جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این مقاله سه مضمون اصلی صوفیانه گلشن راز محمود شبستری را توضیح می‌دهد که با استعاره دایره نقطه‌ای که حالت وهمی دایره‌ای را که از حرکت سریع یک نقطه تشکیل می‌شود، به هم متصل می‌کند. شبستری با الهام از ابن عربی، این استعاره را در ارائه شعری خود از وحدت وجود، وضعیت وجودی روح انسان، و انشعاب معارف و عمل دینی به ظاهر و باطنی با دلالت های آن در رابطه نبوت و قداست به کار می برد. مقاله این مضامین را بیشتر در پرتو تفسیر مشهور شمس‌الدین لاهیجی، مفاتیح الایعز، توضیح می‌دهد. تحلیل برخی از آیات کلیدی پیرامون مضامین فوق در گلشن راز شبستری و نظرات مربوط به آن از لاهیجی، اهمیت فلسفه صوفیانه اکبری را در حیات فکری و ادبی ایرانیان از اواخر قرون وسطی نشان می دهد.

ترجمه ماشینی: این مقاله نحوه تبیین تأثیر ملاصدرا را ارائه می دهد دعا (دعا) بر دنیا، با تکیه بر عقاید ابن عربی علیه پس زمینه روانشناسی متافیزیکی پویا خودش. ملاصدرا در نهایت از موضع ابن سینا در مورد منفعل بودن نماز فاصله می گیرد و در عوض قرائت ابن عربی از تعامل صمیمی الهی و انسانی در خود دعا را انتخاب می کند. ملاصدرا با انجام این کار، صورت بندی دعا را ارائه می دهد که در آن دعا کننده نقش فعالی در برانگیختن استجابت الهی ایفا می کند دعای او از نظر ملاصدرا، نماز روح انسان را شکل می دهد، در حالی که روح انسان نیز نتیجه دعا را شکل می دهد.

ترجمه ماشینی: ملاصدرا (572 - 1640) شاید مهمترین و تأثیرگذارترین فیلسوف جهان اسلام در چهارصد سال اخیر باشد. او که بیش از چهل اثر دارد، کوشید تا کل میراث اندیشه اسلامی، از فلسفه تا عرفان را زنده کند، و رویکردی انعطاف‌پذیرتر و سازش‌پذیرتر به مسائلی که به نظر می‌رسید عقل را از ایمان جدا می‌کند، بیافریند. سایه میثمی در این نمایه گسترده به فراتر از روایت تاریخی می‌پردازد تا تأثیر واقعی مرد و اندیشه‌های او را ارزیابی کند. این گزارش تامل برانگیز و جامع برای هر فیلسوفی ایده آل است که بخواهد زندگی و افکار مردی را که اوج سنت فکری را در نقطه ای حساس از تاریخ تمدن اسلامی نشان می دهد، کشف کند.

ترجمه ماشینی: فیلسوفی برای تمام فصول، مقدمه‌ای بر زندگی و اندیشه ذوفنون قرون وسطایی نصیرالدین طوسی (متوفی 1274) است. تأثیر علمی طوسی بر تاریخ حکمت نظری و عملی مسلمانان تنها با تأثیر ابن سینا (ابعلی سینا) قابل مقایسه است که الگویی برای تلاش های فلسفی و علمی طوسی بود. طوسی در طول کار پرحادثه و بحث برانگیز خود، تقریباً در تمام زمینه های دانش روز، متون ارزشمندی تولید کرد. او به همان اندازه به جهان طبیعی و همچنین به حوزه های انسانی و اجتماعی دین، اخلاق، منطق، نجوم، اقتصاد، سیاست و هنر علاقه داشت. جهت گیری فکری طوسی به سمت عبور از مرزهای گفتمان یونانی، مشایی، اشراقی، اثنی عشری، اسماعیلیه و صوفیانه بود. او با این کار به شکل‌گیری گفت‌وگوی پربار بین گفتمان‌های فکری مختلف کمک کرد که منجر به هدایت مجدد فلسفه اسلامی به سمت روش‌شناسی ترکیبی‌تر شد. کمک‌های او به علم، و به‌ویژه نجوم، او را به پیوند بین بطلمیوس و کوپرنیک تبدیل کرد و این امتیاز را برای او به ارمغان آورد که دهانه‌ای از ماه به نام او، «ناصرالدین» داشته باشد.

ترجمه ماشینی: این کتاب بررسی تطبیقی ​​دو متفکر بزرگ شیعی، حمید الدین کرمانی از مصر فاطمی و ملاصدرا از ایران صفوی است که توانمندی متقابل گفتمان‌های مربوط به شکل‌گیری دانش و اقتدار دینی-سیاسی را در برخی زمینه‌های اسماعیلی و دوازده امامی نشان می‌دهد. کتاب به بررسی مفاهیم، ​​روایات و ادله ای می پردازد که به ایجاد و توسعه گفتمان در مورد ولایت مطلقه امام و نمایندگان ایشان کمک کرده است. برای نشان دادن این امر، فرازهای کلیدی از متون اولیه به زبان عربی و فارسی ترجمه شده و از نزدیک مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد تا ترکیب گفتمان های فلسفی، صوفیانه، کلامی و کتاب مقدس را برجسته کند. همچنین این کتاب تأثیر گفتمانی نصیرالدین طوسی را به عنوان کلیدی برای انتقال روایات علم و حجیت اسماعیلی به فلسفه شیعی متأخر و تداوم آن تا دوران جدید و معاصر به ویژه در روایت ولایت فقیه مورد بحث قرار می دهد. جمهوری اسلامی ایران.

یازدهمین شماره از این مجموعه در پنج دفتر، تدوین گردیده است. دفتر اول درباره‌ی زندانی‌ای است که از سقوط و مرگ قریب‌الوقوع خود اندوهگین است و در همین‌حال، بانوی فلسفه در برابر او ظاهر شده و از ظلم تقدیر، با او سخن می‌گوید. در دفتر دوم، بانوی فلسفه‌ خاطرنشان می‌سازد که ثروت و شهرت، تنها راه‌های کسب خوش‌بختی نیستند. در دفتر سوم، بانوی فلسفه از نکوهش خیرهای کاذب به بررسی ماهیت خیر حقیقی رو می‌کند. در دفتر چهارم، سخن درباره‌ی عدالت خداوند و چگونگی به انجام رسیدن تقدیر است و سرانجام در دفتر پنجم با طرح این سئوال که با وجود مشیت الهی، چه مجالی برای اختیار باقی می‌ماند؟ بانوی فلسفه، چهارمرتبه‌ی شناخت یعنی حس، خیال، عقل، و فهم را مشخص می‌کند که متناظر‌ با چهار مرتبه‌ی وجود است: حیات بی‌تحرک، حیوانات پست‌تر، انسان و موجودات الهی و در واقع در مرتبه‌ی چهارم یعنی فهم الهی است که مشیت با اختیار، جمع می‌شود.