جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

فیسلوفی که تلاش مدام‌اش برای فهم هستی از دریچه‌ی تأویل متون مختلف، به خاصه ادبیات، قریب به هفت دهه فلسفیدن را موجب شد، آن‌قدر جنبه‌های گونه‌گونی از خواندن، تماشا و تعمق در جهان را پیش روی انسان گذاشت که می‌توان هزاران صفحه درباره‌اش نوشت و باز هم بخش بزرگی از ایده‌های تفکر او پوشیده بماند. «پل ریکور» با اشراف عجیبش بر فلسفه، ادبیات و الهیات، بنیان محکم هرمنوتیک مدرن را گذاشت که تا همیشه بخشی از دانش بشری در مواجهه با جهان و پدیده‌هایش خواهد بود. وسعت نگاه ریکور چنان بود که به جرئت می‌توان گفت کمتر موضوع، مضمون و ایده‌ای در جهان ما وجود داشته که او درگیر تعمق در آن نشده باشد. «کارل سیمز» فیلسوف و شارح انگلیسی از همین روی و با همین انگاره کتاب «پل ریکور» را در شرح و بسط اندیشه‌ی ریکور و وسعت نظرگاهش به جهان و پدیده‌هایش نوشته است. مسائل بنیادین مربوط به خدا، دین، سیاست، اقتصاد، جامعه‌شناسی، فلسفه، روانکاوی، ادبیات، هنر، اخلاق، عدالت و ... همه‌وهمه در مسیر فلسفیدن ریکور حضور داشته‌اند و سیمز در کتاب «پل ریکور» سعی کرده همه‌ی آن‌ها را در زیست فلسفه‌ی فیلسوف نامدار فرانسوی زیر نظر بگیرد و در کنار نظرگاه شخصی خودش به آرای او، به شناساندن هرچه بیشتر او و سپهر فلسفی‌اش کمک کند.

عبارت "معنی زندگی" برای بسیاری از افراد یک مفهوم عجیب و غریب است. اما در کتاب معنای زندگی منتقد مشهور تری ایگلتون ، نگاه جدی یا اغلب سرگرم کننده به سوال می کند و پاسخ شگفت آور خود را ارائه می دهد. ایگلتون ابتدا بررسی می کند که قرن ها متفکران و نویسندگان - از مارکس و شوپنهاور گرفته تا شکسپیر ، سارتر و بکت - به سوال نهایی معنا پاسخ داده اند. با این حال وی اظهار می دارد که این مسئله در دوران مدرن فقط مسئله ساز است. اما به جای مقابله با آن ، بسیاری از ما با پر کردن زندگیمان از همه چیز از فوتبال گرفته تا روابط جنسی ، علم و ... ، با احساس بی معنایی و پوچی در زندگی خود کنار می آییم. از طرف دیگر ، ایگلتون خاطرنشان می کند ، بسیاری از افراد تحصیل کرده معتقدند که زندگی یک حادثه تکاملی است که معنای ذاتی ندارد. . ایگلتون این دیدگاه از معنا را مورد بررسی قرار می دهد و نتیجه می گیرد که این دیدگاه ناتوان است. او در عوض استدلال می کند که معنای زندگی راه حلی برای یک مسئله نیست بلکه مسئله زندگی به روشی معین است. این متافیزیکی نیست بلکه اخلاقی است. این چیزی جدا از زندگی نیست ، بلکه چیزی است که باعث می شود زندگی ارزش پیدا کند یعنی کیفیت ، عمق ، فراوانی و شدت زندگی. در اینجا بحثی درخشان از مسئله ی معنا توسط یک متفکر برجسته مطرح شده است با پایان بندی ای بسیار جدی در ذهنش. ایگلتون در کتاب معنای زندگی فلسفه ، ادبیات و منطق را به هم می آمیزد و با ترکیب این سه فلسفه ی زندگی را برای مخاطبانش شرح می دهد.

در این کتاب به دفاع از سه ایده از منظر سه متفکر: هگل؛ فروید؛ و فانون درباره ی نظریه ی سوژه پرداخته شده است. نخستین نظریه درباره ی آسیب شناسی است که خود، مستلزم یک ساختار «بهنجار» برای فهم پذیری است؛ دومین آن در خصوص رابطه بین آسیب شناسی و ساختار «بهنجار» دیالکتیکی است؛ و سومی بر آن است که شناخت فرد و جامعه بدون ارتباط با یک دیگر ممکن نیست. هر سه متفکر نظریات مذکور را تایید کرده اند. در این میان فانون به مثابه ی نقطه عطفی برای این مطالعه محسوب می شود زیرا تحلیل وی به طور کاملا واضحی وابسته به ایده های یاد شده است؛ ایده هایی که از طریق هگل و فروید بر دیدگاه او تاثیرگذار بوده است.

پدیده همزمانی را کارل گوستاو یونگ وارد ادبیات روان شناسی کرد. او در یکی از جلسات مشاوره اش در حال شنیدن خواب یکی از مراجعانش بود که وی اشاره به نوعی سوسک طلایی رنگی می کند که در خوابش آن را دیده است و سعی دارد شکل و شمایل آن را برای یونگ توضیح دهد و در همین حین یونگ صدای ظریفی را در کنار پنجره اش می شنود و نگاه خود را به آن سمت بر می گرداند و سوسکی را می بیند که تقلا می کند به داخل بیاید. به مراجع اشاره می کند و می گوید: «این شکلی بود؟» و مراجع با بهت جواب می دهد: «دقیقآ همین سوسک بود!» این تجربه یونگ برای شروع درک همزمانی مفید است ولی برای شرح آن نیاز به تجارب و تبین بیشتری است که این کتاب به یقین اثری فاخر در این حوزه است؛ چون شما را به درک جالبی از اثر همزمانی در انتخاب شغل، ازدواج و سایر موضوعات بنیادی زندگی رهنمون می سازد، و پرده ای را ازمقابل دیدگان ما کنار می زند که حداقل سود آن بیداری است که در طول زندگی روزمره سخت می توانیم آن را پیدا کنیم، و نیازمند آن هستیم که بادقت و هشیاری بیشتر به رخدادهای زندگی مان نظر بیاندازیم. همه اتفاقات چه خوب ، چه بد بنا به دلیلی رخ می دهند که ما باید با درک پدیده همزمانی که در این کتاب مطرح می شود با دلایل رخدادها آشنا شویم و خود را وارد بازی بزرگتری از آن چه اکنون رخ می دهد کنیم .کسانی که معنی این مفهوم را در نمی یابند همچون افرادی می مانند که بی هدف زندگی را دنبال می کنند. اگر دوست دارید حکمت آن چه که در روابط عاشقانه ،محیط کار و زندگی شخصی تان رخ می دهد را بهتر درک کنید این کتاب نقطه شروع خوبی است.

ترجمه ماشینی: این واقعیت که ما خواهیم مرد، و مرگ ما ممکن است در هر زمانی رخ دهد، تمام زندگی ما را فرا گرفته است. راه های زیادی برای اندیشیدن و مقابله با مرگ وجود دارد. با این حال، در میان این راه ها، تعداد زیادی از آنها تلاش برای فرار از چنگال آن است. تاد می در این کتاب به دنبال مقابله با مرگ در قدرت خود است. او این احتمال را در نظر می گیرد که مرگ فانی ما پایان زندگی ما باشد و می پرسد که این ممکن است چه معنایی برای زندگی ما داشته باشد؟ چه درس هایی می توانیم از مرگ و میر خود بگیریم؟ و چگونه ممکن است ما به عنوان موجوداتی زندگی کنیم که می میرند و می دانند که قرار است بمیریم؟ اولی معتقد است که مرگ یک شر نیست، یا حداقل اینکه جاودانگی بسیار بدتر از مردن است. دومی معتقد است که مرگ واقعاً یک شر است و هیچ گریزی از این واقعیت وجود ندارد. می نشان می دهد که اگر قرار است با مرگ زندگی کنیم، باید این دو دیدگاه را در کنار هم نگه داریم. همگرایی آنها زیبایی و تراژدی را برای زندگی ما به ارمغان می آورد. و مهمتر از آن، زندگی خود را با در نظر گرفتن اجتناب ناپذیر بودن مرگمان زندگی کنیم. او استدلال می‌کند که در پایان، این دقیقاً اقتضای زندگی ما است که باید درک شود و باید در ساعت‌ها یا سال‌هایی که برای هر یک از ما باقی می‌ماند جمع شود، تا بتوانیم هر لحظه را طوری زندگی کنیم که گویی یک لحظه پیوندی به آینده ای مبهم و در عین حال شاید تنها پیوندی که برای ما باقی مانده است.

چگونه می توان در مواجهه با چیزهای غیرقابل شناخت معنادار زندگی کرد ما انسانها در مورد وجود حرفی برای گفتن نداریم ... ما فقط چشمان خود را باز کردیم و خود را در اینجا یافتیم. ما یک نیاز اساسی داریم تا بفهمیم که هستیم و دنیایی که در آن زندگی می کنیم را بشناسیم. منطق ما را از راهی طولانی می برد ، اما رمز و راز همچنان باقی است. وقتی ذهن و حواس ما گیج می شود ، ایمان به نظر موجه می رسد ... اما ایمان دانش نیست. در کتاب پرسش های اولین و آخرین ، برایان مگی ، فیلسوف مشهور، به شکل تحریک آمیزی استدلال می کند که ما هیچ راهی برای شناختن ماهیت خود و یا یافتن پاسخ های قطعی برای سوالات بزرگی که همه ما با آنها روبرو هستیم ، نداریم. مگی با فصاحت و فضل ، ما را ترغیب می کند که نقشه ساز آنچه قابل فهم است باشیم و مرزهای معنادار بودن را شناسایی کنیم. او این سنت فکری را با مربیان برجسته فلسفی خود - لاک ، هیوم ، کانت و شوپنهاور- می رساند و نشان می دهد که چرا این رویکرد به معمای وجود می تواند زندگی ما را غنی سازد و درک ما از اوضاع انسانی انسان را دگرگون کند. همانطور که مگی می گوید: "یک دنیا تفاوت دارد بین گم شدن در نور روز و گم شدن در تاریکی." پرسش های اولین و آخرین دستاوردی بزرگ در پیشه ای فیلسوفانه ، یک مراقبه کاملا شخصی در مورد معنای زندگی و راه های زندگی و مواجهه با مرگ است.

کتاب قدرت پنهان زیبایی، اثری نوشته ی جان آرمسترانگ است که اولین بار در سال 2004 انتشار یافت. ما در تعریف زیبایی و واکنش نشان دادن به آن، معمولا میان مفاهیم عینی و انتزاعی گیر می افتیم. دوست داریم که زیبایی را طبقه بندی کنیم و بخش های مختلف آن را بشناسیم، اما همچنین، از مواجهه با اسرارآمیز بودن و قدرت اسطوره ای آن نیز لذت می بریم. این کتاب، سفری جذاب و باشکوه در میان تفاسیر مختلف ارائه شده از مفهوم زیبایی است که از تعریف زیبایی توسط ویلیام هوگارت تا مباحث کانت در رابطه با معنای لذت، ما را همراهی می کند. جان آرمسترانگ در کتاب قدرت پنهان زیبایی تلاش می کند تا درک ما از زیبایی و خوشبختی را عمیق سازد و به ما نشان دهد که هر چه بیشتر زیبایی های اطرافمان را درک کنیم، زندگی لذت بخش تری را از نظر خواهیم گذراند.

بیست و اندی سال پس از انتشار اولیه کتاب وابی سابی برای هنرمندان ، طراحان ، شاعران و فلاسفه ، لئونارد کورن با بینش بیشتری در مورد این الگوی زیبایی شناختی اساسی بازگشته است. این کتاب مهمی برای نظریه پردازان هنر و طراحی و سایر خالقین متفکر است.