جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تاثیر تلویزیون در شکل دادن رفتار کودکان دارای اهمیت بسیاری است. اگر چه همه رسانه ها از جمله مطبوعات و رادیو در این زمینه نقش دارند ولی تأثیر تلویزیون به دلیل برخوردار بودن از جنبه های شنیداری، دیداری و حرکتی از بقیه بیشتر می باشد.در طول تاریخ دانشمندان زیادی از حوزه های مختلف مانند جامعه شناسی ، روانشناسی، تعلیم و تربیت، اقتصاد و ... درباره تلویزیون و اثرات آن مطالعه و پژوهش انجام داده-اند. در این رسانه می توان از روش های گوناگون برای تربیت دینی کودکان بهره جست .روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی است که شامل تلخیص داده ها، تحلیل و بررسی و نتیجه گیری می باشد .نتایج تحقیق حاکی از آن است که تلوزیون دارای تاثیرات مثبت ومنفی بر کودکان است. در این رسانه می توان با استفاده از شیوه های اعطای بینش،اسوه سازی،تلقین والقا،آراستن ظاهر وتزیین کلام در جهت تربیت دینی کودکان گام برداشت. همچنین با بهره گیری از روش های تربیت اسلامی در ارکان ارتباط مانند مقبولیت فرستنده وشناخت دقیق مخاطب و ایجاد جذابیت در پیام، می توان تاثیر مثبت ایجاد نمود.نهایتا راهکارهای عملی در رابطه با کنترل تاثیرات منفی تلویزیون از قبیل نظارت وهمراهی والدین برنحوه ی استفاده از تلویزیون ارائه گردید .

تولیدات دینی رسانه های جمعی برای کودکان طی سالهای اخیر رشد چشمگیری پیدا کرده است. بیان داستان های پیامبران بزرگ و وقایعی از تاریخ اسلام در قالب های هنری جذاب و بهره گیری از ادبیات نمایشی در مناسبت های مذهبی، نویدبخش موفقیت هایی در این حوزه مغفول مانده تولیدی است. اما آنچه امروزه باید درباره سیاست گذاری های دینی کشور پرسید، این است که چرا دست اندرکاران تعلیم و تربیت دینی کودکان، چه در حوزه رسانه های سنتی (مانند خانواده، مساجد، هیات ها و از این دست) و چه در حوزه رسانه های جدید (مانند کتاب های درسی، مطبوعات و رادیو و تلویزیون)، از سیاست ها و برنامه های یکپارچه و هماهنگی تبعیت نمی کنند که بر دیدگاه نظری ثابت شده ای در ارتباطات دینی بنیان گذارده شده باشد. این پرسش در واقع، برخاسته از همان تقابل قدیمی مخاطب محوری و رسانه محوری در ارتباطات و شناخت گرایی با سایر رویکردها در روان شناسی است. نتایج پژوهش میدانی اجرا شده توسط نگارنده در کنار دستاوردهای روان شناختی مکتب شناخت گرا در ارتباطات انسانی و دیدگاه های مخاطب محور فرهنگی، به ویژه نظریه دریافت در ارتباطات جمعی، می تواند برخی گره های مشکلات موجود در پیام سازی های دینی را بگشاید. این مقاله با تاکید بر مکاتب نظری فوق تلاش می کند که ضمن نگاه به وضعیت موجود رسانه های دینی در فرهنگ کودکان و نوجوانان ایرانی، دیدگاه مطلوب را در برنامه سازی دینی برای کودکان معرفی و بر اساس آن، وظایف اساسی رسانه های جمعی را در این زمینه مطرح کند.

تربیت عبادی، بخش از تربیت دینی است که کودکان را با وظایف و تکالیف عبادی آشنا کرده و آنان را متعهد به انجام آن می نماید. بر اساس روایات در بین تکالیف عبادی، نماز و روزه بیش از دیگر اعمال، ضرورت آموزش به کودکان دارد. آنچه در این بررسی اهمیت دارد، این است که بدانیم این مسوولیت بر عهده کیست، از چه زمانی شروع می شود و حکم فقهی آن چیست؟ به همین منظور مجموعه ای از آیات و روایات به صورت عام و خاص بیان شده و سپس به پرسش های مربوطه پاسخ داده است. حاصل بررسی ادله، شروع آموزش نماز از شش یا هفت سالگی است. این وظیفه به صورت وجوب یا استحباب موکد بر عهده والدین است، حتی می توانند در صورت سهل انگاری، آنان را مورد مواخذه قرار دهند. عقل نیز موید این مطلب است.

تنبیه از جمله مسائل مهم در تعلیم و تربیت کودکان است، که در ادوار تاریخ بشر به شکلی مورد پذیرش و یا نکوهش قرار گرفته است. در مورد ضرورت، چگونگی و کیفیت تنبیه در اصلاح رفتار، آرا و نظریات مختلفی وجود دارد؛ در این بین، شناخت دیدگاه فریقین، می‌تواند علاوه بر انتخاب فرایند تربیتی صحیح و کامل، گامی موثر در وضع قوانین مناسب باشد. از نگاه فریقین، اصل بر عدم جواز تنبیه بدنی است و فقط در شرایط خاصی جایز است؛ از جمله: 1. در صورت عدم تاثیر سایر مراحل تعلیم و تربیت؛ 2. به منظور تربیت و به مصلحت کودک باشد؛ 3. کودک هنگام تنبیه حداکثر ده سال داشته باشد؛ 4. ضربات باید با نرمی و در عضوهای غیرحساس زده شود؛ 5. فقط ولی شرعی کودک و مأذون از طرف او حق تنبیه را دارد.

تلویزیون و محصولات آن به عنوان یکی از موثرترین وسایل ارتباط جمعی، می توانند نقشی دوسویه ایفا کنند، به تقویت و نهادینه کردن ارزش های اخلاقی پرداخته یا با عملکرد نادرست خود به تقویت و رواج ضدارزش ها بپردازند. مقاله حاضر با هدف بررسی ارزش های اخلاقی ارائه شده در تبلیغات بازرگانی (تبلیغاتی که به منظور فروش مواد غذایی به کودکان و نوجوانان تهیه شده)، انجام گرفته و برای نیل به این هدف از روش نشانه شناسی استفاده شده است. نمونه های مورد بررسی شامل 16 آگهی تجاری پخش شده در سال 1388 از شبکه یک سیماست. نتایج نشان می دهد که عمده ارزش هایی که از طریق آگهی های مورد بررسی به مخاطب کودک و نوجوان منتقل شده، ارزش های منفی بوده اند که سازندگان آن با بهره گیری از تمهیدات مختلف همچون تسری معنایی با توسل به شخصیت های کارتونی و سخنگو، جهان مبتنی بر رویا، نمایش کالا در کسوت یک ناجی و …، بر آن بوده اند تا با تهییج و تحریک احساسات، ضمیر ناخودآگاه کودک و نوجوان را تحت تاثیر قرار داده و پیام خود را منتقل سازند و در یک کلام توجه و اعتماد مخاطب را به خود جلب کنند.

در این مقاله با بررسی قوانین و مقررات تبلیغات بازرگانی و شرایط سیاسی – اجتماعی حاکم بر صنعت تبلیغات در ایران دو گفتمان حاکم بر این صنعت از همدیگر متمایز میشود. گفتمان اول، گفتمان اطلاعاتی – امنیتی قبل از انقلاب 57 و گفتمان دوم، گفتمان مذهبی – ایدئولوژیک بعد از انقلاب 57 است. در گفتمان بعد از انقلاب دو نگاه انتقادی و آسیب شناسانه قابل مشاهده است. نگاه انتقادی از سال 57 تا پایان جنگ و شروع دوران سازندگی ادامه پیدا می کند. نگاه آسیب شناسانه نیز از دوران سازندگی جوانه زده و تا به امروز ادامه پیدا کرده است. نویسنده در انتها نتیجه می گیرد در گفتمان های قبلی معیارها و اولویت های اقتصادی در حاشیه قرار داشته است.

هدف از این پژوهش، کشف عوامل شکل گیری و تحول دلبستگی در کودک بر اساس منابع اسلامی است. بدین منظور به روش توصیفی- تحلیلی به منابع دست اول به کمک نرم افزارهای معتبر و مطالعه تربیتی برخی منابع اسلامی مراجعه شد و آموزه های اسلام در موضوع پژوهش مورد تحلیل قرار گرفت. بررسی آیات و روایات اسلامی نشان داد، نگاه همه جانبه اسلام، این پدیده را فرایندی قلمداد می کند که شکل گیری آن از دوران جنینی آغاز می شود. شکل گیری دلبستگی در مرحله پیش از تولد، به دو زیر مرحله تقسم می شود. زیر مرحله پیش از ازدواج و زیر مرحله پس از ازواج. در زیر مرحله اول عوامل موثر در شکل گیری دلبستگی انتخاب همسر مناسب و توجه به ویژگی های ژنتیکی مادر است. در زیر مرحله دوم می توان به شرایط انعقاد نطفه، تغذیه و آرامش مادر به عنوان عوامل موثر در شکل گیری دلبستگی در کودک اشاره کرد.این عوامل جهت تایید روایی محتوا توسط ده نفر کارشناس ارزیابی شد و ضریب تطابق کندال و آزمون معناداری خی دو برای بررسی میزان تطابق و معناداری بین نظرات ده کارشناس محاسبه گردید. ضریب تطابق کندال 0.187 با سطح معناداری 0.05 نشان می دهد میزان توافق کارشناسان خبره درباره موافقت گویه ها با مستندات اسلامی است که نشان دهنده روایی مناسب محتوای عوامل شکل دهنده دلبستگی است.

آن چه که در فقه امامیه درباره مجازات و تنبیه کودک آمده است، مطلق ممنوعیت نیست و با توجه به مقتضیات و شرایط خاصی، شارع مقدس ممنوعیت آن را مرتفع نموده است. در بادی امر عنوان اولیه در مجازات و تنبیه حرمت است و این ظهور بدوی در کودک به طریق اولی صادق است و موارد جواز آن در نوع افراد و هم چنین کودک تحت عنوان موارد خاص جعل شده است. تعزیر و تنبیه، دو عنوان کلی هستند که موارد خاص جواز تنبیه و مجازات را شامل می شوند. هر چند اکثر فقها در تنبیه بدنی کودک، این دو عنوان را تفکیک نکرده اند، اما به نظر می آید از آن جا که در برخی موارد خاص به آن اشاره نموده اند، تفکیک این دو عنوان ضروری است؛ چه آن که موارد، حکم، شرایط و بسیاری از لوازم این دو عنوان با هم متفاوت است و ثمرات عملی قابل توجهی در تفکیک این دو عنوان وجود دارد. بسیاری از ضوابط و شرایط تنبیه و مجازات بدنی کودک در کتب فقهی بررسی نشده است.

فلسفه تلاش انسان برای جستجوی حقیقت و عشق به خردورزی و فرزانگی است ؛جستجویی تأملی و کل نگر در هستی و خویشتن خویش از راه گفتگو ؛ گفتگویی درونی وبرونی که جولانگاه اندیشه برای کشف معناست ؛ این نیاز همیشگی بشر که هوش فلسفی با طرح پرسش های مبنایی و اساسی زندگی انسانی ، تفکر را به سوی تفکری متعالی و فرا تفکر سوقمی دهد .فلسفه برای کودکان تلاشی برای بازسازی فلسفه در متن زندگیست ، برای اندیشیدن و کندوکاوی مشترک در حلقه ی تعاملات فکری ، عاطفی ، رفتاری و نگرشی کودکان با همراهی و هدایتمعلم برای دستیابی به تفکری انتقادی ، خلاق و مسئولانه . کنکاشی که به کشف خویشتن خویش و درک مفاهیم فلسفی از راه گفتگویی صادقانه ، مستدل و هدفمند که منجر به رشد مهارت های ارتباطی زبانی و فکری افرادمی شود .این پژوهش به لحاظ اهمیت نظریه دانش و شناخت به مطالعه مبانی معرفت شناسی برنامه ی درسی فلسفه با / برای کودکان بر اساس سبک فیشر و لیپمن می پردازد . با نظر به هدف پژوهش پرسش های ویژهی ذیل مبنای تحقیق قرار گرفته اند :1-