جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

گزاره‌هاي ناظر به امور رايج زندگي، دربردار‎نده‌ امور خاصي همچون آدرس، خانه، پول، حساب بانکي، حوزه، دانشگاه، رئيس‎جمهور، تورم و قانون هستند که در زمره واقعيت‎هاي عيني مثل اوصاف وجودي اشيا قرار ندارند. در ادبيات فلسفه اسلامي، اين امور را امور اعتباري ناميده‌اند و معمولاً هيچ واقعيت وجودشناختي‌اي برايشان قائل نيستند؛ اما پرسش‎هاي فلسفي جدي و حل‎نشده‌اي در اين ‌باره مطرح است. در ميان اين پرسش‌ها دو چيز به‎روشني از يکديگر قابل تمييز است: يکي اعتبار به عنوان فعلي که منشأ تحقق امور اعتباري است و ديگري خود امور اعتباري. در اين مقاله، بخشي از مباحث مربوط به اعتبار بررسي مي‎شود. مسئله‌ اصلي مقاله اين است که اعتبار، چه ويژگي‎هاي هستي‎شناختي‎اي دارد؟ در ذيل اين پرسش، به مسائل فرعي‌تري همچون نسبت اين فعل و آگاهي، مادي يا مجرد بودن آن و نيز چيستي غايت آن پرداخته شده است.

مباحث علم النفس فلسفی در میان سایر مسائل فلسفی جایگاه ویژه ای دارد که اهمیت آن با توجه به نتایجی که در سایر حوزه های فلسفی و اعتقادی دارد بر هیچکس پوشیده نیست. ارسطو، ابن سینا و دکارت در این میان به نحوی و هرکدام در برهه ای انسان شناسی فلسفی را متحول ساخته و پاسخ هایی که هریک به پرسش های علم النفس فلسفی داده اند تاکنون محور بحث های فلسفه در این حوزه بوده است. ما در این مقاله برآنیم که در سیری کتابخانه ای در آراء سه تن از بزرگ ترین فلاسفه تاریخ به تفسیر و تبیین مهم ترین مواضع ارسطو، ابن سینا و دکارت در این بحث همچون روش تحقیق در علم النفس فلسفی، چیستی نفس، رابطه نفس و بدن، احوال نفسانی و خلود نفس بنشینیم.