جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده ماشینی : این پایان نامه یک استدلال دوگانه است که 1) الهیات سیستماتیک پنطیکاستی موجود را می توان بر اساس چهار مقوله تحلیلی تفسیر کرد و 2) روش الهیات پنطیکاستی آینده باید شکلی از lex orandi، lex credendi را برای بهره مندی از الهیات پنطیکاستی و معنویت در خود بگنجاند. من روش‌های الهیاتی متکلمان نظام‌مند پنطیکاستی را در گذشته و حال تحلیل می‌کنم و نشان می‌دهم که آنها از چهار الگوی اساسی پیروی کرده‌اند. اول، مایر پرلمن، ای. اس. ویلیامز، و ال. آرینگتون فرانسوی، مطالب الهیات خود را تقریباً منحصراً از کتاب مقدس می گیرند. دوم، استیون جی لند و سایمون کی اچ چان، الهیات خود را بر رابطه بین الهیات و معنویت متمرکز می کنند. سوم، فرانک دی. ماکیا کل الهیات خود را با پس زمینه ملکوت خدا و پنوماتولوژی قرار می دهد. چهارم، آموس یونگ الهیات خود را از منظر پنوماتولوژیک بر الهیات فلسفی و بنیادی متمرکز می کند. پس از تجزیه و تحلیل و ارزیابی روش‌شناسی این متکلمان پنطیکاستی، استدلال می‌کنم که روش الهیات پنطیکاستی آینده باید شکلی از lex orandi، lex credendi را در بر گیرد که من آن را regula spiritualitatis، regula doctrinae یا «قاعده معنویت و قاعده دکترین» می‌نامم. " این اصل روش‌شناختی از نقاط قوت الهی‌دانان پنطیکاستی استفاده می‌کند و از پنطیکاستی‌ها می‌خواهد تا به رابطه متقابل بین معنویت و آموزه مسیحی در فرآیند خداشناسی توجه کنند. من این اصل روش‌شناختی را توصیه می‌کنم زیرا 1) تأکید سنتی پنطیکاستی را هم بر پنوماتولوژی و هم بر آخرت شناسی نشان می‌دهد، 2) رابطه قوی بین الهیات و معنویت برقرار می‌کند، به‌ویژه در فرآیند تدوین دکترین، 3) به ماتریس هرمنوتیکی که توسط اجتماعات پرستشی که متکلمان پنطیکاستی در آنها قرار دارند، و 4) جایگاه برجسته ای به تفسیر کتاب مقدس در الهیات سیستماتیک می دهد. من خطوط regula spiritualitatis، regula doctrinae را با مطالعه موردی شام خداوند نشان می‌دهم که از سه جنبه خاص معنویت پنطیکاستی استفاده می‌کند تا آموزه‌ای از شام خداوند بسازد که جنبه‌های دیگر معنویت پنطیکاستی را نقد کند.

چکیده ماشینی : این اثر مرجع تک جلدی کلاسیک برای چندین دهه مورد قدردانی قرار گرفته است. در حال حاضر به طور قابل توجهی گسترش یافته و تجدید نظر شده است تا بر انواع موضوعات، متفکران و جنبش های الهیاتی تمرکز کند. از الهیات مسیحی آفریقایی تا صهیونیسم، این حجم از الهیات تاریخی و سیستماتیک اطلاعات و بینش فراوانی را برای دانشجویان، کشیشان و همه مسیحیان متفکر ارائه می‌کند. بیش از نیمی از بیش از هشتصد مقاله جدید یا بازنویسی شده اند و صدها مقاله به طور کامل بازنویسی شده اند. این جلد کاملاً یک سوم بزرگتر از نسخه قبلی خود است، این جلد با تمرکز بر الهیات سیستماتیک و تاریخی، مدخل ها و مطالبی در مورد نویسندگان و مضامین الهیات در آمریکای شمالی و سراسر جهان اضافه کرده است. کتابشناسی های مفید نیز در سراسر جهان به روز شده اند. بیش از سیصد مشارکت‌کننده یک تیم بین‌المللی متشکل از دانشمندان مشهور از جمله مارسلا آلتاس رید، ریچارد باکام، دیوید ببینگتون، کوامه بدیاکو، تاد بیلینگز، الیور کریسپ، ساموئل اسکوبار، جان گلدینگی، ترمپر لانگمن سوم، جان مک‌گاکین، جنیفر مک‌نات، مایکل جی را تشکیل می‌دهند. نصیرعلی، بردلی ناسیف، مارک نول، آنتونی تزلتون، جان وبستر و ان تی رایت. این نسخه جدید، برتری در دانش پژوهی را با استاندارد بالایی از وضوح و بینش عمیق در مورد مسائل الهیات جاری ترکیب می کند. با این حال از فنی بودن بی مورد جلوگیری می کند. اکنون این جلد به عنوان مرجعی ضروری تر، آغازگر و مقدمه ای ارزشمند برای طیف بزرگ الهیات است.

چکیده ماشینی : الهیات کلیسا برای اولین بار بیش از چهل سال پیش منتشر شد. اکنون بیش از هر زمان دیگری مرتبط تر، انتشار مجدد این کلاسیک با شادی مورد استقبال تعداد زیادی از مسیحیان قرار گرفته است. این اثر نسخه کوتاه تری از کتاب اساسی و زیبای همین نویسنده، دو جلدی کلیسای کلام مجسم است. از این اثر الهیاتی، کاردینال ژورنت نسخه کوتاهتر و محبوب تری را استخراج کرده است که برای مخاطبان گسترده تری در نظر گرفته شده است. خوانندگان از اندیشه درخشان، از لحاظ فکری دقیق، اما بسیار معنوی که در سراسر نوشته کاردینال می درخشد استقبال خواهند کرد. و امروز که روحانیون و افراد غیر روحانی بیش از هر زمان دیگری مراقب کسب یا تعمیق دانش الهیات خود هستند، سهم کاردینال ژورنت در کلیسای شناسی باید دوباره در دسترس باشد. این نسخه شامل دو فصل است که اندکی پس از شورای دوم واتیکان نوشته شده است. این افزوده، متن اصلی را تکمیل می‌کند و به آن عمق بیشتری می‌بخشد و به خواننده چشم‌انداز تازه‌ای درباره یادگیری نویسنده که عشقش به کلیسا در هر جمله مشهود است، ارائه می‌دهد. «gaudium et veritate» سنت آگوستین، لذت جست‌وجو و بیان حقیقت، مسلماً دلیلی بود که کاردینال ژورنت برای آن تلاش کرد.

چکیده ماشینی : "تنش بین وحدت و تنوع هر گونه تلاشی برای بازگویی توسعه مسیحیت اولیه را آزار می دهد. توضیحات طیف گسترده ای را شامل می شود - از ادعای حضور یک وحدت کاملاً شکل گرفته و پذیرفته شده در آغاز مسیحیت تا فرضیه ای که وحدت ارتدکس را به عنوان تحمیلی بعدی درک می کند. در الهیات مسیحی و نهادهای آن در امپراتوری روم اولیه، کریستف مارکشیز با بررسی دقیق تنظیمات نهادی برای توسعه الهیات مسیحی، به دنبال حل مشکل پیچیده وحدت و تنوع است. مارکشیز با ردیابی اینکه چگونه مطالعات قبلی نقش مهمی را که نهادهای مختلف مسیحی در ایجاد و تثبیت ایده‌های الهیاتی که بعداً آنها را تعریف کردند، ایفا کردند، زمینه را روشن می‌کند. زندگی -- عقاید مسیحی عناوین آموزش (عالی)، نبوت، و عبادت -- و سهم مربوطه آنها به توسعه مسیحیت. مارکشیز سپس توجه خود را بر توسعه قانون عهد جدید متمرکز می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه نهادهای مختلف «قانون‌های» مربوط به خود را توسعه داده‌اند، در حالی که دیدگاه‌هایی را که نقش تعیین‌کننده‌ای به آتاناسیوس، مارکیون یا گنوستیک‌ها می‌دهند به چالش می‌کشد. مارکشیز با این استدلال نتیجه گیری می کند که مدل مکمل «هویت» و «کثرت» مسیحیت اولیه برای پرداختن به مسئله وحدت و تنوع بهتر از مدل فرهنگی پروتستان والتر بائر از «ارتدوکس و بدعت» یا مدل یسوعی فرهنگ سازی مسیحیت."-- ارائه شده توسط ناشر. ادامه مطلب...

چکیده ماشینی : هانت این تناقض آشکار را بررسی می‌کند که وجود زمینی و ظهورات پس از قیامت عیسی از طریق اعمال و ویژگی‌های فیزیکی کامل تجربه می‌شود، اما به نظر می‌رسد برخی از زاهدان در سنت مسیحی به دنبال انکار ارزش بدن انسان هستند تا آن را مرگ‌آور حیات روحانی بدانند. هانت در نظر دارد که چرا سنت مسیحی به عنوان یک کل به ندرت بیش از یک آتش‌بس ناآرام بین جنبه‌های فیزیکی و معنوی شخص انسانی مدیریت کرده است. چرا «کلیسا» در طی قرن‌ها شوراهای جهانگردی، با قدرت استدلال به ذات دوگانه مسیح داشته است، اما به‌نظر می‌رسد که هنوز تمایلی به پذیرش ادغام کامل جسم و روح در درون بشریت ندارد، علی‌رغم اظهار نظر گریگوری نازیانزوس که «آنچه که نشده است. فرض شده است که بازخرید نشده است؟

چکیده ماشینی : این اولین ترجمه انگلیسی از دو اثر آخر الاهیاتی یوسبیوس قیصریه ای، علیه مارسلوس و درباره الهیات کلیسایی است. اولین متن پس از تشریع مارسلوس آنسیرا در سال 336 برای توجیه اقدام پدران شورا در دستور دادن به رسم به دلیل بدعت نوشته شد، با این ادعا که مارسلوس "سابلی" (یا مدالیست) در مورد تثلیث و از پیروان آن بود. پل ساموساتا (از این رو فرزندخواندگی) در مسیح شناسی. این متن با تکیه شدید به نقل قول‌های گسترده از رساله‌ای که مارسلوس علیه آستریوس سوفیست نوشته است، اطلاعات مهمی در مورد سیاست کلیسایی در دوره قبل و بلافاصله پس از شورای نیقیه ارائه می‌کند و تلاش می‌کند تفسیر اشتباه مارسلوس از چندین بخش کلیدی کتاب مقدس را نشان دهد. از قبل شورا مورد بحث است. با انجام این کار، یوسبیوس از گزارش ناکافی مارسلوس در مورد تمایز بین اشخاص تثلیث، معاد شناسی و آموزه های کلیسا در مورد هویت الهی و انسانی مسیح انتقاد می کند. درباره الهیات کلیسایی، که در حدود 338/339 درست قبل از مرگ اوسبیوس تألیف شده است، و شاید در پاسخ به عفو اسقف های معزول که توسط کنستانتیوس پس از مرگ کنستانتین در سال 377 وضع شده بود و احتمال بازگشت مارسلوس به مقر خود، همچنان انتقادات را مطرح می کند. ابتدا در «علیه مارسلوس» مطرح شد و دوباره از نقل قول‌هایی از کتاب مارسلوس علیه آستریوس استفاده کرد. با این حال، ما در این متن توضیح بسیار سیستماتیک تری از ایرادات اوزبیوس به عناصر مختلف الهیات مارسلوس و آنچه که او به عنوان بیان ارتدوکس مناسب آن عناصر می‌داند، می‌بینیم. پژوهش های اخیر که مدت ها برای اظهاراتی در تضاد با ارتدوکس های متأخر نادیده گرفته شده بود، حتی به عنوان بدعت نوشته شده بودند، زیرا ادعا می شود «نیمه آریایی» هستند، تأثیر شگرفی این متون بر سنت الهیات یونانی در قرن چهارم، به ویژه بر درک ارتدوکسی، نشان داده است. ترینیتی علاوه بر تأثیر آنها، آنها برخی از معدود متون کاملی هستند که ما از متکلمان یونانی در دوره بلافاصله پس از شورای نیقیه در سال 325 در اختیار داریم، بنابراین شکافی در مواد موجود برای تحقیق و تدریس در این مرحله حساس الهیات پر می شود. توسعه.

چکیده ماشینی: بازخوانی گریگوری از نازیانزوس مجموعه ای از تحقیقات پیشرفته را در مورد یکی از چهره های برجسته در کلیسای اولیه ارائه می دهد. گریگوری متکلم که مدت ها به عنوان معمار اصلی مسیحیت ارتدوکس شرقی و بیانگر قطعی آموزه تثلیث شناخته می شد، به طرز عجیبی در تحقیقات پدری مدرن نادیده گرفته شده است. در دهه‌های اخیر، گریگوری موضوع مطالعه دقیق دانشمندان در رشته‌های مختلف انسان‌گرایانه، از جمله الهیات، تاریخ کلیسا، کلاسیک‌ها، تاریخ هنر و ادبیات قرار گرفته است و توجه تازه‌ای از متکلمان شرقی و غربی و رهبران کلیسا را به خود جلب کرده است.

چکیده ماشینی : رومیان 8 با تصدیقات فزاینده و اظهارات عمیق نجات در مسیح، نقطه بالایی در الهیات پولس است. اما وقتی پولس در 8:29 از «مشکل شدن به صورت پسرش» صحبت می کند، منظورش چیست؟ قابل توجه است که توجه پژوهشگران اندکی به این بیانیه پولین در مورد هدف رستگاری شده است. و با این حال در تقوا، موعظه و الهیات مسیحی، این یک عبارت ارزشمند است. با کمال تعجب، معنای آن به گونه های گوناگون و مبهم بیان شده است. آیا این یک انطباق اخلاقی یا روحانی یا تقدیس‌کننده با مسیح یا رنج او است، یا به یک تبدیل معاد شناختی به جلال درخشان اشاره دارد؟ هیلی گورانسون جیکوب، مطابق با تصویر پسرش، متنی را که شاید خیلی آشناست و معنایی که اغلب فرض می‌شود، بررسی می‌کند و دوباره باز می‌کند. اگر تطابق با تصویر پسر هدف رستگاری است، درک صحیح مهم است. یعقوب اشاره می کند که کلید در معنای «جلال» در دیدگاه کتاب مقدسی-الهیاتی پولس و نحوه استفاده او از زبان جلال در رومیان نهفته است. فقط برای این تحقیق در مورد جلال، مطالعه او برای درک تازه ای که او از روایت جلال پولس به ارمغان می آورد، ارزشمند خواهد بود. اما با معرفی یک قرائت جدید و قانع کننده از رومیان 8:29، این مطالعه ای است که تلاشی قوی برای جهت دهی مجدد درک ما از بیانیه کلاسیک پولس در مورد هدف نجات می دهد.

چکیده ماشینی : از آنجایی که بیزانس هرگز تلاشی ثابت و قطعی برای تعیین جایگاه فلسفه و الهیات به روش مکتب غرب ندید، رابطه بین آنها در جهان یونانی زبان قرون وسطی همیشه به عنوان یک موضوع مشکل آفرین تلقی می شد. مقالات موجود در این مجلد با این فرض کار می‌کنند که فلسفه در بیزانس یک سنت اعتقادی یکپارچه نیست، بلکه به مجموعه‌ای از پدیده‌های فکری، چارچوب‌های نهادی، آموزه‌ها و سنت‌های متنی مربوط می‌شود که به طرق مختلف بر ادبیات کلامی تأثیر گذاشته است. جلوه ها و وجوه مختلف خود فلسفه. آنتونیو ریگو استاد فیلولوژی بیزانس و مسیحیت در دانشگاه ونیز Ca' Foscari است. تحقیقات او بر زندگی مذهبی در بیزانس، با تأکید ویژه بر ادبیات زاهدانه و عرفانی، بدعت شناسی و الهیات در دوره دیرینه شناسان متمرکز است.

ترجمه ماشینی: این کتاب خواندن طولانی‌ترین و مهم‌ترین رساله دیونیسیوس آرئوپاگیتی «درباره نام‌های الهی» را از منظر فلسفی و نه از دیدگاه الهیاتی که بر ادبیات ثانویه غالب است، پیشنهاد می‌کند. به طور خاص، تفسیری از ساختار گیج‌کننده رساله پیشنهاد می‌کند که نقطه شروع آن را از تفاسیر پیشین دانشمندان قرون وسطی و مدرن می‌گیرد. خوانش جدید از متن اصلی دیونیسیوس دقیقاً به دلیل زاویه فلسفی که قرار است مکمل و نه جایگزینی برای تفاسیر الهیاتی و تاریخی باشد، به انسجام بیشتری نسبت به آنها دست یافته است. بنابراین کتاب را می توان به عنوان مقدمه ای بر فلسفه دیونیوس خواند زیرا نشان می دهد که چگونه نویسنده در معرفی مفاهیم مسیحی صلح و آفرینش به عنوان مفاهیم فلسفی در چارچوب افلاطونی حرکت های بدیعی انجام می دهد.