جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

عندما شملت الأرض رحمة السماء، و سادت رسالة خاتم الأنبیاء (ص) و رفرف بیرق الإسلام علی أرجاء المعمورة بشریعته السمحاء، من الصین الی الأندلس و القارة السوداء، انتشرت اللغة العربیة علی اعتبارها لغة القرآن و الدین فی کافة البلاد الإسلامیة و استعمل المسلمون العربیة فی جل ما دونوه من مصنفات و مؤلفات و اکتشافات و اختراعات. أما الشعب الایرانی فسرعان ما استوعب معنی الدین الجدید حیث اعتنق الایرانیون الاسلام الذی تفاعل مع تراثهم الحضاری و اندمجوا فیه و استطاعوا أن یکونوا أکبر و أعظم غصون شجرة علومه الیانعة، و منهم:أبو عبد الله محمد بن موسی الخورازمی، من أهل خورازم ببلاد فارس.کان عالما بالریاضیات فلکیا جغرافیا. له فضل فی تعریف العرب و الأوروبیین بنظام الأعداد الهندی، وضع کتابا فی الحساب یعتبر الأول من نوعه و کان أول کتاب دخل اوروبا و بقی زمنا طویلا مرجع العلماء و التجار و الحاسبین.عرف علم الحساب عدة قرون باسم الغورتمی نسبة إلی الخورازمی. یعتبر مؤسس علم الجبر علما مستقلا عن الحساب، و قد قام بحل معادلات الدرجة الثانیة بطرق هندسیة و أوجد جذریها إذا کانا موجبین. و نشر أول جداول عربیة عن المثلثات للجیوب و الظلال. ترجمت إلی الأتینیة فی القرن 12 المیلادی. و یعتقد أنه اشترک فی قیاس محیط الأرض أیام المأمون کما أدخل تحسینات علی جغرافیة بطلمیوس، و نشر کتاب «صورة الأرض».

إن الناظر ببصیرته فی الإنسان الذی یبتدئ خلقه بتلک النطفة الضعیفة لایملک إلا أن یسجد خاشعا فی محراب هذه الحیاة لله الخالق العظیم الذی أحسن کل شیء خلقه. لقد حث القرآن الکریم الباحثین عن الحقیقة بصدق و وجدان علی النظر والتدبر فی کیفیة خلق الإنسان و أعضاء جسده و أطوار خلقه المتتالیة و معرفة ما فیه من إبداع.الید هی أحد أعضاء الجسد الإنسانی المذکور فی القرآن الکریم و قد جاءت الإشارة إلی الید فی القرآن الکریم بالإفراد و التثنیة و الجمع و مع عدد من الضمائر المختلفة 120 مرة فی 110 آیات من أصل 47 سورة قرآنیة. الید لفظ مشترک فی القرآن الکریم و یعرف معناها حسب سیاق ذکرها من الآیة. قد وردت لمعان عدیدة: للنعمة والتفضل والقوة والقدرة واالملک والسلطان والطاعة والانقیاد والذل والاستسلام والحفظ والوقایة والغیاث والجماعة والغنی ومنع الظلم والقهر والکفالة والسبقة والجماعة.و قد اشترکت هذه اللفظة بأشکالها و أوجهها العدیدة فی تکوین کثیر من الترکیبات الکنائیة القرآنیة من مثل الآیة الکریمة «فویل للذین یکتبون الکتاب بأیدیهم ثم یقولون هذا من عند الله لیشتروا به ثمنا قلیلا فویل لهم مماکتبت أیدیهم و ویل لهم مما یکسبون» (البقرة/79). سأحاول فی هذا البحث المتواضع الإشارة لها و للمشاهد المرتبطة بها التی وردت فی کتاب الله الخالد والأدب العربی.

لا شک أن للتعبیر القرآنی أسرارا وجمالیات ولمسات وصورا فنیة تدل علی أن هذا القرآن کلام فنی مقصود وضع وضعا دقیقا ونسج نسجا محکما فریدا.استهدف هذا البحث دراسة سورة «ص» مستخدما المنهج الأسلوبی الذی یتمحور حول معطیات علم اللغة العام. متناولا المستوی الصوتی والدلالی والترکیبی ومستوی الصورة فی السورة هذه.ظهر من خلال هذه الدراسة أن هناک توازنا مقصودا فی إیقاع السورة کما أن التکرار هو من العناصر الهامة فی زیادة هذا الإیقاع الجمیل للسورة، بالإضافة إلی تناسق هذه الأصوات، وأن ألفاظ السورة تمیزت بالدقة فی اختیار وقوة التأثیر فی المتلقی وأن التناسق الفنی قد برز بین الصور المختلفة - البلاغیة منها والواقعیة - بصورة واضحة.

در ادبیات معاصر عربی فراخوانی شخصیت های قرآنی به مفهوم کاربرد شخصیت ها، حوادث یا برهه های تاریخی در آثار ادبی از آخرین مراحل ارتباط ادیب معاصر با میراث خویش به شمار می آید. قرآن کریم یکی از منابعی است که از شخصیت ها و داستان های آن در ادبیات به وفور استفاده شده و موجب غنای ادبیات شده است و از آن جا که میراث دینی در اذهان عمومی جایگاه خاصی دارد، بعد از شکست 1967 اعراب، شاعران و ادیبان به میراث دینی روی آورده و با الهام از آن اراده ها را تحریک کرده و کارکرد معاصری به آن داده اند.توفیق الحکیم ادیب بزرگ مصری همچون دیگر ادیبان از مضامین قرآنی استفاده و با تکیه بر میراث دینی از داستان های قرآنی و به ویژه در نمایش نامه سلیمان الحکیم و اهل الکهف استفاده کرده است که هدف ما در این مقاله بررسی میزان تطابق و تفاوت نمایش نامه اهل الکهف توفیق الحکیم با داستان اهل الکهف قرآن است. نتیجه تحقیق حاضر حاکی از آن است که حکیم در نمایش نامه اهل الکهف خود اصل داستان را از قرآن گرفته است هرچند که با تغییرات متعدد در بخش های گوناگون آن در حقیقت استفاده ای معاصر و نوین از این داستان قرآنی کرده است.

یرمی هذا المقال إلی الکشف عن دور الأدب الرسالی- شعرا وخطابة- فی التعبیر عن المواقف والأحداث التی جرت فی موقعتی الجمل وصفین واللتان دارتا بین الخط الرسالی المتمثل بالإمام علی بن أبی طالب (ع) خلیفة رسول الله (ص) من جهة والتیارات الفکریة للناکثین أولئک الذین نکثوا البیعة والقاسطین و المارقین ومن خلال هذه الدراسة التی تعتمد علی المنهج التحلیلی النقلی نبین المواقف التی عبر عنها الأدباء إزاء ما وقع فی خضم حرب الجمل و صفین، حتی یتضح لنا بوضوح تام الدور الذی أداه الادباء الرسالیون فی تحریض المؤمنین علی الجهاد فی رکب الإمام علی (ع) فهولاء الکوکبة من الشعراء والخطباء فضلا عن جهادهم بالسنتهم فهم کانوا المجاهدین بسیوفهم یذبون عن الخلافة الشرعیه المتمثلة بالإمام علی (ع). فمن خلال هذا المقال نحصل علی فوائد لغویه جمة وصور لمعان جمیلة و فوائد کثیرة تاریخیة تقع فی صمیم التاریخ الاسلامی.

لیس بإنسان و لا عاقل من         لا یعی التاریخ فی صدرهو من دری أخبار من قبله            أضاف أعمارا إلی عمرهلا یخفی علیک أیها القاری العزیز أن بعض الشعوب ذوات التاریخ الأثیل قد تشرفت بدخول الاسلام و قدمت لأمة الاسلام فحولا من الشعراء و الأدباء و العلماء و علی رأس هذه الأمم شعب ایران النبیل الذی قدم آلافا مؤلفة من خیرة الأعلام، و من هؤلاء عالمنا المؤرخ الکبیر ابن جریر الطبری، حیث حفظ القرآن صغیرا و طاف بلاد الإسلام طلبا للعلم، فزار بغداد و البصرة و الکوفة و الشام و مصر. و کان کتابه تاریخ الرسل و الملوک من أهم کتب التاریخ إلی یومنا هذا حیث أخذ عنه من جاء بعده من المؤرخین، و لا یزال هذا التاریخ أوثق مصدر و مرجع لکافة الباحثین و المحققین و طلبة الجامعات إلی یومنا هذا.

برای بررسی شخصیت ادبی سعدی و برای به دست آوردن بینشی کامل از تصویری کلی از ادبیات عرب در آثار او نمی توان فقط به دستاوردهای فارسی او بسنده کرد، بلکه با مطالعه دستاوردهای عربی در کنار آثار فارسی او این هدف محقق می شود.اهداف سعدی در زبان عرب گوناگون است، مانند موعظه، توحید، عشق، امید، و مرثیه. در عنوان اخیر، سعدی شعری منحصر به فرد در میان همه اشعار عربی خود سروده است که سزاوار بررسی و مطالعه است. این قصیده با عنوان «قصیده رائیه» یا «مرثیه بغداد» شناخته شده است و در شرح سوگواری خلیفه عباسی «مستعصم باله» و ویرانی بغداد به دست مغول و از دست دادن خلافت عباسی سروده شده است.این شعر فوق العاده سعدی که پس از تخریب بغداد، به دست مغول، سروده شده است، از جنبه شعری و یا عاطفی و یا با هر معیاری که به آن پرداخته شود، یکی از بهترین اشعار عربی او به شمار می آید، و از سوی دیگر، یکی از طولانی ترین اشعار او در میان اشعار فارسی و عربی خود است، اما متاسفانه آن طور که باید و شاید مورد توجه قرار نگرفته و به آن پرداخته نشده است.قرآن کریم تاثیر شگرفی در آثار سعدی دارد، و به عنوان منبع اصلی سعدی موفق شد با استفاده از فرهنگ غنی قرآن مقاصد، تجربیات، ایده ها و اهداف مختلف خود را بیان کند. بنابراین، سعدی واژگان قرآن کریم را درک کرده و معانی آن را آموخته و توانسته متن و سبک آثار خود را با آن جلوه دهد، و این آثار را در قالب بیان، نقل قول مستقیم و آشکار بیان کرده، و گاهی با اشاره ای ظریف و دقیق در بهترین تصویر و سبک ترسیم کرده است.سعدی شیرازی دانش عربی خود را از تحصیل در مدارس کشورهای عربی و مراکز آموزش این کشورها به دست آورده، و حتی الامکان به این میراث فرهنگی غنی چنگ زده است. فرهنگ اصیل عربی در این قصیده به وضوح قابل درک است.

اهتم الشعراء المعاصرون کأسلافهم بموضوع الشهادة و الشهید اهتماما بالغا و طبعا بعد اندلاع الحروب فی البلاد العربیة و القیام بالثورات و تضحیات الأبطال المسلمین، حیث إن عددا غفیرا من الشعراء، یشارکونهم کل یوم فی هذه الثورات و التضحیات بکل ما یمکنهم علی التعبیر عن هذه المکانة، من التصویر و الرمز و الاستلهام و الحوار و غیره و عن طریق إذکاء نار الکفاح المتأججة فی صدور الثوار و إثارة نخوة الرجولة فی القلوب، للثأر و الانتصاف من الظلم و الطغیان و تخلید سیرهم و بطولاتهم و سردها للأحیاء الباقین، لتکون قوة حرکیة فاعلة تفعل فعلها فیهم.و بهذا کل یوم، تشیع رائحة انسانیة للشهادة من شعر هؤلاء الشعراء الذین عالج کل منهم هذا الموضوع من زاویة خاصة، راسما من الشهداء لوحات و مشاهد شعریة رائعة، محتضنة حکایاتهم، زاخرة بالمعانی و المضامین القیمة، متنوعة فی الأسالیب و القوالب، فإذا الشهید فیها، نجم ساطع أو مصلح ملهم أو رمز للثبات فی الأمور الوطنیة الخطیرة أو حی لاینبغی رثاءه أو....

لقد اتفق الکثیر من المؤرخین و ذوی العلم والمعرفة علی کون شخصیة أمیرالمؤمنین علی بن أبی طالب علیه السلام شخصیة فذة لا یکاد یضاهیها أحد. فهو إنسان ذو أبعاد عدیدة جلت عن أن یبلغ کنهها المتمعنون. و قد ذهب البعض إلی أن الإمام علیا کان قد سبق عصره بکثیر. فحارت کثیر من الأفهام تجاه هذه العظمة و ذهبت مذاهب شتی. فمنهم من لم یطق سموه فنصب له و لأتباعه العداء. و منهم من ألهه و جعل یدعو لعبودیته. و قصر آخرون عن درک عظمته فقصروا فی حقه و لم یتوانوا عن التوانی فی نصرته. و لم یکن سوی فئة صغیرة من أتباعه و أهل بیته ممن قدروه حق قدره فلم یفرطوا فی حقه و لم یفرطوا. کل ذلک جعل منه رجلا متوحدا فذا مغتربا بین أبناء جلدته و عشیرته. و قد بث الإمام علیه السلام لواعج وحدته هذه فی طیات خطبه و رسائله و کلماته و مواقفه المختلفة. ترمی هذه الدراسة إلی معرفة أبعاد التوحد الذی عاشه أمیرالمؤمنین علی بن أبی طالب علیه السلام، من خلال استعراض موضوعی لکلامه فی نهج البلاغة مبتدئة البحث بتمهید لمبحث التوحد فی المفهوم والمصداق و تقدیم نماذج شعریة من الشعور بالتوحد.

تعتبر دائرة المعارف الإسلامیة أو الموسوعة الإسلامیة (طبعة لیدن)، من أهم وأبرز تجلیات المناهج التاریخیة للدراسات الإسلامیة- فی الغرب أو بمنظار أوسع منهج (دراسة الحالة الظاهریة للمعرفة)، وکذلک تعد أنموذجا فی البحوث التخصصیة الإسلامیة لدی الغربیین. وإن من المباحث المهمة فی مجال معرفة الإسلام هو ما یرتبط بتاریخ وثقافة إیران وحضارتها قبل وبعد الإسلام وکذلک مذهب التشیع. ونلاحظ من خلال الأبحاث فی مجال معرفة مذهب التشیع کیف یلقی لنا العلماء الإیرانیون الضوء علی الجوانب المختلفة لأوضاع ایران والذین إلتحقوا برکب تألیف دائرة المعارف الإسلامیة، حیث شملت مقالات عدة فی مجال معرفة إیران والشیعة خلال قرن من الزمان. ثم نتناول مشارکة الإیرانیین فی تألیف هذه الموسوعة التی غلب علیها الطابع الادبی. ویعود سبب المشارکة المحدودة إلی عدم الإضطلاع بلغات علمیة مشترکة، و الجهل فی التعامل مع الأسالیب العلمیة الحدیثة، وانعدام الإیمان والثقة فی الإستشراق و ضعف الإدارة فی إعداد المؤسسات العلمیة من حیث الکمیة و النوعیة.