جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

نظريـه «عقلانيـت و معنويـت» بـه رابطـه بـين ديـن سـنتی و تجـدد مـی پـردازد و حكـم بـه ناسازگاری ميان آن دو می كند. با توجه به اهميت موضوع و نيز مـدعيات مهـم نظر يـه، در اين مقاله سعی شده است گـزارش مختصـری از نظريـه ارائـه شـود و در ادامـه بـه بررسـی انتقادی مدعيات آن پرداخته شود. به اين منظور دو مدعای اصـلی نظريـه مـورد نقـد واقـع می شود. مدعای نخست، ناسازگاری ميان دين و تجدد است كه بر عناصـری چـون تنـافی تعبد و عقلانيت استوار است. مدعای دوم نيز ارائه راهكاری به عنوان «معنويت» اسـت كـه در اين مقاله برخی از اجزای اين رويكـرد و نيـز نسـبت آنهـا مـورد بررسـی انتقـادی قـرار گرفته است. از مهمترين چالش های پيش روی نظريه، سازگاری درونی اجـزای آن و نيـز معناداری و انسجام رويكرد نظريه است. نظريه در نهايت، با وجود طرح مباحـث جديـد و پرسشهايی مفيد، در دستيابی به اهداف خود، موفق ارزيابی نشده است.

این کتاب مشتمل بر مقالاتی از مصطفی ملکیان درباره عقلانیت و معنویت که هدف اصلی مجموعه معرفی تحقیقات، تالیفات و ترجمه‌ ها در زمینه‌ های عرفان، اخلاق، فلسفه دینی، الهیات، هنر و ادبیات دینی به علاقه‌ مندان حوزه‌ های یاد شده است. وجه مشترک مقالات دو موضوع عقلانیت و معنویت بوده که نگارنده در آن، ضمن به دست دادن تعریفی از ایمان، نقش آن را در خودسازی، شناخت و نزدیک انسان به پروردگار قائل می‌ شود. سپس وضعیت دین و دینداری در جهان معاصر و نیاز انسان عصر حاضر به معنویت را تشریح می‌ کند. او بر این باور است که ارتباط تنگاتنگی بین دین و عقلانیت برقرار است و می‌ توان با دفاع عقلانی از دین، انتظار بشر از دین را تبیین نمود. نخستين بخش‌ هاي اين نوشتار به بررسي مباحث تقرير حقيقت و تقليل مرارت، داده‌ هاي وحياني و يافته‌ هاي انساني اختصاص دارد. ارتباط اسلام و ليبراليسم، ارتداد، سنت و تجدد، سنت‌ گرايان دين و عقلانيت و دينداري در جهان معاصر، از ديگر مطالب ارائه شده در اين كتابند. مولف درباره آثار و پيام‌ هاي تجربه ديني در منش و شخصيت صاحب تجربه، معتقد است كه تجربه ديني نوعي رضايت باطن بسيار ژرف در شخص صاحب تجربه پديد مي‌ آورد. تجربه ديني و مكاشفه عرفاني از ديگر مباحث اين اثر معنوي به شمار مي‌ رود. در بخش‌ هاي پاياني كتاب نيز به موضوعات ايمان، شناخت در قرآن، فلسفه نقد، بايسته‌ هاي پژوهشي قرآني و نماز توجه شده است. عناوین تعدادی از مقالات کتاب از این قرار است: دین و دینداری در جهان معاصر، دین و عقلانیت، تجربه دینی، خود را بشناس، مبانی نظری مدارا، ارتباط اسلام و لیبرالیسم، عرفان و جهانی شدن، سنت و تجدد و فلسفه فقه و پژوهش در قرآن.

المسیری پس از منتقل‌شدن از زمینه فکری مارکسیستی به حوزه گفتمان اسلامی خط ابطال بی‌طرفی علوم انسانی غربی را پیش گرفت و در پی اثبات جانبداری این علوم برآمد و در پروردن نظریه «اسلامی‌سازی معرفت» که پروژه نظری و روشی مرکز جهانی علوم اسلامی ( المعهد العالمی للفکر الاسلامی) را تشکیل می‌داد مشارکتی جدی داشت. وی میان دو گونه از سکولاریسم تفکیک می‌گذارد: سکولاریسم جزئی و سکولاریسم فراگیر. وی بر آن است که رواج تعریف سکولاریسم به « جدایی دین از دولت»، سبب سطحی‌نگری و تقلیل‌گری نسبت بدان شده است. المسیری بر آن است که این تفکیک، چالشی جدی برای مرجعیت دینی ایجاد نمی‌کند؛ زیرا این امر جدیدی نیست که نهاد دین از دولت جدا باشد و چنین تفکیکی در همه جوامع بشری مشترک است، جز در جوامع بدوی‌ای که در آنها رئیس قبیله، ریاست دینی و سروری سیاسی را یکجا بر عهده داشته است. المسیری بر آن است که سکولاریسم جزئی، نگره‌ای جزئی به جهان است که بر عالم سیاست و چه بسا اقتصاد منطبق است و معمولاً از آن به جدایی دولت از کلیسا تعبیر می‌شود. کلیسا نماد نهادهای دینی است و دولت نماد نهادهای دولتی مختلف. گاه این تعریف توسعه داده و گفته می‌شود: جدایی دین از دولت، به مثابه زندگی عمومی است از پاره‌ای جهات. اینها همگی به معنای آن است که سکولاریسم جزئی حوزه گسترده‌ای را برای ارزش‌های مطلق انسانی و اخلاقی و حتی دینی تا جایی که در جهان سیاست به معنای مشخص‌اش دخالت نکند وا می‌نهد. این‌گونه از سکولاریسم در چاه ویل نسبی‌گرایی یا پوچی‌گرایی نمی‌افتد و آنچه که از سکولاریسم در میان عامه مردم در غرب و شرق رایج است، همین نوع از سکولاریسم است. حتی بسیاری از متفکران مسلمان هم این سکولاریسم جزئی اخلاق‌گرا را به هیچ روی با منظومه دینی اسلام مخالف نمی‌بینند و به همزیستی و همنشینی آن دو باور دارند و البته به یکپارچگی‌شان. اما نوع دوم سکولاریسم، سکولاریسم فراگیر است که وی آن را سکولاریسم طبیعی/ مادی یا سکولاریسم پوچ‌گرا می‌شمارد. این سکولاریسم نگره‌ای فراگیر به همه جهان با همه حوزه‌ها و سطوحش است و نه تنها میان دین و دولت و برخی از ابعاد زندگی عمومی جدایی می‌افکند، بلکه همه ارزش‌های دینی و اخلاقی و انسانی را ابتدا از همه ابعاد زندگی عمومی و سپس از همه ابعاد زندگی خصوصی جدا می‌کند تا اینکه کاملاً از جهان و طبیعت قداست‌زدایی کند. این سکولاریسم فراگیر است و همه ابعاد زندگی انسان را در بر می‌گیرد. جهان بر اساس این نگره، خودکفا و خودبنیاد است و از انسجام اندامواری برخوردار است و خلأ و گسست و دوگانگی‌ای در آن نیست و تن به قوانین یگانه و یکدست حاکم بر آن سپرده است. عبدالوهاب المسیری با وجود نقد ریشه‌ای که بر سکولاریسم فراگیر دارد، از ابعاد مثبت مدرنیته که در چارچوب سکولاریسم جزئی و فراگیرقرار دارد غفلت نمی‌ورزد و بر آن است که این‌گونه از سکولاریسم ابعاد مثبتی را برای مدرنیته غربی رقم زده است. اما نوع دوم سکولاریسم که المسیری شدیداً نقد می‌کند، مشابه همان گونه از سکولاریسم است که ارگون نام سکولاریسم ستیزه‌جو و ناعقلانی بر آن می‌نهد. المسیری این سبک همه‌گیر را که از جدایی دین از دولت فراتر رفته است، « سکولاریسم فراگیر» می‌نامد. وی دایره سکولاریسم جزئی را دایره کوچک و در حقیقت گام‌های اجرایی برای سکولاریسم فراگیر می‌داند که شامل امور کلان و منظومه‌های معرفتی و اخلاق هم می‌شود. نقد المسیری بر سکولاریسم فراگیر، نقدی ریشه‌ای است و تا نهایی‌ترین حد ممکن به پیش می‌رود. وی در توضیح این نگاه می‌گوید: این حقیقت بدیهی را باید یادآوری کنم که همه اشیاء و پدیده‌ها و اندیشه‌هایی که درباره ما را گرفته اند، تجسم الگوی تمدنی یکپارچه‌ای هستند و به نگره فراگیری مستندند که در درون خود پاسخ پرسش‌های کلی نهایی‌ای را که انسان با آن مواجه می‌شود دارد. وی این فرایند را فرایند ساختارگرایان نهفته می‌نامد و بر آن است که بسیاری از کسانی هم که خود در این فرایند مشارکت دارند، از درون مایه‌ها و استلزامات فلسفی آن و نقش قدرتمند آن در جهت‌دهی به ادراک و رفتار بی‌خبرند و از این‌رو ممکن است جامعه‌ای، ظاهری به شدت ایدئولوژیک - دینی داشته باشد، اما فرایند ساختاری نهفته در آن چنان قوی باشد که جامعه را به سمت‌وسویی کاملاً مغایر ببرد و اعضای این جامعه اصلا احساس هم نکنند. فهرست مطالب کتاب: مصطلح العلمانیه/ نگاشته عبدالوهاب المسیری شامل متتالیه العلمانیه و تطور المصطلح، التعریفات المختلفه للعلمانیه، تعریفنا للعلمانیه، الاشکالیات الاساسیه للعلمانیه. العلمانیه فی الخطاب العربی المعاصر/ نگاشته عزیز العظمه شامل السطحیه فی التناول، الاحتجاج بالغربه عن المجتمع، التناول الایدیولوجی للعلمانیه، امتداد خطاب الاصاله الی مجالات ارحب فی الفکر العربی. تعقیبات شامل تعقیب الدکتور عبدالوهاب المسیری، تعقیب الدکتور عزیز العظمه.

معرفی کتاب «من اسلام محورية الحديث إلى اسلام محورية القرآن» ما در مقابل یک پروژۀ اصلاحی هستیم که هدف آن خروج امت از خواب طولانی و عمیق و همچنین معرفی اسلام حقیقی «اسلام القرآن» به مسلمانان جهان است. اثر حاضر، تعریف مختصری از حرکت اصلاحی دینی علامه حیدری می باشد که روی «میراث روائی» متمرکز شده و در واقع نشانگر پروژۀ انتقال از اسلام حدیث به اسلام به قرآن است. این کتاب در بردارندۀ یک مقدمه و هفت محور اساسی به صورت زیر می باشد: ۱. نگرش دینی ۲. پیدایش میراث روایی و تأثیر آن ۳. اسلام قرآن و اسلام حدیث ۴. گام های پروژۀ اصلاحی ۵. نقش علما و نخبگان و مسلمانان در موفقیت این حرکت اصلاحی ۶. اندیشه های بنیادین ۷. اصلاح بین قدرت مال و سلفیت فکر دینی معرفی کتاب «من اسلام محورية الحديث إلى اسلام محورية القرآن» ما در مقابل یک پروژۀ اصلاحی هستیم که هدف آن خروج امت از خواب طولانی و عمیق و همچنین معرفی اسلام حقیقی «اسلام القرآن» به مسلمانان جهان است. اثر حاضر، تعریف مختصری از حرکت اصلاحی دینی علامه حیدری می باشد که روی «میراث روائی» متمرکز شده و در واقع نشانگر پروژۀ انتقال از اسلام حدیث به اسلام به قرآن است. این کتاب در بردارندۀ یک مقدمه و هفت محور اساسی به صورت زیر می باشد: ۱. نگرش دینی ۲. پیدایش میراث روایی و تأثیر آن ۳. اسلام قرآن و اسلام حدیث ۴. گام های پروژۀ اصلاحی ۵. نقش علما و نخبگان و مسلمانان در موفقیت این حرکت اصلاحی ۶. اندیشه های بنیادین ۷. اصلاح بین قدرت مال و سلفیت فکر دینی

حسن حنفی، از روشن فکران معاصر مصری در چندین دهه از فعالیت تألیفی خود میکوشد تعریفی خاص از میراث اسلامی و ویژگیهای آن ارائه دهد. او با هدف نوگرایی و تجدّد در میراث اسلامی، طرح خویش را تحت عنوان «التجدید و التراث» در تألیفات گوناگون خود دنبال میکند. وی برای میراث اسلامی ویژگیهایی نظیر «اندوخته ای قومی و ملی، تعبیری فکری از پدیده های هر عصر، تدوینی نظری از ستیزهای فکری بین حاکم و محکوم، یک بعدی بودن، وارونگی موضوعات انسانی به الهی» را ذکر میکند که باید از الهیات به انسانیات تبدیل شود. به اعتقاد او اصول و مفاهیم تجدّد، در اسلام هم وجود دارد؛ اما در میراث اسلامی مغفول مانده یا تفسیر دیگری از آن شده است؛ ولی امروزه به تناسب شرایط عصری باید این معانی جدید را کشف کنیم. او زبان میراث را به کهنگی و نارسایی متهم میسازد و روش هایی را برای بازسازی میراث اسلامی بیان میکند که جملگی نیازمند نقد و بررسی است.