جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مشاهده متن نشان دادن نقش و جایگاه کلیدی امر به معروف و نهی از منکر در پرتو پدیده مهم ظهور امام زمان (عج) و ایجاد انگیزه در جامعه دینی برای پرداختن مجدد به این مهم، دو هدف اصلی پژوهش حاضر است. مهم ترین وجه ممیزه پژوهش حاضر از تحقیقات پیشین، ارائه نظریه و مدلی برای قرار دادن امر به معروف و نهی از منکر در یک چارچوب دینی با توجه به برداشتی است که نویسنده از فلسفه دین و فلسفه تاریخ دریافت کرده است.روش پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کیفی با رویکردی توصیفی - تفسیری و با نگرشی تحلیلی - تطبیقی به منابع دینی و روان شناختی است. در این مقاله ضمن توضیح ریشه های اعتقادی امر به معروف و نهی از منکر، مفاهیم کلیدی این نظریه که عبارتند از «قبض» (= شرایط کنونی) و «ظهور» (= شرایط مطلوب و آرمانی) و جایگاه امر به معروف و نهی از منکر در انتقال از شرایط کنونی به شرایط آرمانی تبیین می گردند. در نهایت پیشنهادهای عملی برای فعال نمودن امر به معروف و نهی از منکر در جامعه ارائه می شود.

در این مقاله با نگاهی به تاریخ اسلام و جوامع اسلامی، دوره های تاریخی امر به معروف و نهی از منکر در سه دوره کلی دسته بندی می شود که در هر دوره این فریضه اسلامی به شیوه خاص خود به اجرا در می آید. اما در هر دوره با مشکلات اجرایی و عملی خاص خود مواجه می گردد و در عمل، به بن بست یا انحراف کشیده می شود و به ناچار به تعطیلی می انجامد. این سه دوره عبارتند از: 1- دوره انفرادی؛ 2- دوره سازمانی؛ 3- دوره تشریفاتی.در این تحقیق مشکلات اجرایی خاصی که هر کدام از این روش ها در عمل با آن روبرو گردیده یا ممکن است روبرو گردد با مثال های تاریخی از مناطق مختلف سرزمین های اسلامی مورد بررسی قرار گرفته و علت تعطیلی امر به معروف در طول تاریخ، مشکلات خاص به کار گرفته شده در روش های اجرایی دانسته شده است.

در قرآن کریم، آیات زیادی بر امر به معروف و نهی از منکر دلالت دارند؛ بعضی از این آیات به طور صریح و آمرانه و بعضی به طور غیرمستقیم و ارشادگرایانه به رواج این دو آموزه دینی می پردازند. با مطالعه کتب حدیث درمی یابیم که بیانات ائمه هدی(ع) درباره وجوب امر به معروف و نهی از منکر؛ ترجمان وحی و تفسیر قرآن کریم و در راستای مضامین و اهداف قرآنی است.شرایط اقامه امر به معروف و نهی از منکر در همه افراد جمع نمی شود، بلکه بعضی از مردم صلاحیت اقامه آن را دارند. هر چند همه مردم مخاطب آن هستند، ولی به آن مامور نیستند و این شروط جز در «معصوم» و گروه مومنان جمع نمی شود.از مهمترین فرضیه های این تحقیق آن است که آیا در حکومت اسلامی فقط صاحبان قدرت و ابزارهای قدرتمند باید امر به معروف و نهی از منکر نمایند؟ با توجه به یافته های مقاله، به این باور رسیدیم که انجام این دو فریضه توسط آحاد مومنین نه تنها باعث هرج و مرج و آشوب طلبی نمی شود، بلکه باعث استحکام پایه ها و باورهای اسلامی می شود و در تربیت عمومی جامعه بسیار تاثیرگذار است؛ همچنین عدم تاثیر امر به معروف و نهی از منکر در مخاطب، نمی تواند بهانه و توجیهی برای ترک این عمل باشد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.