جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این کتاب کامل ترین بررسی تا به امروز را در مورد شواهد تاریخی و معاصر برای بقای مرگ فیزیکی ارائه می دهد.

ترجمه ماشینی: A Newcomer's Guide to the Afterlife یک همکاری منحصر به فرد از سه نویسنده - دو زنده و یک مرده است. متن منشأ عجیبی دارد. این توسط دانیل کوین در خواب دریافت شد - از دست یک آشنا که اخیراً درگذشته است. یا شاید هم نبود. کوین با کمک تام ولین، روزنامه‌نگار غیرمعمولی را برای خوانندگان زنده به ارمغان می‌آورد که در میان مرده‌ها به نام «کتاب کوچک» شناخته می‌شود. پاسخ به سوالات بزرگ زندگی در مورد فراتر در این صفحات نهفته است.

ترجمه ماشینی: ستاره ارواح خویشاوندان و محقق ماوراء الطبیعه، ایمی برونی، داستان‌هایی از سال‌ها تجربه‌اش با ارواح را به اشتراک می‌گذارد که حول سیزده حقیقت سازماندهی شده است که رویکرد او به ماوراء طبیعی را هدایت می‌کند. امی برونی، همبازی فیلم Kindred Spirits و یکی از محققان برجسته ماوراء الطبیعه در جهان، در طول سال ها تحقیق و تجربه دست اول خود، چیزهای زیادی در مورد ارواح آموخته است. اکنون، در «زندگی با زندگی پس از مرگ»، او بینشی را که به دست آورده است و اینکه چگونه رویکرد منحصربه‌فرد او را برای تعامل با ارواح مردگان و کسانی که با آن‌ها روبرو می‌شوند شکل داده است، به اشتراک می‌گذارد. از اولین برخوردهای فراطبیعی او در کودکی، تا سال‌های حضورش در شکارچیان ارواح و ایجاد شرکتش Strange Escapes، که گردش‌های ماوراء الطبیعه را به برخی از بدنام‌ترین مقاصد جن زده آمریکا ارائه می‌دهد، و تا کار فعلی‌اش در The Travel Channel's Kindred Spirits. این کتاب مملو از داستان های حیرت انگیز و عمیقاً تکان دهنده از تلاش های امی برای درک بهتر مردگان اما هنوز نرفته است. زندگی با زندگی پس از مرگ، با طنز روشن و شفقت شدید امی هم برای آنها که جن زده هستند و هم برای آنها که جن زده هستند، نگاهی چشمگیر به آنچه ما را به عنوان مردم، در زندگی و فراتر از آن به هم متصل می کند است.

ترجمه ماشینی: Adventures in the Afterlife یک سفر قدرتمند است بیداری معنوی؛ جستجوی جسورانه برای پاسخ و روشنگری فرضیات قدیمی بهشت مواجه شده اند و یک چشم انداز جدید گسترده از ما ادامه زندگی ارائه شده است. پس از تشخیص ویلیام بوهلمن، نویسنده ماجراهای فراتر از بدن، مبتلا به سرطان، به دنبال پاسخ به اسرار وجود ما پس از مرگ بود. او در مواجهه با فناپذیری خود، بینش عمیقی را در مورد آنچه فراتر از بدن فیزیکی ما نهفته است، تجربه کرد. سفر ما به زندگی بعدی اساس ماجراهای زندگی پس از مرگ است. نویسنده تجربیات خارج از بدن و رویاهای شفاف خود را از نگاه یک شخصیت خیالی، فرانک بروکس، شرح می دهد. بینش ها گاهی تعجب آور هستند، اما یک پیام روشن همیشه آشکار است. ما موجوداتی قدرتمند و روحانی هستیم و واقعیت خود را اکنون و در آینده شکل می دهیم. هدف این کتاب این است که ما را برای بسیاری از افکار پاسخگو آماده کند محیط هایی که تجربه خواهیم کرد ویلیام بوهلمن در سراسر جهان تدریس می کند و سخنرانی می کند موضوعات تجربیات خارج از بدن و توانمندسازی معنوی. از نویسنده در www.astralinfo.org دیدن کنید.

ترجمه ماشینی: از زندگینامه نویس مشهور هندل، داستان یکی از مشهورترین ساخته های موسیقی کلاسیک غربی، اواتوریو معروف هندل، مسیحا. در اواخر تابستان 1741، جورج فریدریک هندل، مجموعه‌ای از کلماتی از کتاب مقدس کینگ جیمز را ساخت که سرشار از آریاهای خوش آهنگ و گروه‌های کر باشکوه بود. جاناتان کیتس تاریخ و زندگی پس از مرگ مسیح را بازگو می کند، یکی از محبوب ترین آثار در کارنامه کلاسیک. او اولین اجراهای این آهنگ و رابطه آن با معنویت را در عصر روشنگری بیان می‌کند و بررسی می‌کند که چگونه مسیح پس از مرگ هندل به یک جزء اساسی از کانون موسیقی ما تبدیل شد. جشنی معتبر و پر محبت از نقطه اوج عصر طلایی موسیقی گرجستان، مسیحا برای دوستداران موسیقی کلاسیک ضروری است.

ترجمه ماشینی: در این اثر عمیقاً آموخته شده، توشیهیکو ایزوتسو نظام های فکری متافیزیکی و عرفانی تصوف و تائوئیسم را با هم مقایسه می کند و کشف می کند که اگرچه از نظر تاریخی به هم مرتبط نیستند، اما این دو ویژگی ها و الگوهایی مشترک دارند که برای گفتگوی فراتاریخی مثمرثمر است. رویکرد اصیل و پیشنهادی او درهای جدیدی را در بررسی فلسفه و عرفان تطبیقی می گشاید. ایزوتسو با ابن عربی شروع می کند و مفاهیم اصلی هستی شناختی این چالش برانگیزترین متفکران اسلامی را تحلیل و جدا می کند. سپس، در بخش دوم کتاب، ایزوتسو توجه خود را به تحلیل مفاهیم موازی دو متفکر بزرگ تائوئیست، لائوتزو و چوانگ تزو معطوف می‌کند. تنها پس از آشکار ساختن ساختار بنیادی هر جهان بینی، ایزوتسو در بخش پایانی کتاب، تحلیل تطبیقی را آغاز می کند. او استدلال می کند که تنها بدین ترتیب می تواند مطمئن باشد که از مقایسه آسان و سطحی اجتناب می کند. ایزوتسو معتقد است که جهان بینی صوفیانه و تائوئیستی هر دو بر دو محور استوار است - انسان مطلق و انسان کامل - با یک سیستم کامل از تفکر هستی شناختی که بین این دو محور توسعه می یابد. ایزوتسو شباهت‌های این نظام‌های هستی‌شناختی را مورد بحث قرار می‌دهد و این فرضیه را مطرح می‌کند که الگوهای خاصی از تفکر عرفانی و متافیزیکی ممکن است حتی در میان سیستم‌هایی که هیچ ارتباط تاریخی آشکاری ندارند مشترک باشند. این نسخه دوم تصوف و تائوئیسم اولین چاپ در ایالات متحده است. نسخه اصلی که به زبان انگلیسی در ژاپن منتشر شد، توسط معدود محققان انگلیسی زبان که آن را به عنوان الگویی در زمینه فلسفه تطبیقی می دانستند، مورد توجه قرار گرفت. تصوف و دائوئیسم، با در دسترس قرار دادن مطالب جدید به زبان انگلیسی در هر دو طرف مقایسه، آرزوی انگیزشی ایزوتسو را "برای گشودن چشم اندازی جدید در حوزه فلسفه و دین تطبیقی" به خوبی برآورده می کند. توشیهیکو ایزوتسو، استاد بازنشسته در دانشگاه کیو ژاپن است: او یک مرجع جهانی در اندیشه اسلامی، به مدت ده سال در ایران تدریس کرد و در ترویج گفتگوی بین فرهنگی در فلسفه فعال بوده است. کار پروفسور ایزوتسو تلاشی پیشگام برای متمرکز کردن دغدغه های فلسفی مشترک دو نقطه عطف به ظاهر نامرتبط در اندیشه دینی است. روش او پیشنهادی است، تفسیر جدید و جسورانه است، و مطالب مورد استفاده برای تحقیقات بیشتر مهم است. کتاب او برای دانشجویان دین تطبیقی، فلسفه دین، مردم شناسی فرهنگی، اندیشه و دین آسیایی و مطالعات اسلامی و تائوئیست مفید است. -تو وی مینگ

ترجمه ماشینی: این کتاب به‌عنوان سخنرانی برای دوره‌ای درباره فلسفه سیاسی که رالز در دهه 1980 به طور منظم در هاروارد تدریس می‌کرد، منتشر شد. با گذشت زمان، سخنرانی‌ها به بیانی دوباره از نظریه عدالت به مثابه انصاف تبدیل شد، که با توجه به مقالات جدیدتر او و رساله لیبرالیسم سیاسی (1993) تجدید نظر شد. همانطور که رالز در پیشگفتار می نویسد، بیان مجدد «در یک جا گزارشی از عدالت به همان انصافی که من اکنون می بینم، با تکیه بر همه آثار [قبلی] من ارائه می دهد». او نمای کلی گسترده ای از خطوط اصلی فکری خود ارائه می دهد و همچنین به بررسی موضوعات خاصی می پردازد که قبلاً در هیچ یک از نوشته هایش به آن پرداخته نشده بود. رالز به خوبی می داند که از زمان انتشار نظریه عدالت در سال 1971، جامعه آمریکا از ایده عدالت به مثابه انصاف دورتر شده است. با این حال، ایده های او قدرت و ارتباط خود را با بحث های یک جامعه کثرت گرا در مورد معنا و قابلیت تئوریک لیبرالیسم حفظ می کند. این کتاب نشان می‌دهد که وضوح اخلاقی حتی زمانی که تعهد جمعی به عدالت نامطمئن باشد، قابل دستیابی است. (20010701)

ترجمه ماشینی: سه مشکل مهم با نظریه عدالت رالز وجود دارد. اول، این نظریه تفاوت بین جامعه و جامعه را در نظر نمی گیرد. دوم، این نظریه تضاد بین فضیلت خصوصی و فضیلت عمومی ایجاد می کند. و سوم، این نظریه، اگرچه مدعی است که مبنایی سکولار برای عدالت است، اما به طور پنهانی از مفروضات خاصی استفاده می کند که منشأ خود را در نگاه دینی به انسان و جامعه دارند و تنها در آن قابل اثبات هستند. در خاتمه، من استدلال می‌کنم که نظریه رالز، اگرچه شکل یک روایت عقل‌گرایانه دارد، اما در واقعیت صرفاً از پیشداوری‌های رایج جامعه ما انتزاع می‌کند بدون اینکه هرگز آنها را در معرض بررسی عقلانی قرار دهد. این به معنای کنار گذاشتن عقل گرایی در تحقیق عدالت است. 1. جامعه و جامعه فردیناند تونیس بین یک جامعه (Gemeinschaft) که در آن مردان و زنان اراده مشترکی دارند و با هم برای رسیدن به یک هدف مشترک کار می کنند و جامعه (Gesellschaft) که در آن هر فرد دارای منافعی متفاوت از منافع است تمایز قائل می شود. دیگران و فقط ائتلاف های موقت و مصلحتی با دیگران تشکیل می دهد. Gemeinschaft با پیوندهای خویشاوندی، نزدیکی فیزیکی یا دوستی شکل می گیرد. در درون آن، انسان ها دارایی های مادی را به اشتراک می گذارند و با یکدیگر همدردی کافی دارند تا خود را به جای دیگران تصور کنند و رفتار خود را بر این اساس تغییر دهند. یک Gesellschaft توسط پیوندهای تجاری شکل می گیرد. در درون آن مردان به تجارت کالاهای مادی می پردازند. همدردی آنها با غریبه ها به ندرت کافی است تا به چیزی بیش از جلوگیری از آسیب رساندن به آنها نیاز داشته باشد. لیبرالیسم رالزی متناقض است زیرا از مردان می‌خواهد که کالاهای مادی را با یکدیگر مانند یک Gesellschaft معامله کنند، و با این حال همچنین می‌خواهد که مردان با یکدیگر همدردی کافی داشته باشند تا خود را به جای دیگری مانند Gemeinschaft تصور کنند. به عبارت دیگر، لیبرالیسم راولزی فرض می‌کند که جامعه‌ای که در واقع از خانواده‌های متمایز تشکیل شده است، به نحوی موظف است که تصور خود از عدالت را طوری شکل دهد که گویی یک خانواده بزرگ است. ایجاب می کند که مفهومی از عدالت شکل دهیم که هیچ گونه توجهی به پیوندهای خانوادگی واقعی ما نداشته باشد و پیوند مصنوعی یک انسانیت مشترک را جایگزین کند. در یک جامعه کمونیستی واقعی، همه مردان و زنان یک خانواده را تشکیل می‌دهند و احساس آزادی می‌کنند که از یکدیگر هر چیزی را که از خویشاوندان می‌خواهند مطالبه کنند. با این حال، در جامعه‌ای متشکل از خانواده‌های متمایز، تنها خویشاوندان واقعی هستند، نه خویشاوندان مجازی که تا این حد با یکدیگر اشتراک دارند. یک خانواده خود را با غریبه‌ها با فضیلت‌های دورتر مانند صدقه و عدالت رفتار می‌کند. با غریبه، حریم خصوصی، از جمله مالکیت خصوصی، همیشه محترم است. فقط در بدترین شرایط می توان به حریم خصوصی یک غریبه نفوذ کرد. اگر انسانیت مشترک معیار کافی برای زندگی ما به عنوان یک خانواده است، پس چرا با یکدیگر معامله می کنیم؟ اگر ملاک کافی نیست، پس چرا باید با بیگانه همانطور رفتار کنیم که با خویشاوندان خود رفتار می کنیم؟ 2. فضیلت خصوصی و عمومی برای کمونیست، هم فضیلت خصوصی و هم فضیلت عمومی شامل سهیم شدن با همنوعان است. برای آزادیخواهان، فضیلت خصوصی و عمومی هر دو شامل احترام به حریم خصوصی است. اما برای لیبرال راولزی، فضیلت خصوصی شامل احترام به حریم خصوصی است، با این حال این فضیلت توسط دولت اعمال نمی شود، در حالی که فضیلت عمومی شامل اشتراک گذاری است، با این حال این فضیلت از افراد خواسته نمی شود. خواه تصور ما از عدالت آزادیخواهانه باشد یا سوسیالیستی، حداقل می‌توانیم آرمان‌شهری از مردان فاضل را تصور کنیم که در آن دولت از بین می‌رود. اما هیچ مدینه فاضله رالزی قابل تصوری وجود ندارد. تضاد بین فضیلت خصوصی و فضیلت عمومی به ویژه در مورد کارگزاران دولت آشکار می شود. به عنوان مثال، آنچه که ما در مورد رفتار کارگزاران رایش سوم قابل اعتراض می دانیم، صرفاً این نیست که تصور آنها از فضیلت عمومی نادرست بود، بلکه آنها بسیار مایل بودند که استانداردهای فضیلت خصوصی را به نام این تصور نادرست به خطر بیندازند. ما لزوماً از یک مرد معمولی انتظار نداریم که درک بسیار توسعه یافته ای از آنچه که برای جامعه مفید است داشته باشد، اما از او انتظار داریم که وقتی به او گفته می شود که خیر جامعه ایجاب می کند رفتارهایی انجام دهد که مطابق با آنها نیست، تردید کند. فضیلت خصوصی در لیبرالیسم رالزی، فضیلت خصوصی مستلزم احترام به حریم خصوصی و حقوق مالکیت است، و با این حال فضیلت عمومی ایجاب می کند که عوامل دولت فضیلت خصوصی را نادیده بگیرند و اموال را به نمایندگی از افراد محروم مصادره کنند. آیا چنین عواملی مرتکب خطای مشابهی با عوامل رایش سوم نیستند - حتی اگر این اشتباه به اندازه کارگزاران رایش سوم نباشد؟ 3. استفاده پنهانی از دین حتی در اندیشه سیاسی ظاهراً سکولار مانند اندیشه آقای رالز، اغلب تصور می شود که دولت در نقش خدا عمل می کند. از این رو، عدالتی که در مورد دولت اعمال می‌شود، به‌عنوان عدالتی الهی و نه انسانی تصور می‌شود، که تحت آن با همه انسان‌ها باید یکسان رفتار شود، زیرا همه انسان‌ها فرزندان خدا هستند و پدر باید با همه فرزندان خود به یک اندازه رفتار کند. . زیربنای مذهبی