جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده ماشینی : این کتاب از ابزارهای فلسفه تحلیلی و قرائت دقیق متون فلسفی و کلامی مسیحی قرون وسطی استفاده می کند تا آنچه را که این متفکران در مورد آنچه امروز «ناتوانی» می نامیم، بررسی کند. فصل ها همچنین آنچه را که این نویسندگان قرون وسطایی می گویند با فیلسوفان مدرن و معاصر مقایسه می کنند. الهی دانان معلولیت این رویکرد دوگانه درک ما را از تاریخچه ناتوانی در فلسفه و الهیات مسیحی قرون وسطی غنی می کند و راه های جدیدی را برای تحقیق برای محققان معاصری که در مورد معلولیت کار می کنند باز می کند. جلد به سه قسمت تقسیم شده است. بخش اول به چارچوب های نظری مربوط به ناتوانی می پردازد، به ویژه در مورد سؤالاتی در مورد تعریف(های) «ناتوانی» و چگونگی ارتباط ناتوانی با رفاه. سپس فصل‌ها به دو بخش دیگر تقسیم می‌شوند تا روش‌هایی را که فیلسوفان و متکلمان قرون وسطایی درباره ناتوانی نظریه‌پردازی می‌کردند، بازتاب دهند. قسمت دوم مربوط به ناتوانی در این زندگی است و قسمت سوم مربوط به ناتوانی در زندگی پس از مرگ است. در مجموع، این فصل ها دو مشاهدات کلی را پشتیبانی می کنند. اولاً، این متکلمان فلسفی گاه با استفاده از استدلال ها و مثال های متضاد ضد توان گرایی الهیاتی و فلسفی در برابر دیدگاه های توان گرایانه یونانی-رومی مقاومت می کنند. در اینجا ما برخی از دیدگاه‌های شگفت‌انگیز مثبت ناتوانی را می‌یابیم که در روایت‌های مختلف زندگی شاد انسانی گنجانده شده‌اند. ما همچنین کرامت یکسانی برای همه انسانها بدون توجه به توانایی یا ناتوانی پیدا می کنیم. ثانیاً، برخی از بذرهای دیدگاه‌های توانگرایانه مدرن و معاصر در فلسفه و الهیات مسیحی قرون وسطی، به ویژه با توجه به شخصیت و عقلانیت، تفسیر روشنفکرانه از imago Dei، و شناسایی کرامت انسانی با استفاده از عقل، ایجاد شد. این جلد ناتوانی را در طیف وسیعی از نویسندگان مسیحی قرون وسطی از زمان آگوستین تا فرانسیسکو سوارز بررسی می کند. این مورد برای دانش پژوهان و دانشجویان فارغ التحصیل شاغل در فلسفه و الهیات قرون وسطی یا مطالعات مربوط به معلولیت مورد علاقه خواهد بود.

آگوستین با توجه به تجربۀ شخصی‌اش که تفحص عقلانی در عالم بود و در پایان، او را به مسیحیت راهنمایی کرد، دربارۀ رابطۀ عقل و وحی (ایمان) دو دورۀ فکری دارد. در دورۀ نخست، او معتقد است که قبل از ایمان آوردن، برای درک برخی از مفاهیم باید از عقل بهره جُست. به عبارتی عقل، انسان را برای ایمان آوردن مهیّا می‌کند. البته ایمانی که او در نظر دارد، ایمانی عقلی نیست، بلکه اشراقی است. این ایمان، با عنایتی از جانب خداوند به انسان گناهکار داده می‌شود. پس از کسب ایمان، باید از عقل برای فهم ایمان استفاده کند. در دورۀ دوم، اگوستین به‌خصوص در کتاب اعترافات، تا حدودی نظرش دربارۀ عقل را تعدیل نمود. او در این دوره، عقل را بیشتر در معنای اشراقی به‌کار می‌بَرَد تا عقل نظری و حصولی و تعقل پیش از ایمان را رد می‌کند. او بیان می‌کند که عقل به‌هیچ‌وجه حقیقت را نشان نمی‌دهد. حقیقت در قلمرو ایمان است و ایمان امری دفعی است که الوهیت به‌عنوان لطف به انسان اعطا می‌کند. آگوستین همچنین معتقد به استفاده از عقل پیش از ایمان آوردن نیست. دیدگاه آگوستین با نقدهایی مواجه است که وظیفه‌گرایی مهم‌ترین آنها است. وظیفه‌گرایی به این معنا که اگر بپذیریم که ایمان صرفاً پذیرش راسخِ یک یا چند گزاره می‌باشد، آنگاه با این مشکل روبرو خواهیم شد که چنین گزاره‌ای، نه بدیهی و نه ظاهراً شواهدی مناقشه‌ناپذیر در تأیید آن وجود دارد. بنابراین، ایمان‌آوریِ آگوستین با اِشکال روبرو است که عبارتند از: 1. اگر مؤمن دارای شواهدی کافی در تأیید باورش نباشد، علاوه بر آنکه ممکن است، دچار اشتباه شود، فرمان خالق خود را هم نادیده گرفته است. 2. برای آنکه قادر به شواهدی تأییدکننده باشد، باید ادراکی واضح و متمایز از متعلّق باورِ ایمانیِ خود داشته باشد. متعلق باور ایمانی هم خداوند یا چیزی در ارتباط با اوست. اما از آن‌جایی که چنین متعلقی، بنابر وجود، به شهود حسی در نمی‌آید، به‌نظر می‌رسد که از حیث اعتبار معرفتی دچار اِشکال خواهد بود. 3. مؤمن برای جزم یافتن به یک باور نیازمند به ادراکی واضح و متمایز از متعلّق آن باور است. چنین ادارکی، بنابر فرض آگوستین، ظاهراً خودش مشروط به جزم یافتن به متعلّق همان باور است و این یک دور معرفتی است. هدف این پژوهش، تبیین و ارزیابی نقاط قوت و ضعف دیدگاه‌های آگوستین دربارۀ ارتباط بین عقل و وحی است.

ترجمه ماشینی: الاهیات آفرینش تقریباً با هر جنبه ای از تفکر مسیحی اولیه، از آموزه تثلیث گرفته تا رستگاری و اخلاق، مرتبط بود. پل ام. بلورز مقدمه ای پیشرفته برای رابطه چندگانه بین خالق و آفرینش به عنوان هدف ساخت الهیات و عبادت مذهبی در کلیسای اولیه ارائه می دهد. بلورز در حالی که بعد جدلی پاسخ‌های مسیحی به کیهان‌شناسی فلسفی یونانی-رومی و سنت‌های هترودکس گنوسی و مارکیونی را در مورد منشأ، ساختار و سرنوشت کیهان مرور می‌کند، بیشتر بر نقش مثبت تفسیر الهیاتی پدرانه از پیدایش و دیگر آفرینش‌های کتاب مقدس تمرکز می‌کند. متون در برانگیختن دیدگاه های مسیحی در مورد رابطه چند وجهی بین خالق و خلقت. بلورز استدلال می کند که مفسران پاتریست یونانی، سریانی و لاتین در نهایت انگیزه های صرفاً کیهان شناختی بیشتر از انگیزه به تصویر کشیدن خلقت به عنوان استراتژی خلاق و رستگاری پایدار تثلیث بود. «درام اقتصاد الهی»، که بلورز در الهیات و تقوای پدری تشخیص می دهد، آشکار کرد که چگونه خالق «پایان» جهان را در آغاز آن سرمایه گذاری کرده است، و پس از آن، از طریق اعمال مشخص عیسی مسیح و روح القدس کار می کند. یک آفرینش جدید را درک کنید

ترجمه ماشینی: دانشمندان برجسته پولس بر الهیات پولس همانطور که در تامل برانگیزترین نامه رسول، رومیان، منعکس شده است، تمرکز می کنند. الهیات رومیان به عنوان یک ارتباط جداگانه مورد بررسی قرار می گیرد، بدون اینکه سعی شود آن الهیات با استناد به نامه های دیگر پولس توضیح یا تفسیر شود. نتیجه یک رویکرد تازه به اندیشه پل است.

چگیده ماشینی: برگزاری اجلاس سالانه SIEPM در سال 2005 در کیوتو، ژاپن، فرصتی را برای کاوش در مبانی ارتباط فراهم کرد: کلمه در تمام جنبه های آن. آیا مفاهیم ذهنی، همانطور که ارسطو ادعا کرده بود، برای همه مردم، چه از شرق و چه از غرب، یکسان است یا خیر. چگونه این مفاهیم ذهنی به کلمات تبدیل شدند. چگونه کلمات بر مفاهیم تأثیر می گذارند (به عنوان مثال در مورد طیف رنگ). چگونه فرشتگان با یکدیگر ارتباط برقرار کردند و آیا کلماتی برای صحبت در مورد خدا مناسب بود یا خیر. آیا کلمات مربوط به چیزها صرفاً از قرارداد ناشی می شوند، یا رابطه ای اساسی با آنچه توصیف می کنند دارند. کلمات برای افراد، گونه ها و جنس ها دقیقاً چه چیزی را توصیف می کنند. چرا کلمات می توانند اثرات قدرتمندی داشته باشند. چه رابطه ای بین کلام درونی و گفتاری وجود دارد؟ مقالات این جلد این پرسش‌ها را عمدتاً از متون فیلسوفان و متکلمان غربی قرون وسطی از بوتیوس تا میستر اکهارت بررسی می‌کند، اما برخی از متون عبری و عربی نیز مورد توجه قرار گرفته‌اند. زمینه ها از بحث های پر جنب و جوش در مدارس پاریس در اوایل قرن دوازدهم، از طریق استدلال های ظریف دانشمندان قرن سیزدهم و چهاردهم، تا نوشته های عرفانی قرن پانزدهم را شامل می شود. ترجمه ها و تفاسیر بوئتیوس بر منطق Vetus ارسطو و کلام الهی کتاب مقدس به عنوان یک رشته در میان مقالات جاری است. ترکیب مشارکت‌های دانشمندان ژاپنی با دانشمندان جوان‌تر و قدیمی‌تر از سنت غربی، رویکردی غنی و متنوع به این موضوع را تضمین می‌کند.