جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫چکیده الکترونیکی در پیوستها موجود می باشد

امروزه کنترل رایانه‌ای حمل ونقل شهری در سرتاسر دنیا به شکل امری معمول درآمده و دامنه آن از کنترل‌کننده‌های مجزّا برای تقاطعها تا سامانه‌های پوشش‌دهنده کل شبکه شهری گسترش یافته است و همگی آنها بر کنترل‌ترافیک و تشخیص‌ وسیله نقلیه برای تنظیم ‌مدت ‌زمان‌چراغ ‌سبز ‌و ‌فواصل‌زمانی بین دوره‌های ‌چراغ‌ها ‌در ‌تقاطعهای مجاور برای‌ واکنش به ‌تغییرات ‌جریان ‌ترافیک، تکیه دارند. این تحقیق رویکرد رایانه‌ای‌ جدیدی‌ را برای ‌کنترل هوشمند چراغهای راهنمایی تقاطعهای مجزا ارائه می‌کند. دو تفاوت عمده این تحقیق در مقایسه با روشهای هوشمند دیگری که به کنترل چراغ راهنمایی پرداخته‌اند نخست‌ نوع داده‌های اولیه و دیگری ‌رویکرد کنترلی آن است. استفاده از تصاویر به جای داده‌های شناسگرهای حلقه‌های القایی و مدلسازی دانش‌حوزه در‌قالب هستان‌نگار و به اشتراک‌گذاری و استفاده از آن به منظور کنترل چراغ راهنمایی مواردی هستند‌که با رویکردهای مشابه کنترل هوشمند چراغ راهنمایی تفاوت دارند. تشخیص ترافیک با استفاده از پردازش تصویر فواید متمایزی نسبت به فنّاوری مبتنی بر حلقه‌های القایی دارد. همچنین ایجاد هستان‌نگار کنترل چراغ راهنمایی و بکارگیری آن نه تنها دانش این حوزه را استخراج کرده، بلکه امکان به اشتراک گذاشتن آن و نیز باز استفاده آن را برای دیگران فراهم می‌کند، علاوه بر این، روش مذکور استقلال عمل در حوزه کنترل نرم افزاری ترافیک را نیز افزایش می‌دهد بدین معنا که سیستم‌های کنترلی مختلف با در اختیار داشتن هستان‌نگار می‌توانند متغیرها، پارامترها و قواعد خود را با افزودن یا کاستن قواعد هستان نگار توسعه دهند و بدین ترتیب توسعه سیستمهای کنترل هوشمند با پیچیدگی کمتری همراه خواهد بود. روش پیشنهادی با رویکرد کنترلی زمان ثابت در محیط متلب شبیه‌سازی، مقایسه و ارزیابی شده است. نتایج این ارزیابی نشان می‌دهد که سیستم جدید در تمامی شرایط ارزیابی نتایج بهتری نسبت به سیستم زمان ثابت دارد.

از بین راه های خداشناسی، عارفان، راه انفسی را برتر از راه آفاقی می دانند. خودشناسی امکان رسوخ بی واسطه بشر به تجلی الهی و درک آن را برای او میسر می سازد. به علاوه می توان با آینه قراردادن صفات انسانی برای صفات الهی، شناختی نزدیک تر از اسمای الهی به دست آورد. عارفان مسلمان براساس الهامی که از آیات و احادیث به ویژه حدیث «من عرف نفسه (فقد) عرف ربه» گرفته اند، به تبیین انواع راه های ارتباط بین خودشناسی و خداشناسی پرداخته اند. ابن عربی، عارف برجسته قرن هفتم، حدود ده تقریر را که از تقریر امتناع معرفتی آغاز و به تقریر عینیت معرفتی می انجامد برای این حدیث و ارتباط مزبور بیان نموده که مقاله حاضر عهده دار تبیین مبانی معرفتی بینش وی و نیز شرح و بررسی تقریرهای مزبور می باشد.