح بیاناتی داشته باشد محمد ع پسر نداشت و هیچ دلیلی در دست نیست که در شریعت خود اصل وراثت را که عرب بواسطه هرج و مرج مطلوب نمی‌دانست قبول کرده باشد.

این پایان نامه با عنوان «بررسی حدیث ثقلین و آثار آن» از یک مقدمه، پنج فصل و یک سخن پایانی تشکیل شده‌است. در مقدمه به موضوع، اهداف و انگیزه ها، روش، پیش فرض ها و پیشینه تحقیق پرداخته شده است. فصل اول به مفهوم لغوی و اصطلاحی واژه های کلیدی موضوع اختصاص یافته‌است. در فصل دوم، منابع اهل سنت و شیعه که در آن ها حدیث ثقلین نقل شده، از قرن اول تا قرن پانزدهم هجری قمری مورد بررسی قرار گرفته است. در فصل سوم، سند حدیث ثقلین بررسی شده است، به طوری که 35 نفر از صحابه پیامبر(ص)، نوزده نفر از تابعین و نزدیک به دویست نفر از بزرگان اهل سنت از قرن دوم تا قرن پانزدهم هجری قمری این حدیث را نقل کرده‌اند. در فصل چهارم به بررسی متن های متعدد این حدیث که در مکان های مختلفی همچون: عرفات، غدیر خم، مسجد نبوی و خانه پیامبر (ص) و با عبارت های گوناگون نقل گردیده، پرداخته شده‌است. در فصل پنجم، دلالت و آثار حدیث ثقلین بررسی شده‌است. در سخن پایانی نتایج از مباحث گذشته مانند تواتر حدیث ثقلین، مقصود از عترت،اهل بیت، آل، برتری اهل بیت در امامت و مرجعیت همه جانبه امت اسلامی، استمرار و تداوم امامت و مرجعیت اهل بیت (ع) تا قیامت و در پایان حقانیت مکتب تشیع به عنوان نتیجه کل این رساله ذکر شده‌است.

در این پایان نامه به مهمترین شبهه های خاورشناسان در خصوص وحی پرداخته شده و آنهایی را که در قالبهای مختلفی از قبیل: وحی نفسی، تجربة نبوی، شبهة نبوغ و اصلاح طلبی، تأثیر پذیری از کتب مقدس و سایر موارد است در بوتة نقد و بررسی قرار گرفته است. تا توجه به اختلاف نظرهای خاورشناسان در ارائة دیدگاهها، همگی آنها بر یک موضوع اتفاق نظر دارند و آن هم بشری فرض کردن این پدیدة آسمانی می باشد. در موارد زیادی هر کدام از خاورشناسان اقدام به رد نظرات دیگری می نمایند و البته در طول تاریخ و نسل به نسل دیدگاهها از حالت خصومت و غرض ورزی فاصله گرفته ولی در نهایت پذیرفتن حقیقت وحی محمدی برای کسانی که در قدم اول با این فرض که دین آن حضرت، دینی واقعی و الهی نیست پا به میدان نظریه پردازی می گذارند امریست قریب به محال. مگر اینکه نور هدایت خداوند بر آنها بنابد./

این پایان نامه با عنوان «بررسی تطبیقی نظریات جمع قرآن» در یک مقدمه و هفت فصل تنظیم شده است. در این نوشتار، زمینه های تاریخی و نیز سه مرحله جمع قرآن بیان شده است. همچنین ثابت شده است که قرآن با دقت گردآوری شده و قرآنی که بر پیامبر اسلام نازل شده، دقیقاً به اصالت خویش باقی و از هر گونه تحریف مصون مانده است. در بخش دیگری از این رساله، به برخی از اشکالاتی که به سبب غالیان متوجه شیعه شده پاسخ داده شده است. گفتنی است که درباره «نظریات جمع قرآن» بین فریقین و علمای شیعه هیچ اختلافی وجود ندارد و اگر اختلافی به چشم خورد، با دقت پژوهشگران قابل رفع است.

این رساله دارای دو بخش است: بخش اول با عنوان «کلیات و مبانی» مباحثی همچون: قرآن، تعریف شرق شناسی، پیشینة تاریخی شرق شناسی، اسلام شناسی، مطالعات قرآنی در غرب، تاریخ و تاریخ نگاری در جوامع بشری و اسلام، تاریخ نگاری قرآن، زبان و اعجاز گزارشات تاریخی قرآن را مورد بررسی قرار داده است. قرآن به عنوان اصلی ترین منبع دین اسلام از همان آغاز مورد توجه غربیان بود و تاکنون تحقیقات گسترده ای در ابعاد مختلف آن انجام داده اند. این مطالعات به دو دسته کلی تقسیم می شوند؛ اول: مطالعات درون متنی؛ یعنی مطالعاتی که مستقیماً معارف قرآنی را مورد بررسی قرار می دهد و دوم: مطالعاتی که از بیرون به قرآن می نگرد. بخش دوم، دیدگاه شرق شناسان را پیرامون گزارش های تاریخی قرآن در دو فصل مطرح کرده و مهم ترین اشکالات آنان را درباره صحت گزاره های تاریخی قرآن پاسخ داده است.

این تحقیق با موضوع «بدعت در قرآن و حدیث از منظر فریقین» در شش فصل تنظیم شده است: فصل اول به تعریف سنت و بدعت در لغت، اصطلاح، قرآن و حدیث پرداخته است. در فصل دوم، مصادیق و نمونه های بدعت در اسلام بیان شده که بخشی به عقاید و بخشی دیگر به پیوند عمیق عبادات جدید (نماز تراویح، نماز ضحی، تکرار مسح و...) متعلق است. در فصل سوم، عوامل پیدایش بدعت مورد بررسی قرار گرفته است. در فصل چهارم به حکم بدعت از مذاهب اسلامی و راه های مبارزه با آن پرداخته شده است. در فصل پنجم، مسائلی از قبیل: اشکال های وهابیت بر شیعه، شفاعت، توسل، دعا، نذر، قربانی و سوگند به غیر خدا مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. در فصل ششم به بررسی اجتهاد پویا و نوآوری علمی و صنعتی پرداخته شده است.

خدا معجزه هر پیامبر را مطابق با شرایط روزگارش به او عنایت می کرده است؛ برای مثال معجزه پیامبر| از نوع فصاحت و بلاغت در بالاترین درجه قرار درد؛ زیرا عرب جاهلی همزمان با بعثت رسول خدا| در سخنوری، شعر، فصاحت و بلاغت به شکوفایی والایی رسیده بود؛ از این رو خداوند قرآن را که فصیح ترین و بلیغ ترین کلام وحیانی است بر پیامبر خود نازل کرد. غربی ها از جمله کسانی بودند که به عنوان محقق با این مجموعة هدایت بشری به مقابله برخاستند. این خاورشناسان گرچه سر تسلیم به بارگاه این کتاب آسمانی فرود آورده و زبان به تجلیل و تمجید آن گشوده اند، اما هدف آن ها غیرالهی و غیرآسمانی نشان دادن این کتاب مقدس است؛ برای مثال می گویند که محمد| این قرآن را از ورقة بن نوفل، بحیرای راهب، امیة بن ابی الصلت، امرء القیس، وحی تجربه بشری و دینی یا... گرفته است. برخی از خاورشناسان اشکال های ادبی را مانند وجود جمله های ناقص، کثرت ضمیر در یک جمله و...؛ بر قرآن وارد کرده و گفته اند: که اگر این کتاب وحیانی بود این اشکالات را نداشت؛ اما بدون شک قرآن از هر گونه اشکال، پاک و منزه است و ناتوانی دشمنان اسلام از معارضه و هماوردی با قرآن کریم در طول 1400 سال، آشکارترین دلیل بر اعجاز و وحیانی بودن قرآن کریم است.