جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب «طراحی انسان» شما را به سفری فراتر از تئوری تکامل داروین دعوت می کند، کتاب با این واقعیت آغاز می شود که ما بیشتر از آنچه دانشمندان ممکن دانسته اند داری قدرت هستیم و حتی بیشتر به خود و جهان متصل هستیم. یکی از طنز های بزرگ دنیای مدرن این است که، علمی که انتظار می رفت اسرار زندگی را حل کند درست برعکس عمل کرده است. اکتشافات جدید منجر به سوالات بی پاسخ بیشتری شده ، اسرار عمیق تری ایجاد کرده و ما را وقتی که می خواهیم اصل و وجود خود را توضیح دهیم در مرز قلمرو ممنوعه قرار داده است،. این اکتشافات حقایق زیر را نشان می دهد: واقعیت 1: منشأ ما - انسانهای مدرن تقریبا به دویست هزار سال پیش بر می گردد که به طور ناگهانی روی زمین ظاهر شدند ، با مغزی پیشرفته ، سیستم عصبی و تواناییهایی که آنها را از سایر اشکال شناخته شده زندگی که قبلا رشد کرده اند، جدا می کند ، نه اینکه به آرامی و به تدریج در طول دوره های طولانی مدت رشد کرده باشند. واقعیت :2 فقدان شواهد فیزیکی - روابط نشان داده شده در شجره نامه متعارف تکامل انسان فقط حدس و گمان است. در حالی که اعتقاد بر این است که آنها وجود دارند، یک جستجوی 150 ساله نتوانسته است شواهد فیزیکی ای ارائه دهد که روابط نشان داده شده در شجره تکامل را تأیید کند. واقعیت 3: شواهد جدید که مقایسه DNA بین نئاندرتال های باستان، که قبلا تصور می شد اجداد ما هستند و انسانهای اولیه است، به ما می گویند که ما با نئاندرتال ها هم تبار نیستیم. واقعیت 4:یک آنالیز ترکیبی پیشرفته و نادر از ژنوم ما نشان می دهد که DNA ای که ما را از سایر پستانداران جدا می کند ،که شامل مغز پیشرفته و سیستم عصبی ما می شود، نتیجه همجوشی دقیق ژن ها است به گونه ای که حدس می زند چیزی فراتر از نظریه تکامل ، انسانیت ما را ممکن ساخته است.

هایدگر بر آن است که وقتی فلسفه قرون وسطی و فلسفه عصر جدید ماهیت یونانی لوگوس و نوس را بنا به مفهومی که از ratio دارند توضیح می‌دهند با این توضیح به جای آن که روشن کنند در ظلمت فرومی‌برند. «روشنگری برآمدگاه ذاتی تفکر را تاریک می‌کند.» هیچ چیز مرموزی در کار نیست. آنچه را هایدگر در باب فراخوانش یا ندای امر اندیشیدنی می‌گوید، چه درست باشد چه نادرست، به درستی نفهمیده‌ایم اگر گمان بریم که از نوعی وحی و الهام حکایت دارد. مسئله بسی ساده‌تر از آنی است که، مثلاً، آدرنو در قطعه نقل شده تصویرش می‌کند. هنوز ندای «بازگشت به سوی خود چیزها» در حضور امر حاضر به گوش می‌رسد. هایدگر هنوز پدیدارشناس است و بلکه تلویحا می‌رساند که پدیدارشناسی ریشه در یونان باستان، ریشه در الثیا یا نامستوری، ریشه در لوگوس و نوس و امر حاضر، حضور امر حاضر دارد. در حقیقت «بازگشت به سوی خود چیزها»، که شعار مدرسه پدیدارشناسی هوسرل بود، انتشار جنجال‌برانگیز هستی و زمان که حتی تا به امروز در میان آثار پدیدارشناسان شاهکاری یگانه و طرفه به حساب می‌آید، انتشار تاریخ و آگاهی طبقاتی که شاید قوی‌ترین و محکم‌ترین تحلیل فلسفی نظریه‌های اقتصادی مارکسیستی باشد و بالاخره تلاش‌های نظری و عملی رزا لوکسمبورگ و بعدها تأسیس مکتب فرانکفورت و رخدادهای دیگر در هنر، تئاتر، سینما و ادبیات در زمان جمهوری وایمار، به لحاظ مقاصد و غایات، مشترکات شگفت‌انگیزی داشتند که مشکل می‌توان آن‌ها را به نوعی همقرانی تصادفی نسبت داد. مارکس بالاخره فلسفه را به انقلاب اکتبر کشانده بود.

مجموعه تاریخ فلسفه اثر فردریک کاپلستون یکی از برجسته ترین آثار کلاسیک در زمینه تاریخ فلسفه است که در نه جلد به نگارش درآمده است. این مجموعه یکی از معتبرترین و بزرگترین تاریخ فلسفه هاست که از حیث عمق و و مستند بودن و جامعیت جزو بهترین هاست. این دوره نه جلدی که به همت عده ای از مترجمان زبده به فارسی ترجمه شده است، مجموعه ای را در دسترس خوانندگان فارسی زبان قرار می دهد که تا حد زیادی می تواند آنان را از متن های دیگر بی نیاز سازد، زیرا هدف نگارنده این بوده است که سیر تحول فلسفه را از آغاز تا اواخر قرن بیستم با زبانی ساده و روان برای خواننده تحصیل کرده معمولی بیان کند. این مجموعه به همت عده ای از مترجمان زبده از جمله سیدجلال الدین مجتبوی، عبدالحسین آذرنگ، اسماعیل سعادت، داریوش آشوری، غلامرضا اعوانی، ابراهیم دادجو، بهاءالدین خرمشاهی و امیرجلال الدین اعلم به فارسی ترجمه شده است.. جلد نهم این کتاب در ادامه بحث فلسفه مدرن به تاریخ فلسفه فرانسه در قرن بیستم می پردازد که در بخش اول کتاب، تاریخ فلسفه فرانسه، در نیمه اول قرن بیستم و در بخش دوم آن، تاریخ فلسفه این کشور در نیمه دوم قرن بیستم، بررسی شده اند. بخش اول این کتاب، به فلسفه نودکارتی ها و فلسفه برگسون مربوط می شود و بخش دوم، دارای مدخلهای فراوانی است و این به دلیل آن است که کاپلستون در این بخش از یک سو، تاریخ فلسفه علم در فرانسه را بررسی کرده و از سوی دیگر مطالعات دینی و فلسفه های جدید نظیر اگزیستانسیالیسم در فرانسه را با شعب دو گانه آن یعنی اگزیستانسیالیسم دینی و غیر دینی مورد مطالعه قرار داده است.

کتاب «آلن بدیو: فلسفه‌ای در باب امر نو» که اد پلوث آن را نوشته است، درآمدی آسان‌یاب به آثار بدیو است با قوت فکری بسیار. نویسنده با نثری گویا و دقیق مهم‌ترین وجوه فلسفی بدیو را بازسازی کرده است. این اثر با چشمانی باز، مستقیم پا به قلب فلسفه‌ی بدیو گذاشته است.

مفهوم زیبایی‌شناسی یکی از شاخه‌های رشته فلسفه است که معنای و هدف اصلی آن درک ماهیت زیبایی و فلسفه هنر است. حال اگر به پیشینه این سنت فکری بازگردیم، متوجه می‌شویم که این زیباشناسی فلسفی نه تنها در آلمان شکل گرفت، بلکه تغییر و دگرگونی این رشته هم به دو علت توسط آلمانی‌ها صورت پذیرفت. اولاً سنت زیباشناسی آلمانی به طرز عجیب‌وغریبی در مقابل اثرات خارجی مقاوم بود. نویسنده‌هایی که عضوی از این سنت بودند در گفت‌وگو با همدیگر از ایده‌های مرسوم در بحث‌وجدل‌های دیگر زبان‌ها استفاده نمی‌کردند. دوماً هر چند سنت زیباشناسی فلسفی آلمانی به خود متکی است، با این حال فیلسوفان دیگر به مفاهیم آلمانی عکس‌العمل نشان می‌دادند، بدون آنکه خود نقش مهمی در ایجاد این سنت ایفا کرده باشند. در نهایت رشته زیباشناسی فلسفی به طور کامل در اندیشه آلمانی زاده شد. کتاب پیش‌رو هدف‌های مختلفی دارد. نخست، مواضع اصلى در زیباشناسى فلسفى آلمانى را ارائه می‌دهد و از رابطه‌ی متقابل آن‌ها و سعی‌شان براى تسلط بر مواضع قبلی یا زنده کردن آن‌ها سخن مى‌گوید. در درجه دوم، بزرگ‌ترین چهره‌هاى این مکتب را معرفى مى‌کند، آن هم نه جدا افتاده و دور از هم، بلکه در بستر یک روایت تاریخى. سوم اینکه کتاب سنت زیباشناسی آلمانی (The German aesthetic tradition) مطرح‌کننده‌ی باورى است مبنى بر آنکه تاریخ فلسفه را نمى‌توان جدا و منفک از فلسفه‌ى نظام‌مند دانست. همچنین این کتاب مدعى است که روایتش از منطقى درونى بهره مى‌برد. مواضع زیباشناسى فلسفى که کای همرمایستر (Kai Hammermeister) مطرح می‌کند صرفاً از پى هم نمى‌آیند، بلکه بخش‌هایى از الگویى بزرگ‌ترند که با نگاهى پس‌نگرانه خودش را هویدا مى‌کند. بنا به نظریه‌ى این کتاب، مواضع الگووارِ فلسفه‌ى زیباشناسى در دوره‌ى ایده‌آلیسم آلمانى و رمانتیسیسم شکل گرفت و نویسندگان قرن نوزدهم متعاقباً این مواضع الگووار را به پرسش کشیدند و سپس در قرن بیستم تمامى آن‌ها دقیقاً طبق همان روالى که در ابتدا ظهور کرده بودند دوباره احیا شدند.

نویسندۀ کتاب، استاد مطالعات اسلامی در کالج سارا لارنس واقع در ایالت نیویورک است. آثار و فعالیت‌های پژوهشی او علاوه بر تصوف و تفسیر قرآن، در حوزۀ دین و رسانه و الهیات سیاسی است. سندز لطائف الاشارات قشیری را به انگلیسی برگردانده و مقالات متعددی دربارۀ تفسیر صوفیانه و آموزش اسلام منتشر کرده است.

کتاب ضد سنت بوو، خاطره‌های بامداد (Contre Sainte-Beuve)، مجموعه‌ای از نقدها و یادداشت‌های ادبی مارسل پروست (Marcel Proust)، منتقد و رمان‌نویس فرانسوی است که به جنبه‌های مختلف مهارت‌های ادبی نویسنده و دیدگاه‌های او نسبت به محدودیت‌های نقد سنتی فرانسه، می‌پردازد.